THE CHILDREN
แดกเด็ก!
เมื่อ!
เด็กมันอ่อยจนได้เรื่อง
เพลี้ยง!!
เสียงแก้วเเตกกระจายดังลั่นไปทั่วบริเวณก่อนที่เลือดสีเเดงสดจะไหลออกมาจากหัวของชายหนุ่มอย่างน่าสยดสยอง ใบหน้าเคร่งครึมปรายตามองร่างเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาเรียบนิ่ง. ก่อนที่มุมปากจะเหยียดยิ้มออกมา
"ทารุณขนาดนี้ ฆ่าหนูเลยไม่ดีกว่าหรอ"
เสียงเล็กที่สั่นเครือบอกผมอย่างหมดแรง หยดน้ำตาเล็กๆนั้นไหลออกมาจากนัยย์ตาคู่สวยที่มองกี่ที่ก็เเม่งโครตน่าหลงใหล มันบ่งบอกถึงความเจ็บปวดเเละชิงชัง
เหอะ! กูควรจะปล่อยไปหรอ? ทำกูเจ็บเเล้วยังไม่รู้ห่าอะไรอีก
ไอรีน : หนูไม่อยากเป็นเเฟนพี่
น้ำเสียงสั่นเครือที่หลั่งไหลออกมาพร้อมน้ำตานั้น นัยย์ตาที่มองผมอย่างหวาดผวา ผมกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะไล้สายตามองเรือนร่างอรชรอย่างหื่นกระหาย
เฮียเจ : ก็ไม่ได้จะเอาเป็นแฟน....
"..."
"...เเต่จะเอาทำเมีย"
Guest
