วันรับน้องใหม่
07.30 น.
ฟลุ่บ~
"ตื่นนน"
"อื้อ"
"ตื่นเดี๋ยวเน้"
"..."
"เฮ้ย ตื่นโว้ยยย>[]<"
โอ้ย ใครมาโหวกเหวกโวยวายเสียงดังแถวนี้วะ คนจะหลับจะนอน วู้ว
พรึ่บ~
คลุมโปลง เอาหมอนปิดหูซะ!
"กูบอกให้ตื่นไงคะเพื่อนนน"
โว้ย โวยวายไม่พอนะ มาเขย่ากูด้วย ไม่รู้หรือไงเวลาที่คนอื่นนอนห้ามรบกวน มารยาทน่ะ มีมั้ย!
"กูจะนอนนน"
ฉันงึมงำออกไปทั้งๆที่ตายังไม่ลืมและยังไม่ยอมโผล่หัวออกจากผ้าห่ม ฉันได้ยินเสียงจิ๊จ๊ะอย่างขัดใจด้วย แต่ไม่สนเพราะจะนอนไง
"กูปลุกดีๆแล้วนะ ถ้าเรียกอีกรอบไม่ลุก...กูถีบ"
"อื้มมม"
"นับหนึ่ง!"
"งืมมม"
"นับสองงง!"
"งื้อออ"
"นับสาม กูถีบ!"
พรวด~
"กูตบ!"
สุดท้ายฉันก็ต้องลุกพรวดขึ้นพร้อมกับปรือเปลือกตาขึ้นให้กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้พร้อมกับง้างฝ่ามือขึ้นมาเพื่อต่อสู้กับตัวน่ารำคาญนี่ ใครจะยอมให้มันถีบกันล่ะ ฉันได้ยินหมดนะที่มันพูด แต่แค่มันลืมตาไม่ขึ้นไง
"เออ กว่าจะลุกได้นะ"
เสียงมันบ่นพลางพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เมื่อฉันขยี้หัวและขยี้ตาอย่างหงุดหงิด เห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังชูข้างข้างหนึ่งขึ้นตั้งท่าอย่างดิบดี และมันจะถีบฉันแน่ๆถ้าฉันไม่ลุก
"ไอ้กฤษณะ รู้ตัวมั้ยว่าโครตน่ารำคาญ!"
ฉันด่ามันพลางขยี้หัวอีก
"อ้าย ใครกฤษณะ นี่นานะค่ะ นานะ อเกนพลีส"
มันแก้ต่างให้ตัวเองพลางชี้หน้าฉันจนนิ้วแทบทิ่มตา อืม นั่นแหละ ไอ้ผู้ชายอ้อนแอ้นตรงหน้าฉันเนี่ย เดิมทีมันก็ชื่อกฤษณะหรือไอ้ณะนั่นแหละแต่ตอนนี้มันอัพสกิลเป็นสาวขึ้นพร้อมเปลี่ยนชื่อแล้วเป็น'นานะ'
เข้าใจตรงกันใช่มั้ย --
"ปลุกเพื่อ?"
แต่ฉันไม่เรียกมันใหม่หรอก ข้อหามาปลุกฉันเองทำไม เมื่อคืนกว่าจะได้นอนตั้งเกือบตีสองเลยนะ
"นี่กี่โมงแล้ว?"
มันเท้าเอวมองฉัน
"เพิ่งรู้ว่าแกดูนาฬิกาไม่เป็น"
"อีนี่ แหกตาดู"
มันกระแทกเสียงใส่ฉันพลางผลักหน้าฉันให้หันไปมองนาฬิกาติดผนัง
"ก็เจ็ดโมงครึ่งกว่าๆ..."
เออ เพิ่งจะเจ็ดโมงครึ่ง...
เดี๋ยวนะ!
"เห้ย รับน้อง"
"เออไง กว่าจะรู้สึกตัว--"
"ชิบหาย!"
ฉันสบถพลางลุกพรวดขึ้นอย่างลืมง่วง ตานี่แทบถลนออกนอกเบ้า ฉันพุ่งลงจากเตียงทันทีก่อนจะหยุดชะงัก
กึก~
"อะไรอี๊ก"
"แล้วพวกนั้นล่ะ?"
ฉันถามถึงเพื่อนๆในกลุ่มอีกสองคนที่มันก็เช่าหอเดียวกันกับฉันและนานะ คนนึงอยู่ชั้นสี่ อีกคนอยู่ชั้นสอง ส่วนฉันกับนานะอยู่ชั้นสามโดยที่ห้องนานะอยู่ตรงข้ามกับห้องฉันพอดี
และที่ฉันถามถึงพวกนั้นเพราะว่าเมื่อวานมันวันเกิดฉัน เราจัดปาร์ตี้สุกี้กันที่ห้องฉัน มีดื่มด้วย ยอมรับว่าฉันก็ยังแฮงก์อยู่
"ยังจะห่วงคนอื่น ฉันปลุกมันแล้ว นี่เหนื่อยนะเนี่ยวิ่งขึ้นวิ่งลง ตอนเนี้ยเหลือแกคนเดียว ให้ไวเลย!"
"เออ ขอสิบนาที"
พูดจบฉันก็หายเข้าไปในห้องน้ำและใช้เวลาสิบนาทีในการอาบน้ำแต่งตัวด้วย
12 นาทีต่อมา
บรื้น~
ตอนนี้ฉันกับเพื่อนก็ระเห็จออกจากหอมาสิงสถิตอยู่บนรถแท็กซี่เรียบร้อย กลุ่มของฉันมีกันสี่คน ผู้หญิงสาม ผู้ชายหนึ่ง แต่ดูเหมือนมันจะทำตัวกลมกลืนไปกับพวกฉันด้วย
"โหย แกไวมาก ใช้เวลาสิบนาทีได้ทัน"
คนที่นั่งด้านหลังประกบทางซ้ายมือของฉันชื่อ'ลูกหนู'เป็นเพื่อนที่สวยและรวยที่สุดในกลุ่ม แต่มาเช่าหออยู่กับพวกฉัน ทั้งๆที่จริงๆมันก็มีคอนโดที่พ่อซื้อให้แต่ดันปล่อยให้เช่าแทนซะงั้น
"สำหรับแกสิบนาทีสบายๆ แต่ถ้าเป็นฉันนะ สิบนาทียังไม่ได้ฟอกสบู่เลยมั้ง"
ส่วนอีกคนที่พูดต่อและนั่งประกบฉันทางด้านขวา คนนี้ชื่อ'แก้ม'เป็นคนที่อยู่เฉยๆก็ยังดูเซ็กซี่อ่ะ ยัยนี่เป็นพริ้ตตี้เรทแพง แบบว่ารับงานทีนี่เงินต้องถึงหมื่นอัพนะจ๊ะขอบอก
"สบายๆอะไรล่ะ นานะมันนั่งจิกตาอยู่หน้าประตูห้องน้ำ ขืนฉันช้าสักวินาทีมีหวังมันพังประตูเข้าไปลากฉันออกมาแน่"
ฉันค่อนขอดนานะที่นั่งอยู่ด้านหน้าข้างคนขับ เมื่อถูกแขวะมันก็หันมาตอกหน้าฉัน
"ก็ใครใช้ให้ปลุกยากปลุกเย็นนักล่ะห๊ะ นี่บุญหัวแล้วนะชะนีที่ฉันยังให้เวลาแกอาบน้ำ พวกแกก็รู้ไม่ใช่เหรอว่ารับน้องที่มอนี้ ตรงต่อเวลาสำคัญที่สุดอ่ะ"
มันบ่นอุบจนสองคนข้างๆฉันหัวเราะแหะๆแต่ฉันกอดอกแล้วมองหน้ามัน
"แล้วใครวะที่เอาเบียร์มาเมื่อคืน อุตส่าห์บอกแล้วนะว่าวันนี้มีรับน้อง ใครมันริ เนี่ยฉันยังเมาค้างอยู่เลย ปวดหัวจะระเบิดอยู่แล้ว"
"แหมมมมม"
"แหมยาวไปถึงดาวเสาร์เลยมั้ยล่ะ?"
"ก็มันวันเกิดเพื่อนทั้งที ก็ต้องฉลองกันหน่อยดิ"
"ทีงี้เสียงอ่อนเลยนะ"
"เออไม่เถียงแล้ว เถียงกับแกไม่เคยชนะ ชิ"
มันงอนค่ะ ฉันกับเพื่อนอีกสองคนหัวเราะเยาะมัน ก็ปล่อยให้มันงอนไปก่อนเพราะมันงอนไม่นานหรอก เดี๋ยวค่อยเอาขนมอร่อยๆมาให้หรือไม่ก็ช่วยมองหาผู้ชายหล่อๆที่มอให้สักคนสองคนมันก็หายงอนเป็นปลิดทิ้งแล้ว
*มหาวิทยาลัยSS คณะนิเทศศาสตร์
จ่อกแจ่ก~
จอแจ~
ตอนนี้ฉันกับนานะก็มานั่งต่อแถวตอนลึกประมาณหกแถวอยู่ที่หน้าคณะนิเทศศาสตร์ มาทันเวลาได้อย่างเฉียดฉิว เราสี่คนแยกกันเพราะฉันกับนานะเรียนคณะนี้ส่วนแก้มกับลูกหนูเรียนคณะบริหารธุรกิจ
"ไหนแกบอกว่าตรงต่อเวลาสำคัญที่สุด"
ฉันหันไปพูดกับนานะเพราะอะไรรู้มั้ย เรามีนัดรับน้องกันตอนเก้าโมงเช้า แต่ตอนนี้มันเลยไปห้านาทีแล้ว ฉันยังไม่เห็นรุ่นพี่คนไหน โผล่หน้ามาตรงนี้สักคน ดีแต่มีเสียงประกาศปาวๆให้พวกเรามานั่งต่อแถวรวมตัวกันอยู่ตรงนี้เนี่ย
"เออว่ะ ก็เห็นเขาพูดกันมาแบบนั้นนี่หว่า"
มันก็เออออห่อหมกไปกับฉันด้วย ฉันส่ายหัวพลางเหลือบมองไปที่พวกรุ่นพี่ ฉันเห็นนะว่าพวกรุ่นพี่ก็อยู่กับรอบๆบริเวณนี้แหละแต่แค่ยังไม่ยอมเข้ามาเริ่มกิจกรรมสักที
หมับ~
"ว้าย แกดูดิ ดูๆรุ่นพี่กลุ่มนั้น"
แล้วอยู่ดีๆนานะที่นั่งข้างๆก็เขย่าแขนฉัน มันทำตาวาวพลางชี้ไม้ชี้มือไปที่รุ่นพี่กลุ่มหนึ่ง ฉันกรอกตาก่อนจะมองตามมัน
"ผู้ชายอะไร หล่อ คม เข้ม มีหนวดเล็กๆ หุ่นนี่น่าจะแน่น และลีลาก็น่าจะแซ่บด้วยแหละแก"
มันบรรยายซะจนฉันแทบเห็นภาพ คืองี้ นานะมันกำลังเล็งรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งอยู่ เขานั่งอยู่ที่ชุดโต๊ะม้าหินอ่อนใกล้ๆนี่แหละ นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนห้าคน มีผู้หญิงสองคนและผู้ชายสามคน
"แล้วแกดู ดูพี่คนนั้นดิ ที่นั่งอยู่บนโต๊ะอ่ะ โอ้ยยย ยิ้มทีนี่แทบละลายเจ้าค่ะ ละมุนอะไรเบอร์นี้"
ละมุนบ้าอะไรของมัน แค่เขายิ้มเองนะเว้ย บางทียิ้มหวานๆแบบนี้อาจจะนิสัยไม่ดีก็ได้
"พอเหอะแก"
"ไม่พอย่ะ ดูๆพี่อีกคนที่นั่งข้างๆพี่ผู้หญิงผมแดงอ่ะ โอ้ย ตานี่มีเสน่ห์มาก ดูท่าจะเจ้าชู้แต่ก็นะ ผู้ชายไม่เจ้าชู้ก็เหมือนงูไม่มีพิษ ฉันล่ะอยากจะรีดพิษงูจริงๆเลย"
ฉันกรอกตาเมื่อนานะมันเขย่าแขนไม่เลิก เขย่าจนหัวสั่นหัวคลอนหมดแล้วเนี่ย ฉันบิดแขนออกจากมันก่อนจะหันไปแหวใส่
"โอ้ย พอได้แล้ว บ้านแกส่งมาเรียนนะ ไม่ได้ส่งมาล่าผู้ชาย โว๊ะ"
"โอ๊ย แล้วมีกฏข้อไหนบอกไว้ม่ะ ว่าเรียนแล้วห้ามมีผัว ห๊ะๆ"
แล้วดูมันยอกย้อนสิ
"บ้าผู้ชาย"
"ย่ะ ถ้ามีมดลูกแล้วไม่ใช้ เอามาบริจาคให้ฉันก็ได้มั้ย"
"ฝันไปเถอะ ฉันจะเก็บไว้ให้มันฝ่อเล่น"
"นี่ถ้าคิดจะไม่มีผัวนะ แกน่าจะโกนหัวเข้าวัดบวชชีไปเลยสิ"
ปากคอเราะร้ายนัก อีนี่!
สวบ~
"ทุกคนเงียบ!"
กึก~
ฉันกำลังจะอ้าปากเถียงกับนานะต่อแต่อยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงตะโกนดังลั่นจนอ้าปากค้าง พอหันไปก็พบว่าพวกรุ่นพี่พากันเดินมาที่หน้าแถวแล้ว และรุ่นพี่ที่เป็นคนส่งเสียงก็คือคนที่นานะมันเล็งเอาไว้และบอกว่าน่าจะแซ่บ
ตอนนี้แซ่บไม่แซ่บไม่รู้ รู้แต่ว่าเสียงโครตดังอ่ะ
"โหย เสียงดี น่าจะครางเลิศอยู่"
ยัง อีนี่ยังไม่หยุด ฉันปรามมันทางสายตาก่อนที่จะโดนรุ่นพี่นั่นเล่นงานเข้าให้
จริงๆฉันก็ไม่ได้กลัวพวกรุ่นพี่ที่ทำท่าทางน่ากลัวและส่งเสียงดุๆพวกนี้เท่าไหร่หรอก ฉันแค่เห็นว่ามันเป็นกิจกรรมรับน้องซึ่งฉันก็ไม่ค่อยชอบแต่มันจำเป็นต้องเข้าร่วม และถ้าเป็นไปได้ ฉันก็ไม่อยากจะโดนลงโทษหรืออะไรทั้งนั้น ทำๆให้มันเสร็จจะได้กลับบ้านไง
"ดีมากที่เชื่อฟัง เป็นรุ่นน้องเชื่อฟังและเคารพรุ่นพี่ถือเป็นเรื่องที่ดี"
จ่ะ เชื่อฟังจนมานั่งรอรุ่นพี่รากแทบงอกเนี่ย --'
"สวัสดีรุ่นน้องปีหนึ่งคณะนิเทศศาสตร์ทุกคนนะครับ พวกพี่เป็นรุ่นพี่นิเทศศาสตร์ปีสองและวันนี้เราจะมาร่วมกิจกรรมรับน้องกัน กิจกรรมรับน้องของคณะเราไม่รุนแรง ไม่มีเรื่องเพศ"
ฉันมองรุ่นพี่คนนั้นที่เอาแต่พูด เขาเสียงดังจริงๆนะ เขาพูดแบบไม่ต้องใช้โทรโข่งที่พี่ผู้หญิงอีกคนถืออยู่เลย พูดแค่นี้ก็ได้ยินไปถึงอีกฝั่งของสนามหญ้าแล้ว ป้ายชื่อที่เขาห้อยอยู่ระบุว่า
'พี่ตรี'
อ้า ชื่อตรีสินะ
"แต่เราเน้นการเคารพและการเชื่อฟัง ความสามัคคีและการรับผิดชอบร่วมกัน ตอนนี้พี่หญิงกับพี่ดาด้าจะแจกป้ายชื่อให้กับทุกคน ก็เขียนชื่อของตัวเองด้วยนะครับ"
พี่ตรีพูดและฉันก็เห็นพี่ผู้หญิงอีกสองคนที่เคยนั่งร่วมโต๊ะกับเขาถือป้ายชื่อมาแจก ฉันอ่านป้ายชื่อของพวกเธอ พี่ผู้หญิงผมแดงชื่อ'ดาด้า'ส่วนอีกคนที่ตัวเล็กๆก็ชื่อ'หญิง' อ้อ แล้วพี่ผู้ชายอีกสองคนที่นานะมันก็ปราบปลื้มอยู่น่ะนะ คนที่ดูละมุนคนนั้นชื่อ'โรม' ส่วนอีกคนที่ดูเจ้าชู้ชื่อ'เทมส์'
อื้ม พอเห็นใกล้ๆก็ยอมรับแหละ ว่ากลุ่มนี้หน้าตาดีทั้งกลุ่มจริงๆ
เมื่อเขียนชื่อตัวเองเสร็จเราก็เอาป้ายชื่อแขวนคอไว้ ฉันถอนหายใจออกมาอีกพรืด ไม่ใช่อะไรหรอก เมาค้างแล้วมันปวดหัวไง
"ถอนหายใจอะไรครับ?"
แล้วฉันก็โดนจนได้ นี่แค่ถอนหายใจเองนะ ตาไวเกินไปแล้ว><
"พี่ถามว่าน้องไม่พอใจอะไรครับ น้อง..."
พี่ตรีนั่นพูดขึ้นพลางหลุบตาอ่านป้ายชื่อฉันก่อนจะโพล่งชื่อฉันออกมาเสียงดัง
"มินิท!"
_____
มาแล้ววว เรื่องแรกของเค้าในธัญวลัย บทนำแอบยาว แหะๆ ตัวหนังสือเล็กไปหรือเปล่าไม่รู้ เค้าลงในโทรศัพท์อ่า ยังไงก็ฝากติดตามให้กำลังใจเค้าด้วยน๊า จุ๊บๆๆๆ
#หากมีข้อติชมใดๆ ผู้เขียนพร้อมรับไว้ด้วยความขอบคุณค่ะ☺
Guest
