ใ น ร อ ย จั น ท ร์
- ไ ม้ ม่ วง -
อนาวิล ได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งในค่ำคืนที่มีแต่ความมืด สายฝน และเสียงฟ้าคำรามครืนครางดังระงมไปทั่วทุกทิศ เธอมาพร้อมกับความหวาดกลัวเพื่อพึ่งพาขอความช่วยเหลือ
แต่เขา…กลับกลายเป็นคนที่เพิ่มความหวาดกลัวและทิ้งรอยบาดแผลเอาไว้ให้เธอเสียเองโดยมิได้ตั้งใจ
เธอจากไป…พร้อมกับทิ้งไว้แต่เพียงหลักฐานชิ้นเดียวให้ดูต่างหน้า
หลายปีที่อนาวิลพยายามสืบเสาะหาเธอผู้นั้น เพื่อปลดปล่อยข้อกังขาและความรู้สึกค้างคาในใจ ไปพร้อมกับความรู้สึกบางอย่าง ที่เป็นเหมือนกับสายลมโชยเบาแผ่วพริ้ว หอมกรุ่นอบอวลเหมือนกลิ่นดอกไม้จางๆ อยู่ในหัวใจ
และเมื่อถึงวันที่โชคชะตานำพาให้เขาได้พบกับเธออีกครั้ง
แต่แล้ว หญิงสาวสวยสะอาด ใสบริสุทธิ์ดุจน้ำค้างกลางหาว ผู้ที่กำลังอยู่ในฐานะลูกศิษย์ของเขาคนนั้น กลับทำให้อาจารย์หนุ่มอย่างอนาวิลมีแต่ความหนักใจ
แล้วเขาจะหาวิธีสะสางกับข้อผิดพลาดในอดีตต่อไปอย่างไรดี ในเมื่อวันนี้ ตัวเขาเองยังแลเห็นแต่อุปสรรคขวางกั้น
อีกทั้งความรัก…ที่กลับก่อเกิดขึ้นกลางหัวใจ ก็ทำให้เขาไม่กล้าเอ่ยสิ่งใดออกไปกับเธออีกแล้ว
เมื่อสิ่งนั้น…อาจทำให้เขาต้องสูญเสียเธอไปตลอดกาล…
22 มิถุนายน 2563
ไม้ม่วง-แพรพิมพ์
ระหว่างเขียนนิยายเรื่องใหม่ นักเขียนขอนำผลงานเก่าๆ มาลงให้อ่านกันพลางๆ เพื่อฆ่าเวลานะคะ
นิยายเรื่องนี้เคยลงให้อ่านกันมาครั้งหนึ่งแล้ว ส่วนฉบับที่กลับมาลงให้อ่านใหม่นี้ ขอเน้นว่าคือฉบับปรับปรุง ซึ่งจะแตกต่างกับฉบับเก่า ทั้งสำนวนการเล่า บทสนทนา และบริบทของเหตุการณ์ทั้งหมด แต่จะคงไว้ซึ่งแกนหลักของเรื่องตามเดิมค่ะ
หากใครเคยอ่านและหลงๆ ลืมๆ เนื้อเรื่องไปแล้ว สามารถกลับมาอ่านใหม่ได้
ฝากติดตามข่าวสารต่างๆ ได้ทางเพจ หรือทวิตเตอร์
เพจ ไม้ม่วง-แพรพิมพ์
ทวิตเตอร์ ไม้ม่วง-แพรพิมพ์
Guest
