เจเดย์ (เดย์)
ไฮ เรียกผมว่าเดย์ก็ได้นะ ผมเพิ่งเรียนจบจากอังกฤษ
แล้วก็กำลังจะกลับไทย
เพราะผมต้องมาหาใครบางคน
"เจน มึงทิ้งกูไม่ได้หรอก มึงรักกู"
"กล้าไปหามันก็ลองดู"
เจน
ฉันชื่อเจน ชื่อจริงชื่อเจนจันทร์ ชื่อแปลกใช่มั้ยล่ะ
ฉันต้องไปอยู่บ้านเดย์ เพราะแม่ของเขาขอแม่ฉันมาอีกที
ฉันกับเขาเคยอยู่บ้านติดกันเราเลยเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก
แต่พอเราจบประถมหก แม่เขาก็ส่งเขาไปเรียนที่อังกฤษ เราจึงไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
"ก็ลองดูสิ ว่ากูจะไปได้หรือป่าว"
"อย่ารั้งเจนได้มั้ย ถ้าเดย์ไม่ได้รักเจน"
คิม
หวัดดีครับ ผมคิมนะ ผมเป็นคนครึ่งไทย-เกาหลี ผมเรียนอยู่ที่อังกฤษกับไอ้เดย์
ผมกับมันเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เกรดเจ็ด แล้วเผอิญผมต้องกลับไปเรียนต่อที่ไทย
เพราะพ่อแม่ผมจะมาเปิดบริษัทลูกที่ไทย ผมจึงกลับมามัน
"ยัยเตี้ย นี่ใครวะ ?"
"หึ..ละมาทำเป็นเก่ง"
แก้ม
ฮาย ฉันแก้มเพื่อนยัยเจนนะ ฉันกับเจนคบกันมาตั้งแต่เด็กละเดย์ก็ด้วย
ชีวิตฉันค่อนข้างจะดราม่าแล้วก็ลำบากนิดหน่อย ยังดีที่มีเจน
ไม่งั้นฉันคงบ้าตายไปแล้ว อีกอย่างฉันก็ไม่ใช่คนที่ดีเท่าไร
เจอแบบนี้ก็คงธรรมดา
"อะไรของนายเนี้ย"
"น่ารำคาญ"
ดิน
ให้ทำไงได้ ก็ผมรักเธอไปแล้ว
ถึงเธอจะมองผมเป็นแค่พี่ก็เหอะ
"ถ้ามึงดูแลไม่ได้ ก็ออกไปจากชีวิตเจนได้ละ"
"เจนยังมีพี่นะเว้ย"