ทุกสิ่งย่อมยุติในสงครามและความรัก
ครั้นถึงเวลาอันควร ฝ่ามือหนาของข้ากำดาบสีเงินอย่างองอาจ...
ฉึก
เสียงกระทบของปลายศาสตราปักลึกลงกายาข้า แม้เสียงนั้นจะช่างแผ่วเบาแต่กลับดังก้องในโสตประสาทของข้าอย่างชัดเจน
ข้ากุมบาดแผลรับรู้ถึงความอบอุ่นของหยาดของเหลวสีชาดที่สัมผัสฝ่ามืออันเย็นเยียบ ปากของข้าเอื้อนเอ่ยบรรเลงถ้อยปราศัยสุดท้าย ทว่า...เสียงนั้นคงจะเบาบางเหลือเกิน
รัก...
ข้ากล่าวคำคำนี้เพื่อตอบแทนความรักอันเหลือล้นที่เจ้ามอบให้ข้า พร้อมกับสายลมแผ่วเบากรีดลึกลงกลางใจ ข้าขยับริมฝีปากอีกคราเพื่อส่งยิ้ม...
...รอยยิ้มแสนเศร้าที่แทนคำขอโทษกับทุกสิ่งอย่างที่ข้าทำลงไป และหยดน้ำตาหลั่งรินลงมาให้กับความเสียสละเพื่อแผ่นดิน ก่อนที่ลมหายใจของข้าจะสิ้นสุดลง...
ความเสียสละซึ่งนำไปสู่การเริ่มต้นตำนานบทใหม่...ที่กำลังจะถูกเล่าขาน
---------------------------------------------------------------------------------
บ้างก็เชื่อว่าอดีตชาติมีจริง...บ้างก็ถกเถียงกันในคนหมู่มากเพื่อหาเหตุผลให้เป็นนิมิตที่ดี
หากมีเหตุการณ์ที่พอจะเชื่อถือได้โดยไร้ข้อกังขาใดๆ ก็คงจะคลายความสงสัยลงได้บ้าง
แล้วคุณล่ะ เชื่อเรื่องอดีตชาติหรือไม่..?
คุณเชื่อเรื่องชาติภพหรือเปล่า
---------------------------------------------------------------------------------
มินตรา หญิงสาววัยยี่สิบปลายๆ มักฝันถึงเรื่องราวในโลกที่แปลกไปจากความจริง ทั้งลักษณะการพูด การแต่งกาย และสถานที่ ซึ่งแตกต่างราวกับคนละโลก คนละยุคสมัย
จะเป็นอย่างไรถ้าหากเธอได้รับรู้ถึงเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นในอดีต...
-----------------------------------------------------------------------------
เรื่องนี้ไม่มีกำหนดการลงที่แน่นอนนะคะ
เป็นอีกเรื่องที่อยากจะเขียนถ่ายทอดเรื่องราวความรักในอีกมุมมอง