My eye คำตอบฉันคือเธอ

My Eye คำตอบของฉันคือเธอ

Story by nejung

กริก

นนร.กิตติภาค  วิทยธานนท์

ชั้นปีที่ ๓

ผู้ช่วยครูฝึกวิชาทหาร นรพ. ใหม่

"ระวังตัวให้ดี ไม่ได้ใจดีเหมือนหน้าตา"

เกี่ยวก้อย

นรพ.กีรติการณ์  กันตลักษณ์

ชั้นปีที่ ๑

นักเรียนพยาบาลทหารบก

"สาวน้อยผู้ผ่องใส จิตใจกล้าแกร่ง"

------------------------------------------------------------------

เพราะเรา...คือทหาร

มีความตาย...อยู่เบื้องหน้า

มีประชา...อยู่เบื้องหลัง

เบื้องบน...เหนือหัวยัง

เบื้องล่างยั้ง...แผ่นดินยืน

ตัวอย่าง...

"ดีสิวะ! ระดับลูกชายนายพันอย่างมึง เขาอยากคุยด้วยอยู่แล้วแหละ"

"พี่กริก..."

ฉันน้ำตาคลอครางเรียกชื่อเขาในคอด้วยเสียงอันสั่นเทาเป็นครั้งแรก เพราะทนไม่ไหวเมื่อหูยังได้ยินคำพูดเชิงดูถูกไม่จบสิ้น เขาหันมามองฉันด้วยท่าทางไม่ได้สะทกสะท้าน ก่อนจะเลื่อนสายตานิ่งเฉยมองเลยผ่านใบหน้าฉันไป ทำราวกับว่าที่ยืนอยู่ตรงนี้เป็นอากาศธาตุไม่ใช่คน

"ถึงแม้ว่าพี่กริกจะจำก้อยไม่ได้ ถึงแม้ว่าก้อยจะเป็นแค่ลูกสาวของจ่าจนๆ แต่วันนี้ก้อยก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะที่พี่ได้ขึ้นเหล่าแล้ว ก้อยดีใจที่ความฝันของพี่กำลังจะเป็นจริง ก้อยมีของขวัญมาให้พี่ด้วย มันไม่ใช่ของมีค่ามีราคาอะไร แต่ก้อยก็ทำมาให้ด้วยความตั้งใจ นี่ค่ะ..." มือสั่นเทาของฉันจับกล่องกำมะหยี่สี่เหลี่ยมขนาดเล็กๆ ยัดใส่มือเขา ก่อนจะก้าวถอยหลังกลับมายืนที่เดิม "...สี่ปีในรั้วโรงเรียนนายร้อย จปร. ก้อยขอให้พี่โชคดี เราคงไม่ได้เจอกันอีก...ตลอดไป~"

ติดตามได้ที่

fanpage : nejung

Line id : nillaa7