"ทำไมยังไม่แต่งงาน"
"รุ่นเดียวกัน เหลือแกคนเดียวเปล่า"
"ใครๆ เขาก็แต่งแล้วทั้งนั้น"
"ถามจริง แกไม่ชองผู้ชายเปล่าวะ"
และอีกหลายคำถามที่ต้องเจอเมื่อฉันมางานเลี้ยงรุ่น และนี้คือเหตุผลอีกข้อที่ทำให้ฉันไม่อยากมา
"รอเนื้อคู่ค่ะ
"กำลังเก็บตังค์ไปสู่ขอเขาค่ะ"
ฉันได้แต่ยิ่มและตอบเอาฮาเข้าว่า แต่จริงๆ แล้ว การแต่งงานมันต้องเกิดจากความรักไม่ใช่เหรอ ฉันที่ไม่เคยมีความรัก แต่เคยแอบรักจะแต่กะใครเล่า พี่อ้อย พี่ฉอดยังบอก อย่ารีบแต่งงานเพราะคิดว่าตัวเองแก่ ฉันยังไม่แก่ ถึงแม้จะ 29 ปลายๆๆๆ แล้วก็เถอะ เขาเรียกวียกะลังเริ่มต้น
ฉันสลิษา ธนากร มัล?นากรสุดสวยประจำบริษัทเอกชนมีชื่อแห่งหนึ่ง ทำงานมาหลายปี ฝีมือเป็นที่ยอมรับ ลูกค้าคนสำคัญๆ ต่างเจาะจงให้ฉันเป็นคนทำงานให้
"พี่ษางานคุณกร ใช่ไหม สวยจัง"
"เรือนหอเปล่าพี่ เห็นมีข่าวแว่วๆ ว่าจะเปิดตัวเจ้าสาวเร็วๆ นี้"
หนุ่ยและอ้อม น้องที่แผนกเอ่ยถาม เมื่อชะเง้อมาดูงานออกแบบที่ฉันเตรียมนำเสนอ
"ช้างชนช้างชะด้วนนะ" อิ๋มน้องอีกคนพูดขึ้น
"ผู้ชายดีๆ หล่อๆ เฟอเฟค จะเหลือถึงเราไหมน๊า"
น้องอร สาวสวยอีกคนของแผนกเรา น้องเพิ่งจะเรียนจบ และเพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัทเราได้ไม่นาน น้องยังสาวและสวยจะคิดมากทำไม
"น้องอรครับ อย่างเพิ่มรีบเลยครับ อยู่เป็นขวัญใจหนุ่มๆ อย่างพวกพี่ๆ ก่อน ให้รุ่นป้าอย่างเจ้ษาไปก่อน"
"ไอ้คุณนัท ไอ้เพื่อนเลว ฉันจะฟ้องเมียแก"
และก่อนที่ฉันจะสรรเสริญเพื่อนสุดประเสริฐอย่างมันไปมากกว่านี้ โทรศัพท์ก็ดังขัดจังหวะก่อน
"ษา ลูกค้ามาแล้ว เข้าห้องประชุมเลยนะ"
"คะบอส"
"ฝากไว้ก่อนนะ ไอ้เพื่อนเลว"
"รีบมาเอาคืนนะเพื่อน บ๊าย"