รักวุ่นๆของนายอสูร

บทนำ

มีชีวิตมาแล้ว130ปี เพื่อตามหารักแท้  แต่จู่ๆก็เกิดเรื่องวุ่นวายอันแสนจะเลวร้ายขึ้น!!!

ณ. ยมโลกอันมืดมิด มีเปลวไฟหล่อหลอมทั่วบริเวณทางเดินสองทาง ที่พร้อมจะแผดเผ่าเหล่ามนุษย์ให้จุน จู่ๆก็เกิดเสียดังขึ้นจากระฆัง ซึ่งเป็นสัณญาณว่ามีฉเลย หลบหนี จะคุกนั้นเอง  เสียงเหล่าอสูรกาย ซึ่งเป็นทหารเฝ่าเวรยามรักษาประตู ดังสะหนั่น จนทำให้ในปราสาทของราชาอัสนี ผู้เป็นบิดา บันดาโธสะ แก่เหล่า อหมาดชั้นผู้ใหญ่ทั้งหลาย  โดยตัวของราชาอัสนีนั้น ได้โกรธลูกชายตัวเองสุดขีด ที่ลูกชายตัวเอง. ได้แหกคุกออกมา สร้างวีระกรรม อันใหญ่หลวง เมืองน้อยใหญ่ในยมโลก ทว่าจู่ๆก็มีทหารมารายงาน นับ10กว่าตน และพร้อมจะโดนลงทันตร์ ทันที

"ฝ่าบาท!!  องค์ชายได้หนีจากยมโลกไปแล้วคับ!!! " เหล่าทหารทั้ง10กว่านาย ก้มหัว เพราะรู้ชะตาตัวเองที่จับองค์ชายไม่ได้

". กร๊อดดด....ดี!!! ข้าขอเปล่าวประกาศ!! นับตั้งแต่นี้ ข้าขอเนรเทศ องค์ชายสเตฟาน มิเกล เคริส!!!  ให้ออกจากยมโลก!!!นับแต่นี้!หากผู้ใดฝ่าฝืน หรือสมรู้ร่วมคิด ตายสถานเดียว!!!" พูดจบเสร็จ ราชาอัสนี ก็เดินเข้าห้องบรรทม ด้วยอารมโมโหลูกชายแสนดื้อของตน

ณ.โลกมนุษย์

ณ.คฤหาสหลังหนึ่ง ใกล้ริมทะเล อันเงียบสงบ แดดได้สอดส่องเข้ามาในหน้าต่างชั้นสอง ซึ่งในห้องนั้นได้ปรากฎหญิงสาวหน้าตาสะสวย อยู่โต๊ะเครื่องเเป้ง รอบๆบริเวณนั้นมีชั้นหนังสือขนาดใหญ่มีห้องทดลองขนาดปานกลางท้ายห้อง หญิงสาวผู้นั้นได้จัดการตัวเอง แต่งหน้าทำผมเสร็จเรียบร้อย กำลังจะไปสำนักงานใหญ่ ด้วยความเป็นผู้ใหญ่ เธอจึงมองตัวเองในกระจกเพื่อเช็คความเรียบร้อย ตั้งแต่หัวจรดเท้า เพื่อพร้อมวันใหม่ แต่ทว่า

"คุณหนู อลิซซาเบส ค่าา~ อาหารเช้าพร้อมแล้วค่ะ" แม่นมของอลิซได้บอก

"ค่าา~ จะไปเดียวนี้ค่ะ!" ไม่พูดป่าวพร้อมปิดประตูห้องนอนแล้วเดินลงบันไดอย่างรวดเร็ว

"ป้าค่ะ! หอมจังข้าวไรหรอค่ะ" ไม่พูดป่าวพร้อมลงไปดมๆดูอีกด้วย

" ข้าวต้มกุ้ง ของโปรดของคุณหนูของป้าไงค่ะ เดียวป้าไปเอาน้ำมาให้น่ะค่ะ"

10นาทีผ่านไป~

"ป้าค่ะ รู้เรื่องเศษหินอัสนีไหมค่ะ ที่ตอนนี้เป็นข่าวอยู่น่ะค่ะพอรู้ไหมค่ะ"

"อ่อ!  ที่เป็นข่าวอยู่น่ะหรอ ? รู้สิป้าดูข่าวบ่อย ทำไมล่ะ?"

"พอดีหนู เก็บมาจากที่เกิดเหตุ2อัน "ไม่ว่าป่าวหยิบก้อนหินในกระเป๋า2อันออกมา ให้ป้าดู มันมีเเสงประกายสีแดง เจิดจ้าามาก จนป้าบอกว่าให้เอาเก็บลง

"คุณหนู ของป้าทำไมเอาของคนอื่นมาเเบบนี้ล่ะ " คุณป้าพูดไปพร้อมตีแขน เบาเชิงเป็นกันเล่นด้วย

"ก็หนูจะไปทำการทดลองหนิค่ะ ไปแล้วน่ะป้า เดียวไม่ทัน"อลิซสะพายกระเป๋าเเล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้

"ค่ะ!! ขับรถดีๆน่ะค่ะคุณหนู"

รถเก๋งหรู สีดำสนิทแล่นออกไปถนนใหญ่ ตามทาง จนกระทั้ง!!!

เอี๊ยดด!!!.....

"กริ๊ดดดด!!"

"โอ๊ย! เจ็บจัง!! ใครเนี่ยตัดหน้ารถ คอยดูเทอะเป็นลอยเมื่อไหรน่ะจะให้กราบรถกูเหมือนในข่าวเลย" อลิซลงจากรถด้วยความว่องไวก็พบว่า

"ตายแล้ว!!!  ตายแน่ๆทำไงดี (หล่อก้หล่อ ปล.คิดในใจ) หมดสติหรอ?? ทำไงดีเนี่ย!!!" อลิซรนสุดๆเลยเเบกบุคลปริศนา ด้วยความทุลักทุเล ขึ้นรถมาด้วย

"เหอะ!!!หนักเป็นบ้าเลย เอ๊ะ!!! หินอัสนี!" อลิซหยิบหินของชายปริศนาขึ้นมาดู พึ่งรู้ว่ามันเหมือนกัน เเล้วก็เก็บใส่กระเป๋าไม่รู้ตัว

ณ.โรงพยาบาล

"คุณเป็นญาติผู้ป่วยหรอค่ะ" พยาบาลน่ารักสะสวย และยิ้มอย่างอ่อนหวาน

"ป่าวค่ะ พอดี ดิฉันขับรถชนเค้าน่ะค่ะ"

30นาทีผ่านไป อลิซเครียเอกสารทางโรงพยาบาลเสร็จเลยว่าจะเเวะไปดู ก็พบชายปริศนาหน้าตาหล่อเหลาบาดใจสุดๆ ฉันพยามเลื่อนหน้าไปใกล้ๆเค้า เเต่ทว่าต้องสะดุ้ง!!  สายตาชายปริศนาตรงหน้า มีตานั่ยสีแดงสด!

"นาย! ฟื้นแล้วหรอ!! " ฉันพยามเฉไฉเรื่องมะกี้ที่เลื่อนหน้าไปใกล้!!/เขิลลลล!!>[]<"

"เธอเป็นใคร". น้ำเสียงที่ราบเรียบเเละเยือกเยนได้พูดกับฉัน

" ฉัน...ฉันอลิซซาเบส มิเชล อิงเกอร์ !!!" ฉันพุดเสียงที่หนักแน่นเพราะฉันรักสกุลนี้สุดๆเลย!

"หึ!!!...ที่แท้ก็พวก อิงเกอร์!  " เสียที่ดูเยือกเยนของชายปริศนาพุดไว้!!

". ฉัน สเตฟาน มิเกล เคริส!! "

#ถ้าชอบอย่าลืมกดติดตามน่า เป็นกำลังใจหน่อยน่ะ #เม้นด้วยว่าต้องพัฒนาตรงไหน ปล.อยากได้nc!!!  บอกได้ อยากลืมเปงกำลังใจให้ไรด์นราา💕