Love me please ยัยคุณหนูจอมเหวี่ยงมัดใจนายคุณชายสุดซ่าส์

รักวัยรุ่น

Love me please ยัยคุณหนูจอมเหวี่ยงมัดใจนายคุณชายสุดซ่าส์

Love me please ยัยคุณหนูจอมเหวี่ยงมัดใจนายคุณชายสุดซ่าส์

Lomnhxw

รักวัยรุ่น

6
ตอน
2.15K
เข้าชม
33
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
5
เพิ่มลงคลัง

 

บทนำ

 

ปัง!!!

" เอ่อ...คุณหนูครับวันหลังปิดประตูให้เบากว่านี้หน่อยนะครับ "  คนขับรถของผู้หญิงร่างบางได้พูดขึ้น

" ทำไมหรอคะคุณลุง? " ผู้หญิงร่างบางยืนกอดอกพร้อมกับพูดออกมา

" คือว่าประตูรถลุงจะพังแล้วครับ^-^! "  ผู้หญิงร่างบางที่ยืนกอดออกอยู่ตกใจทันที

" แฮร่!ขอโทษนะคะคุณลุง ขอบคุณที่มาส่งนะคะ "

" งั้นลุงไปก่อนนะครับคุณหนู " คุณลุงคนขับรถได้ขับรถออกไปทันที

บรื๊นนน!!!เอี๊ยดด!!!

.             ใครคนหนึ่งกำลังก้าวเท้าลงมาจากรถ ว้าว!ผู้ชายหน้าตาหล่อ ดูดี ขายาว หุ่นเป๊ะ ผมสีน้ำตาลเข้ม นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อน จมูกโด่งได้รูป ปากชมพูน่าจูบ หล่ออะไรเบอร์นี้เนี่ย ๐_๐เขาหันมามองที่ฉันด้วยแต่ดูเหมือนว่าอารมณ์จะไม่ค่อยดี

ปังงง!!!๐_๐

" นี่คุณหนูครับ!ช่วยปิดประตูเบาๆหน่อยได้มั้ยครัย? " ชายที่อยู่ในรถพูดขึ้น

" ทำไม? ปิดดังไม่ได้หรือไง?ก็แค่ประตูบานเดียวถ้าพังก็ทำใหม่ได้ " นี่เขารวยหรือไงเนี่ย?เห็นหน้าตาอย่างนี้นึกว่านิสัยจะดี เขาเดินมาทางฉันแล้ว เขาจะทำอะไรฉันมั้ยเนี่ย ไม่นะ! ลองเข้ามาสิเดี๋ยวชกหน้าให้เลย เขาจะเดินมาถึงฉันแล้ว สายตาเขาดูเย็นชามากเลย

ปั้ก!!!

" อ๊อย! " เขาเดินชนฉันแล้วเดินไปต่อโดยไม่หันกลับมาขอโทษฉัน พวกไม่มีมารยาท ฉันจะไม่ชอบนายอีกต่อไปถึงแม้ว่าฉันจะชมนายไปเมื่อกี้ อย่าคิดว่าหล่อแล้วทำอย่างนี้ได้นะ

" นี่นายน่ะ! " เขาหยุดเดินแล้วหันมามองฉันด้วยสีหน้าที่มีรังสีอัมหิตแอบแฝงอยู่ อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นสิฉันไม่กลัวนายหรอกนะ

" อะไร? " แหม! ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อย่างนี้ต้องสั่งสอน

" เดินชนคนอื่นเขามันต้องขอโทษกันไม่ใช่หรอ? " เขายกยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัยแล้วหันหลังเดินไปต่อ คำพูดของฉันมันไม่ถูกหรือไงกันนะถึงได้ยิ้มอย่างนั้นน่ะ

" หันหน้าหนีนี่เขาเรียกว่าหน้าตัวเมียใช่มั้ย?^.^ " ฉันไม่วายที่จะให้เขาหันมาขอโทษฉันให้ได้  ขวับ!เขาหันมามองฉันทันทีทันใด สงสัยจะรับไม่ได้กับคำนี้

" เธอต้องการอะไร? จะเคลียร์เรื่องที่ฉันชนเธอหรอ? เสียใจด้วยนะฉันไม่ได้ว่างขนาดที่ต้องมาเคลียร์กับเธอ " พูดอย่างนี้สงสัยงานคงเยอะน่าดู แต่ว่าคนอย่างเขามีงานด้วยหรอนึกว่าจะนั่งเอาขาพาดเก้าอี้อยู่ในห้องส่วนตัวของตัวเองที่โรงเรียนเป็นคนจัดให้

" แค่นายขอโทษฉันมันก็จบแล้ว! นายควรจะขอโทษนะเรื่องจะได้จบๆ " ฉันจะทำให้เขาขอโทษฉันให้ได้คอยดูสิ

" ฉันน่ะจบ!แต่เธอไม่จบ...กะอีแค่เดินชนแค่เนี้ยไม่เห็นจะต้องขอโทษเลย " เป็นลูกคุณหนูที่พ่อแม่สอนมาดีจริงๆเล้ย-_-;

" ฉันไม่น่าเสียเวลายืนคุยกับเธอเลย!เปลืองน้ำลายเปล่าๆ-_- " กรี๊ดดๆๆ!!! ฉันก็เหมือนนายนั่นแหละไม่ได้อยากเปลืองน้ำลายเพื่อที่จะคุยกับนายหรอกแต่นายเดินชนฉันเองนี่ฉันเลยต้องเคลียร์กับนาย ถ้าเคลียร์ไม่จบก็คงไม่ใช่ฉันน่ะสิ^_^

" ฉันไปก่อนล้ะกัน " เขาหันหลังแล้วก็เดินไป ขวับ!!!เขาจะหันมาทำไม?

" เออ!ฉันลืมบอกเธอน่ะว่าถ้าเธออยากเคลียร์ให้จบหาตัวฉันให้เจอถึงจะได้เคลียร์ เครมั้ย? "

" ได้!ถ้าฉันเจอนายเมื่อไหร่ฉันจะเคลียร์ให้จบเลย-_- "  พูดมาได้ คนอย่างฉันน่ะพูดจริงทำจริงอยู่แล้ว

 

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อม่านฟ้า อายุ 17 ปี ตอนนี้เรียนอยู่ ม.5 ณ โรงเรียนโรงเรียนหนึ่งที่ดังไปจนถึงดาวเปจูน โรงเรียนนี้มีชื่อว่า' Star Nepjune School ' วันนี้เปิดเทอมวันแรกค่ะแล้วฉันก็เพิ่งเข้าเรียนที่นี่เป็นวันแรกด้วยชั่งเป็นวันแรกที่ดีงามเหลือเกินนึกถึงแล้วโมโหขึ้นมาทันทีเลย ฮึ่ม!อย่าให้เจอตัวนะจะเคลียร์ให้จบเลยแต่ว่าเขาชื่ออะไรนะ? เสียดายจังไปเรียนมาแต่ลืมสืบค้นเรื่องของเขาซ้ะงั้น

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว