[ My Idol ] ไอดอลคนนั้นน่ะ แฟนฉัน!! (18+)

'Looking in my eyes แค่เธอมองมาในตาของฉัน' ~~

"กรี๊ดดดดดดด จงมินอปป้าาา!!!" แชะ แชะ แชะ แชะ ฉันยืนแหกปากตะโกนสุดเสียงพร้อมกดชัตเตอร์กล้องรัวๆอยู่หน้าคอนเสิร์ตครบรอบการเดบิวต์ 7 ปีของวง Jupiter วงที่ฉันรักที่สุดและพร้อมเทกายถวายใจให้ทั้งตัว '*เธอจะรู้เรามีกัน เธอมีฉัน ตลอดไป' ~~~* จงมินอปป้าของฉันกำลังรัวท่อนแรปของเขา แล้วทำมือเป็นรูปมินิฮาร์ทส่งให้แฟนคลับทั่วฮอล นี่แหละชีวิตที่ฉันเฝ้าฝัน! ชีวิตที่ฉันต้องการที่สุดคือการได้เห็นอปป้าของฉันอยู่บนเวทีแบบนี้ ต่อให้เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม!! "แฮก ๆ " ฉันนั่งหอบหลังจากเสียพลังงานทั้งหมดไปกับการกรี๊ดในคอนเสิร์ต ยกพัดที่มีรูปจงมินอปป้าของฉันขึ้นมาพัดอย่างหมดแรง "วันนี้สุดยอดไปเลยว่ามั้ย เจฟเฟอร์ของฉันอย่างเท่เลยอ่ะ" "ใช่ๆ ซินก็น่ารักมากเลย เวลายิ้มทีฉันแทบละลายแหนะ" เพื่อนคู่กายของฉันที่มาบ้าวง Jupiter ด้วยกันต่างออกความเห็นให้กับงานวันนี้กันยกใหญ่ พวกเราสามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อยู่ปี 1 และด้วยความบังเอิญที่ดันมาชอบวงเดียวกันอีก เลยกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการอยู่ด้วยกันมาจนทุกวันนี้ คนแรกชื่อ 'หมวย' บ้านมันเป็นคนเชื้อสายจีน ตัวเล็กๆขาวๆ หน้าตาหมวยถึงหมวยที่สุด ที่บ้านมันหวงมันมาก หวงพอๆกับที่มันชอบเจฟเฟอร์ ลีดเดอร์ของวง Jupiter เลย เวลามันมากรี๊ดหน้าคอนทีไรมันจะบอกที่บ้านมันว่ามาช่วยฉันทำงานทุกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่ามันโกหก คนที่สองชื่อ 'แปม' หน้าตามันสวยระดับดาวคณะ บ้านรวยมีธุรกิจร้อยล้าน แต่ไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนที่เข้ามาจีบ เพราะชายหนึ่งเดียวที่มันรักนั้นคือ ซิน นักร้องเสียงหลักของวง Jupiter แม้ว่าพ่อกับแม่มันจะพยายามจับมันคลุมถุงชนกับคนที่หามาให้เท่าไหร่ มันก็ไม่เคยยอมเลยซักครั้ง ส่วนฉัน... 'นาริ' ลูกครึ่งญี่ปุ่นที่พูดญี่ปุ่นไม่ได้สักแอะ ฟังไม่ผิดหรอก ฉันพูดไม่ได้จริงๆ พ่อฉันเป็นคนญี่ปุ่นพอแต่งงานกับแม่แล้วก็ย้ายมาอยู่เมืองไทย มาเกิดฉันที่นี่แล้วก็ชิงตายไปตั้งแต่ฉันเกิดได้แค่เดือนกว่าๆ ฉันเลยได้เชื้อสายญี่ปุ่นมาอย่างไม่ค่อยเต็มใจ ทั้งๆที่พูดญี่ปุ่นไม่ได้เลย อ้อ... หลังจากเรียนจบได้ 1 ปี ฉันก็ย้ายตัวเองออกมาจากบ้านแล้วมาเช่าห้องใต้ดินแถวๆ ค่าย X\-ent (ค่ายที่ Jupiter สังกัดนั่นแหละ) อยู่ เพราะเบื่อจะฟังแม่ที่เอาแต่บ่นว่าให้ไปหางานดีๆทำ ให้สมกับเรียนจบเป็นเด็กเกียรตินิยมหน่อย และอีกอย่างฉันอยากอยู่ใกล้ๆจงมินอปป้าของฉันด้วยแหละ >< "เออนี่ แล้วพรุ่งเราจะเจอกันกี่โมงดีอ่ะ ให้ฉันโทรปลุกแกป้ะ?" แปมที่พักจนหายเหนื่อยถามขึ้นมา "ฉันไม่รู้จะมาได้มั้ยอ่ะแก ช่วงนี้พ่อถามเยอะมากเลย กว่าจะออกจากบ้านได้แต่ละที" หมวยพูดออกมาด้วยใบหน้าเซง ๆ "เฮ้ย หมวย! พรุ่งนี้งานสำคัญเลยนะเว้ย แกจะพลาดไม่ได้เลยนะ" ฉันท้วงหมวยไปทันทีตามนิสัย พรุ่งนี้ค่าย X\-ent จะเปิดให้แฟนคลับของศิลปินที่สังกัดในค่ายเข้าชมส่วนต่างๆในตึก และจะมีอีเว้นท์เล็กๆเป็นการขอบคุณแฟนคลับของ Jupiter ด้วย "แล้วแกคิดว่าฉันไม่อยากมาหรือไง! โอยย หนีออกมาอยู่ข้างนอกแบบแกดีมะ" "มางานพรุ่งนี้ให้ได้ก่อนเถอะ แล้วค่อยพูดถึงเรื่องอื่น" "ชิ!" หมวยทำหน้างอนใส่ฉันแล้วสะบัดหน้าหนี "โทรปลุกฉันด้วยละกันนะแปม" ฉันทิ้งท้ายไว้ด้วยความเหนื่อยล้า แล้วขอตัวกลับไปรังของฉัน ณ ชั้นใต้ดินก่อน ฉันชอบห้องใต้ดินที่นี่มาก มันเหมือนกับที่ที่คนผ่านไปผ่านมาโดยไม่สนใจว่าจะมีห้องนี้อยู่ มันเหมาะกับนักเขียนนิยายอย่างฉันเป็นอย่างมาก พื้นที่ในห้องแบ่งกว้างจนแบ่งได้เป็น 3 ส่วน ส่วนแรกคือห้องรับแขก กำแพงของห้องทั้งห้องเต็มไปด้วยรูปของจงมิน ฝั่งนึงของห้องมีชั้นที่เก็บอัลบั้มและของออฟฟิเชียลอยู่เต็มทุกชั้น ถัดไปข้างในคือส่วนที่สองจะมีครัวและห้องน้ำอยู่ ส่วนส่วนที่สามจะเป็นห้องนอนและห้องทำงานของฉัน แน่นอนว่าโต๊ะที่ฉันใช้นั่งเขียนนิยายต้องมีแต่รูปของจงมิน >< ไม่นับโปสเตอร์และกรอบรูปตรงหัวเตียงนะ ฉันทิ้งตัวลงบนเตียงด้วยความเหนื่อย พรางคิดไปถึงวันพรุ่งนี้ไปด้วย กรี๊ดดด ฉันจะได้เข้าไปในตึกของค่าย X\-ent เป็นครั้งแรกในรอบ 7 ปี แล้วสินะ ตื่นเต้นชะมัด!!!