"ปล่อยนะเฟ้ย เจ้าบ้าซาสึเกะ!!!" เสียงของเด็กหนุ่มผมสีดอกทานตะวันตะโกนออกมาด้วยความโมโห ก็จะอะไรเหล่าก็ไอ้เจ้าประธานเรื่องมากซาสึเกะมันดันจับผมมามัดมือมัดเท้าซะงั้น ก็เพราะผมแค่มาสายแค่5 นาทีเอง จะไม่ให้โมโหได้ไง ถ้าผมโดนอาจารย์คาคาชิทำโทษละก็จะจัดการให้เละไปเลย ไอ้ประะานเรื่องมาก
"ถึงอย่างนั้นก็เถอะนายก็ยังมาสายอยู่ดี" ซาสึเกะว่าพลางยืนมองคนที่เขามัดมือมัดเท้าไว้ สำหรับเขาแล้วเขาชอบนารูโตะมานานแล้ว แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะยังไม่รู้และเหตุผลที่เขาค่อยจู้จี้กับชายหนุ่มตรงหน้านั้นก็เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่เขาจะได้อยู่ใกล้ชายหนุ่มตรงหน้าได้มากที่สุดแล้วนั้นเอง
"หึๆ นายนี่น้าา แต่เอาเถอะคราวนี้จะปล่อยไปก่อน เอาไว้คราวหน้านายเสร็จฉันแน่ อุซึมากิ นารูโตะ" ซาสึเกะว่าพลางจับคางมนของชายหนุ่มเล่น
'อะไรของหมอนี้ฟะ'นารูโตะได้เพียงแค่คิดเพราะกลัวว่าถ้าพูดแบบนั้นออกไปมีหวังได้โดนขังต่อแน่
ระหว่างที่นารูโตะพลางคิดแผนเอาคืนไปนั้นซาสึเกะก็แกะเชือกให้
"คราวหน้าถ้ามาสายอีกจะไม่แค่จับมัดเชือกอีก แต่จะ......." ซาสึเกะว่าพลางทำสายตาเจ้าเล่ห์
"แต่จะอะไรฟะ คราวหน้าฉันไม่ยอมให้จับได้หรอก แบร่...." นารูโตะว่าพลางแลบลิ้นปลิ้นตา ในจังหวะนั้นเองเขาก็หลุดออกมาจากการจับกุมของคนตรงหน้าได้ นารูโตะใช้จังหวะนั้นหนีออกมาทันที และยังไม่ลืมที่จะตะเบ๊ะก้นทีหนึ่ง
"หน็อยแน่...ระวังตัวให้ดีเถอะ นายไม่รอดแน่" ซาสึเกะว่าพลางยิ้มที่มุมปากให้กับความซื่อ[บื้อ]ของชายหนุ่มที่วิ่งลับหายไปแล้ว
*Naroto Talk
สวัสดีคร้าบ ผม อุซึมากิ นารูโตะ ชายผู้แสนจะหล่อเหลาแปานเทพบุตร[มั้ง] อายุ16ปี ซึ่งตอนนี้ผมเรียนอยุ่ที่โรงเรียนโคโนฮะงาคุเระ คร้าบผม และตอนนี้ก็เป็นเวลาที่ผมต้อง......
ต้องวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ ก็จะอะไรล่ะกว่าเจ้าประธานขี้เก๊กนั้นจะปล่อยผมได้มันก็ตั้ง20นาทีแน่ะ มีหวังโนคาคาชิเฉียดเขาแหงๆ ถ้าถามว่าทำไมผมมาสายตั้ง5นาทีก่อนหน้านั้นละก็ แน่นอนก็ผมตื่นสายยังไงล่ะ งานนี้มีตายแน่ๆเลยเรา
ผมมาถึงห้องด้วยความเร็วแบบเดอะแฟลช และแน่นอนการมาของผมทำให้มีสายตาอำมหิตของคาคาชิและเพื่อนๆมองมานับหลายคุ่
'ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตาย ตายแน่เลยเรา หลับไม่ตื่นฟื้นไม่มีหนีไม่พ้น'
ผมเข้าไปนั่งยังโต๊ะพร้อมกับความกล้าๆกลัวๆจากสายตานับหลายคู่
"อุซึมากิ นารูโตะ เนื่องจากเธอมาสายหลังเลิกเรียนมาหาฉัน"คาคาชิว่าพลางอ่านหนังสือในมือต่อ
"เอาล่ะ วันนี้เรามีนักเรียนใหม่จะมาเรียนกับพวกเรา ยังไงทำความรู้จักกันซะล่ะ นักเรียนใหม่เข้ามาเลย" คาคาชิว่าพลางพร้อมกับยังอ่านอะจึ๋ยๆในมือต่อ
เสียงประตูถูกเปิด พร้อมกับมีชายหนุ่มหน้าตาดี สีผิวขาวเผือกและผมสีดำรัตติกาล
"คร้าบบ ผมชื่อ ซาอิ ขอฝากตัวด้วยนะคร้าบบ"ซาอิว่าพลางพร้อมยิ้มให้กับทุกคน และสายตาซาอิไปสะดุดกับเด็กหนุ่มผมทองที่นั่งอยู่ด้านหลังริมหน้าตาและซาอิก็ยิ้มตอบนารูโตะ
'เอ๊ะ!!เมื่อกี้หมอนั้นยิ้มให้เรางั้นเหรอ'นารูโตะได้แค่คิดแต่ก็ยิ้มให้ซาอิเหมือนกัน
'อุซึมากิ นารูโตะ ในที่สุดก็ได้เจอกันซะที นายหนีฉันไม่พ้นแน่'ซาอิได้คิดไว้แค่นั้นก่อนจะลุกไปนั่งข้างๆนารูโตะ
'อะไรกัน สายตาที่หมอนั้นมองมายังเรา'นารูโตะได้แต่คิดในใจพร้อมกับตั้งใจเรียนต่อ
...........................................................................................................................................ค่าา ไรเตอร์ช่อ หว้า ถ้ายังไงนี้ก็เรื่องแรกก็ขอฝากไว้ด้วย วันนี้พอก่อนค่อยมาสนุกกันต่อในตอนหน้านะค่าา^^
Guest
