แนะนำตัวละครแซ่บๆ
พระเอกของเรา
คาซัส อดีตเดือนมหาลัย โปรไฟล์หนุ่มฮอตที่สุดในมหาลัย
ครอบครัวอสังหาริมทรัพย์
นิสัย ขี้เล่น คบใครไม่เคยเกิน 5 วัน
ฉายา เสือเร่าร้อน
สเปค ร้อน แซ่บ รู้งาน
นางเอก
แชมพริ้งพีช หัวหน้าห้องรองบ๊วยในมหาลัย
โปรไฟล์ จนแถมดื้อซนจนคนรอบข้างปวดหัว
ครอบครัวทำค่ายมวยเล็กๆในหมู่บ้าน
นิสัย ขี้วีนบ้าๆซุ่มซ่าม แต่จิตใจอารี รักความยุติธรรม
.
.
.
.
.
บทนำ
.
.
ณ โรงอาหารในมหาวิทยาลัย
"จ๊อกก จ็อกก! " แหะๆ ไม่ต้องงงว่านี่เสียงอะไรเสียงท้องฉันเอง ก็อาจารย์เล่นสอนยาวกินเวลาไป 40 กว่านาที
เรียนก็ไม่รู้เรื่องเพราะมัวหิวข้าวเนี่ยแหละ เอ๊ะ! ทำไมรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีคนมองเลยอะ
แว็บบบบ (-- ) ( --) ซ้าย ขวา
(OoO)! นั่งไงมีผู้ชายมอง เดี๋ยวนะหน้าแบดขนาดนี้แต่เกย์ชัวร์ ล้านเปอร์์เซ์็น
มองไรหนักนาวะ มองแล้วทำห้าตากวนตีน จ้องขนาดนี้ไม่เดินมาตบเลยละหน้าตาก็ดีทำไมเป็นเกย์์นะ ถ้าเป็นผู้ชายนะอิแม่จะเหล่สักหน่อย อิอิ
"ได้แล้วจ้า ข้าวขาหมูพิเศษ+ไข่ต้ม3ฟอง " เสียงป้าเจ้าของร้านข้าวดึงสติอันมโนล่องลอยฉันกลับคืนมา
"ขอบคุณจ่ะป้า อะนี่ค่ะค่าข้าว" ฉันรีบจ่ายเงินป้าแล้วรีบรับจานข้าวที่แสนรักของฉ์ันมาไว้ครอบครอง
มอง อ่าว มอง ยังจะมองไม่หยุดอีกฉันเลยหันไปทำหน้าบึ้งค้อนใส่ทีนึงใส่ผู้ชายที่ยังมองฉันตั้งแต่ที่ฉันมายืนอยู่หน้าร้านข้าวขาหมูแสนอร่อย
ติ๊ดๆ ติ๊ดตะลิดติดชิ่ง!ติ๊ดชิ่ง ติ๊ดๆๆๆชิ่ง! เสียงโทรศัพท์ฉันนี่รู้เวลาจังเลยนะ กินข้าวอิ่มปุ๊บสายเข้าปั๊บ
"ฮัลโหยว ค่าๆหนูกินข้าวพึ่งอิ่มกำลังจะกลับบ้านตอนนี้ล่ะค่าา" ฉันรีบพูดทั้งที่พ่อฉันยังไม่เอ่ยปากอะไรซักคำ
"ไม่ต้องกลับบ้านแล้ว ไปซื้อนวมที่ตลาดหน้ามอให้พ่อก่อนกลับมาด้วย ไอ่บัวแดง ป. ปะปา มันทำนวมพ่อขาดไป6อันแล้ว เข้าใจแล้วใช่ไหม โอเคนะแล้วรีบกลับบ้านมาละ"
โอ้โห นี่พ่อจะให้ฉ์ันไปเลือกนวมให้อืีกแล้วหรอ --* พ่อนะพ่อคนยิ่งขี้เกียจไปในที่ที่คนเยอะๆอยู่ด้วยสิ
ณ ตลาดหน้ามอ
แฮกๆ แฮกกๆ ทำไมวันนี้อากาศมันร้อนได้ขนาดนี้นะ ไม่ไหวแล้วไปซ์ื้ออะไรเย็นๆกินดีกว่าก่อนที่ฉันจะตัวระเบิดแตกตู๊มเป็นโกโกครั้น
"คุณลุงคะ เอาสตรอเบอร์รี่ปั่นแก้วนึงค่ะ ขอวิปครีมเยอะๆเอาหวานๆเลยนะคะ'' ฉันสั่งเมนูโปรดแบบเช่นเคย
ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กลิ่นไรหอมๆวะ
''ลุงครับ เอาชาเขียวปั่นแก้วนึงครับ ไม่หวาน เน้นเข้มข้น" เสียงผู้ชายคนเดิมที่มองฉ์ันอยู่โรงอาหารและก็คือที่มาของกลิ่นหอมที่ฉ์ันสูดดมเข้าไปเต์็มๆปอดในเมื่อกี้นั่นเอง แต่แอ๊บแมนได้เนียนดีนะ เอาซะแวบนึงฉันคิดว่าเขาดูดีสมาทมาก แมนงี้
และแล้วฉันก็ได้แก้วน้ำปั่นของฉันมาไว้ในมือ ก่อนจ่ายตังค์ขอดูดชิมรสชาติก่อนดีกว่า อิอิ อ๊าา! ชื่นใจอิหลี โฮ๊ะๆๆ
ปิด เปิด ปิด เปิด เดี๋์ยวนะ กระเป๋าเงินฉันอยู่ที่ไหน ทำไมหาไม่เจอตอนกินข้าวจำได้ว่าฉันเอาไว้ในกระเป๋าแล้วนะ ฮืออ T^T
ไม่นะ ดูดไปแล้วด้วยเอาคืนไม่ได้ด้วยซิ
"ได้แล้วสุดหล่อ ชาเขียวปั่นหวานน้อยแต่เข้มข้น" ........... "ขอบคุณครับ นี่ครับจ่าย2แก้ว"
OoO !! ฉันตอนนี้ยิ้มแหยะๆ พร้อมทั้งคิดในใจว่า แมนล้านเปอร์เซ์็น! (นี่ยังมีหน้ามาคิอะไรแบบนี้ต้องขอบคุณเขาไปสิยัยนางเอก : เด็กหญิงขี้มโน )
"ขอบคุณนะคะ แหะๆ พอดีฉันทำกระเป๋าเงินหาย สงสัยทำหล่นแถวโรงอาหารมาเมื่อกี้"
" เธอไม่ต้องขอบคุณฉ์ันหรอก เพราะมันคือเงินเธอเองแหละที่จ่าย อะ เอาไปนี่กระเป๋าเงินเธอ เธอลืืมหยิืบมาจากโต๊ะข้าวในโรงอาหารซึ่งเธอไม่ได้ทำหล่นแต่เธอลืม ยัยบ๊อง ส่วนค่าน้ำปั่นนี่ถืือว่าค่าฉันเก็์บได้แล้วเอามาคืนแล้วกันนะ"
* เอ้อ อีกอย่าง ฉันไม่ใช่เกย์ไม่เชื่อเธอลองดูไหมละ ^^
สิ้นคำพูดที่ออกจากปากอีตาขี้เกย์คนนั้นฉันตอนนี้ยืนเอ๋อแดกอ้าปากค้างลิ้นไก่ตายคาที่ไปเรียบร้อย คนอะไรไม่มีมารยาทเอาซะเลย ถ้าเจอกันอีกนะแม่จะเตะก้านคอให้หยอดน้ำข้าวต้มไปเป็นเดือนๆเลยละ
อย่า ให้ เจอ อีก แล้ว กัน!!!!
.
.
.
ว้าววววว! นี่แค่บทนำพระเอกเสือของเราก็ออกตามล่าเหยื่อซะแล้วสิ
แต่เขาจะรู้ไหมนะว่าเหยื่อรายนี้ไม่เหมือนที่เขาเคยกินมาก่อน
อยากรู้ว่าจะเป็นไง ขอบอกว่าEPต่อไปนี่ มีเลือดกำเดาทะลักแน่ !!`