สวัสดีครับ ผมชื่อ...แซพเพอร์(อ่านว่า แซ๊บ-เพ่อ) แปลกใช่มั้ยล่ะ? ชื่อจริงชื่อ สุกลธิราวุฒิ เมฆาจักรพรรดิ อายุ23 มีพี่ชายคนนึง ชื่อแซพเฟนต์(อ่านว่า แซ๊บ-เฟน) อายุ26 แต่เราเล่นกันเหมือนเพื่อนเลยล่ะ พ่อของเราเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงเลื่องลือในไทย ส่วนแม่น่ะหรอ...ทิ้งผมกับไอ้เฟนต์ไปตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ครั้งล่าสุด เมื่อ11ปีก่อน ตอนที่ชื่อเสียงของพ่อเริ่มดังกระฉ่อนในวงการบันเทิง แม่ของผมก็เลยมาขอพ่อคืนดี พ่อปฏิเสธด้วยถ้อยคำที่รุนแรงมากจนแม่กลับไป... ถึงผมกับไอ้เฟนต์จะอยากอยู่กับแม่ขนาดไหน ก็คงต้องเห็นด้วยกับพ่อ... ก็ใครใช้ให้แม่ทิ้งเรากันล่ะ มาขอคืนดีตอนรวยเนี่ยนะ ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอ?
อื้มมมมมม ตอนนี้จะมืดอยู่ละไอ้เฟนต์ไปมุดหัวอยู่ที่ไหนนะ ทำไมไม่กลับคอนโด
"ก็อกๆๆๆๆๆ"นั่นไงไอ้เวร ตายยากซะจริง- - แล้วเคาะไมวะ? ปกติก็เปิดเลยหนิ
"เปิดดิไอ้ควาย"ผมตะโกน
"เพอร์เปิดให้หน่อยดิ ไอ้เฟนต์มันเมาอ่ะ"เสียงพี่ฮีล!
"ครับพี่ เดี๋ยวเพอร์เปิดให้^^;" เผลอหลุดหยาบใส่พี่ฮีลอีก โอยยยยยย...
"แก๊ก!"ผมเปิดประตูให้คนหนึ่งคน กับหมาอีกหนึ่งตัวเข้ามา
"ไงล่ะมึง เมาเป็นหมา:)"ผมออกปากแซวพี่ชาย
"ไอ้น้องเวรรรรรร นี่...อึก นี่ กูววววพี่เมิงงงงน้าาาาา*0*"
"ก็พี่น่ะสิ ถึงด่า"ผมยังคงความยียวนกวนส้นตีนไว้ได้ดี
"ที ผู้ชายน้าาาา ไม่เห็... อุ๊บ!!!"ผมเอามืออุดปากไอ้พี่ตัวดีไว้ ก่อนที่มันจะบอกว่า'ทีผู้ชาย ไม่เห็นด่า มีแต่คราง' เหอะ! อยู่ด้วยกันมากี่ปี ทำไมจะไม่รู้สันดานมัน เวลามันเห็นผมทำดีกับคนที่ผมชอบ มากกว่ามัน มันก็จะพูดงี้แหละ... เออ ผมเป็นเกย์ ผมชอบพี่ฮีล ตั้งแต่ตอน ม.ปลาย แล้วล่ะ พี่ฮีล หรือ ฮิลนัส ลี บีโทเฟ่น พ่อเป็นคนอเมริกัน แม่เป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลี ความหล่อที่พี่ฮิีลได้รับ จึงพุ่งทะลุลิมิตไปไกล แถมเรื่องความร่ำรวยนี่ก็มากกว่าพ่อผมหลายเท่า พี่ฮิีลมาเรียนที่ไทยตอนประถม ทำให้พูดไทยโคตรคล่อง และใช้ชื่อจริงว่า นาย รักษา สุขวิริยะประการอัญมณีฤดีโชค... ยาวโคตร แต่ผมแม่งจำได้...ช่างเหมาะกับชื่อเล่นเขาจริงๆ...ไม่รู้สิ ถึงจำไปแต่ ผมคงไม่สมหวังหรอก เขาชอบผู้หญิงนี่นา แล้วเขาก็หล่อ รวย เท่ นิสัยเฟลนลี่ขี้เล่น ออกไปทางเพลย์บอยนิดๆ สาวๆสวยๆคงตกหลุมรักเขาได้ไม่ยาก เฮ้ออออ