นิยายเรื่องเป็น ชาย ❤️ชาย นะคะ อาจรุนแรงมีคำหยาบทั้งคำพูด เพศ ภาษาใครไม่ชอบกด X ได้เลยนะค่ะ นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า18ปี ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน อาจต้องเตรียมทิชชู่บ้างในบางตอน
บุคคลในภาพในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมุติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้นะค่ะ เนื้อเรื่องเกิดจากจินตนาการของไรท์ล้วนๆ ชอบไม่ชอบแนะนำกันเข้ามาได้นะค่ะ (คำสุภาพ) น้อมรับคำติชม
หมายเหตุ : ใครที่ชอบนายเอกใสไปทางอื่นชอบนายเอกหื่นมาทางนี้ เข้าใจตรงกันนะค่ะ
ไข่เจียว : พี่ไม่อยู่แล้วให้เจียวจะอยู่กับใครอะ
ข้าวกล้อง : อย่ามาแอ๊บ! กูรู้มึงดีใจหล่ะซิ ไม่มีคนคุม
ไข่เจียว : ( มองบน ) ไม่ได้แอ๊บที่ถามเพราะเจียวกลัวผีพี่ก็รู้ไม่อยากนอนคนเดียว ท่านพี่นี่ช่างกระไรจะทิ้งหนุ่มน้อยวัยใสอย่างตัวน้องให้อยู่เพียงลำพังใยไม่ห่วงกันบ้างเล่า งั้น...ถ้าเจียวไปอยู่กับเพื่อนบ้างพี่ไม่ว่าช่ะ (โป๊ก )
ข้าวกล้อง : เพื่อนรึผัว? ห้องกูไม่มีผี แล้วก็อย่าริเอาผีที่ไหนไปนอนในห้องกูเข้าใจมั๊ย?
ไข่เจียว : จะบ้าหรอ! มองน้องเป็นยังไงกันเนี้ย เห็นงี้ซิงนะจ๊ะ เพื่อนอะเพื่อนจริงๆแคะเหมือนกัน เจียวไม่กินพวกเดียวกันหรอก
ข้าวกล้อง : ไม่!! อ่อ...แล้วอย่าให้รู้ว่าไปเที่ยวจนไม่กลับห้องนะ แล้วก็เลิกอ้างกูไม่ได้ให้มึงอยู่คนเดียว เพื่อนกูก็อยู่
ไข่เจียว : 😳 เพื่อนพี่?
ข้าวกล้อง : เอ่อ! ตั้งใจเรียนรู้มั๊ย? ยิ่งโง่ๆอยู่ถ้ามึงเรียนจบจะได้เก่งๆไง กูจะเปิดร้านให้อย่างที่มึงฝัน มึงก็รู้กว่ากูจะขอพ่อให้มึงมาเรียนที่กรุงเทพได้ แต่ถ้าทำไม่ได้เรียนๆเล่นๆ เตรียมกลับไปปลูกผักอยู่บ้านกับยายได้เลย
ไข่เจียว : รู้น่า ถึงเจียวไม่ฉลาดเท่าพี่ ชอบปาร์ตี้ เจียวก็มีความรับผิดชอบพอน่า ไม่ทิ้งเรื่องเรียนหรอก ว่าแต่... เพื่อนพี่หล่อมะ
ข้าวกล้อง : มึงหยุดคิดเลย ถ้าไม่อยากตาย มันไม่ใช่คนที่มึงควรจะเล่นด้วย ถึงเวลาต่อให้เป็นกูก็ช่วยมึงไม่ได้นะ ถ้ามึงไม่ใช่น้องกูมันไม่มีทางยอมให้มึงอยู่ด้วยหรอก
ไข่เจียว : ทำไมอะพี่? เพื่อนพี่เป็นคนหน้ากลัวหรอ
ข้างกล้อง : เดี๋ยวเจอมันมึงก็รู้เองแหละ กูไปแล้ว เดี๋ยวตกเครื่อง
ไข่เจียว : เพื่อนพี่กล้องงั้นหรอ? เด็กวิศวะ เอ๊ะเพื่อนพี่แล้วไมไม่จบพร้อมพี่อะ พี่กล้อง พี่...
เปิดมาอีกเรื่อง ยังไงฝากติดตามกันด้วยนะค่ะ ไรท์เขียนแนวนี้เป็นครั้งแรก แอบตื่นเต้นนิดๆเหมือนกัน แต่จะพยายามทำให้ดีค่ะ ไรท์จะติดเหรียญหลังจากแต่งจบนะค่ะ
Guest
