ฉันมันแค่เด็กเนิร์ด.....

Angkan's Diary

13/05/60     

  นี่เป็นไดอารี่เล่มแรกของชั้น แต่เอิ่มมม ชั้นไม่รู้จะเขียนอะไรดีนะ555 แต่ว่า... ชั้นรู้สึกตื่นเต้นจัง ที่จะ... ได้ย้ายไปอยู่โรงเรียนใหม่ ซึ่งพ่อของชั้นนั้นได้งานใหม่ที่จังหวัดนนทบุรี(เห็นว่าได้เป็นผู้จัดการด้วยละ)เลยต้องย้ายตามพ่อไปด้วย เห้ออ คงคิดถึงเพื่อนๆแย่เลยอะ แต่ก็นะ555 ชั้นกำลังย้ายไปอยู่โรงเรียนใหม่ เพื่อนใหม่ สังคมใหม่ โอ้ยยย อยากให้ถึงวันนั้นจังเลย แต่อีก2วันก็ถึงวันนั้นแล้วละ5555 แต่ที่ชั้นรู้สึกแย่ก็ที่ต้องจากเพื่อนเก่านี่แหละ ไม่มีใครทำให้ชั้นมีความสุขไปมากกว่าเพื่อนแล้วละ เอิ่มม ที่จริง.. เพื่อนชั้นก็มีแค่คนเดียวเองแหละนะ ต่างจากคนอื่นที่มีเพื่อนเยอะแยะและมากมาย ซึ่งชั้นก็ไม่รู้ว่าทำไม หรือเพราะว่าชั้นเป็นเด็กเนิร์ด....

  " เด็กเนิร์ด " ซึ่งชั้นก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงไม่ค่อยมีใครชอบ เพราะใส่แว่นเหรอ? ทำอะไรที่ไม่เหมือนคนอื่นเหรอ? หรือจริงจังกับการเรียนมากเกินไป? เอาจริงๆชั้นก็เรียนได้ไม่ค่อยเก่งหรอก แค่สอบได้อันดับต้นๆของโรงเรียนก็แค่นั้นเอง 55555 อาจจะดูโม้ไปซะหน่อยแต่มันเรื่องจริง แต่ยังไงก็เถอะ เมื่อถึงวันที่ชั้นย้ายไปอยู่โรงเรียนใหม่ ชั้นจะทำตัวให้เป็นสาวป๊อปปูล่าตั้งแต่วันแรกเลย คอยดู ชิ!!!!!

ปล. หวังว่าโรงเรียนใหม่จะทำให้ชั้นไม่ดูเหมือนเด็กเนิร์ดนะ เพราะชั้นใส่แว่นตลอดเวลา(สายตาสั้น)

************

  " เห้ออ เขียนเสร็จซะที " ชั้นบ่นกับตัวเอง 

  " อังคาร!!!! มากินข้าวเร็วลูก " เสียงแม่ตะโกนเรียกชั้นจากห้องครัวชั้นล่าง -.-

  " คะแม่... " ชั้นตอบแม่ และรีบเดินลงบันไดเข้าห้องครัวทันที....