เชลยรักของอสูรร้าย 18+ หากหวังเจอNCรุนแรงเรื่องนี้บ่มีเด้อจ้ามีแค่พอหวานๆให้น้ำตาลขึ้นตาเท่านั้นเด้อพี่น้อง ^^

เปิดจองแบบสัญญาใจอย่างเดียวนะคะหนังสือแพ็ครอส่งจึงรับโอนนะคะ

“เป็นอย่างไรบ้างค่ะพี่ไตร”   ถามด้วยความเป็นห่วงและกังวลไปสารพัดแต่คำตอบที่ได้น้านนนน

“เมียจ๋ารีบมีลูกกันเถอะป๋าอยากมีนะนะนะนะ”

เอิ่ม    ปล่อยให้ตายเลยเสียดีไหนเนี่ย    ส่วนส้มหวานรีบกระซิบรัวๆ

“เจ้ามารยาค่ะหนูเจ้าขาอย่าไปเชื่อ ส้มฟันธงโรคเรียกร้องความสนใจอีกแน่ๆค่ะ”

คนป่วยคิ้วกระตุก ก็บอกแล้วว่าคนตาบอดมักจะหูไวเสมอยิ่งต่อเรื่องนินทาด้วยแล้วเสียงเบาแค่ไหนไตรลักษณ์ก็ไม่เคยพลาด....

“ไอ้จอนโว้ยมึงไปมุดหัวอยู่ที่ไหนมาเก็บเมียมึงออกไปไกลๆเมียจ๋าของกูด่วยๆเลยนะมึ่ง ถนัดนักเรื่องร้าวฉานเนี่ย”     เสียงตะโกนลั่นๆผิดกับเมื่อครู่อย่างกับคนละคน นับดาวเริ่มเหร่   พ่อคนร่างใหญ่แต่ใจมด ด้วยความเห็นชักจะเอียงๆไปทางคำพูดของส้มหวานเสียแล้วนะสิ ก็เมื่อครู่ยังอ้อนเธอเสียงแผ่วดังคนใกล้สิ้นลม...แต่ดูเวลาจะด่าลูกน้องคู่ใจเสียงนี่ดังไปทั่วไร่แล้วกระมัง

“หายดีแล้วหรือคะ?”

กึก   ตายห่าลืมว่าสำออยอ้อนเมียอยู่  คนเจ้าเล่ห์เพิ่งนึกได้

“เอ่อ...หายเหยที่ไหนกันล่ะจ๊ะเมียจ๋า”

นั่น แถมาตั้งแต่หนุ่มยันแก่สงสัยไอ้โรคแถสดๆแถดิบๆแถแบบหน้าด้านๆนี่คงจะเกินเยียวยาแล้วละมั่งนี่

“อย่างนั้นทานยาสูตรคุณยายดีไหมคะ”

คนป่วยลุกนั่งพรวดทั้นที

“ไม่ๆโอเคพี่หายแล้ว หายสนิท หายจากโลกนี้ไปเลยดีกว่าถ้าต้องกินยาตำมั่วสูตรของคุณยาย”

ส้มขำพรืดออกมาทันที  ส่วนจันทร์เจ้าขานั้นได้เพียงสายหน้าไปมาเบาๆทอดสายตากึ่งระอาเล็กๆแต่ก็เป็นห่วงหน่อยๆเพราะตนเองรู้ดีถึงอาการของสามีดีกว่าใครว่าเขานั้นไม่สบายจริงๆ

"อย่ามาแถค่ะ ไหนบอกว่าจะให้เจ้าขาอ่านแผนการตลาดให้ฟังไงค่ะ นี่จะหลอกกันอีกแล้วใช่ไหม?"

"พี่ไม่ได้หลอกอะไรดาวสักหน่อยก็แค่...อยากจูบเมียไม่ได้หรืออย่างไรครับ"

"ไม่ตลกค่ะ"

"ตลกที่ไหนกันพี่พูดจริง"

0¥0

ช่อพุด

ช่อพุด