แนะนำตัวละคร
บาสเรนต์
"เลิกตีหน้าซื่อสักที ยัยผู้หญิงสกปรก"
เคสเวอเรนต์ บาสเตียน อายุ25ปี หนุ่มหล่อ พ่อรวย ทายาทเพียงคนเดียวของ
ธุระกิจพันล้านเครือBastien นี่หรอสิ่งที่เขารอคอยและฝันถึงตลอดชีวิต
เพียงฝัน
"คุณเป็นใคร! ฉันไม่รู้จักคุณ"
เพียงฝัน นางสาวณัฐชาธิกานต์ วิทวงศ์สกุล อายุ19ปี สาวน้อยน่ารัก เมื่อรำบากเธอถึงต้องดิ้นรนไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
ยาฮู้
"พี่บาสขา พี่อยู่ไหน"
.....
เสียงเด็กผู้หญิงข้างบ้านที่รู้จักกัน ดังมาแต่ไกล ทำให้เด็กชายที่กำลังนั่งเล่นบนชิงช้าหลุดออกจากภวังค์ ขานรับเสียงดังให้กับเด็กน้อยตัวเล็กที่กำลังมองหาเขาอยู่
"พี่อยู่นี่ มานั่งเร็วๆ"ผมกวักมือเรียกเธอและเอามือตบตักตัวเองเบาๆเพื่อเรียกคนตัวเล็กมานั่งบนตัก เธอจึงเดินมาหาและอ้าแขนให้ผมอุ้มขึ้นไปนั่ง
"เพียงฝันมีอะไรครับ" ผมก้มหน้าลงหาคนตัวเล็กที่นั่งบนตักและถามเธอ จากนั้นเธอก็น้ำตาคลอเบ้า ทำให้ผมตกใจเล็กน้อย
"พี่บาสลืมอะ อึกๆ วันนี้วันเกิดเพียง เพียง5ขวบแล้ว"เด็กน้อยกล่าวด้วยเสียงสะอึกสะอื้น
"ใครบอก พี่ลืม พี่มีของขวัญให้เพียงฝันด้วย" ผมบอกพลางเอามือที่ถือของขวัญแอบด้านหลัง
"จริงหรอคะ" เมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอจึงหันกลับมาตรงหน้าผม
และมากอดผม "เพียงดีใจที่สุดเลย"
จากนั้นเธอก็มองหาของขวัญ ผมจึงเอามือจิ้มแก้มตัวเองและทำให้ป่อง
"ทำไงก่อน"
ฟอดดดดดด
จากนั้นผมจึงเอาสร้อยคอที่มีจี้ล็อกเก็ต สลักชื่อ เคสเวอร์เรนต์ ซึ่งเป็นชื่อของผมให้คนตัวเล็กและใส่ให้เธอ
"ขอบคุณนะคะ เพียงรักพี่บาสที่สุดเลยยย"
"รักมากแค่ไหนครับ"
"ที่สุดในโลกเลย เพียงจะเป็นเจ้าสาวพี่บาสด้วย"ผมหัวเราะด้วยความไร้เดียงสาของคนตัวเล็ก
"ถ้ารักมากก็ห้ามถอดนะ พี่ถอดให้ได้คนเดียว"
และหลังจากวันนั้นผมก็ได้ไม่พบเธออีกเลย
ผมนั่งดูสร้อยคอที่มีจีเป็นกุญแจไขล็อกเก็ต
และนำมันใส่ในลิ้นชักดังเดิม เมื่อมีเรื่อง
เศร้าหรือไม่สบายใจอะไร ผมก็จะนำมันขึ้นมาดู
"เพียงฝัน เธอไปอยู่ที่ไหน 15ปีแล้วสินะ"ผมพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะนอนลงบนเตียงแล้วหลับตานึกถึงหน้าเด็กสาวที่ผมรักที่สุด
Guest
