1
คิดมาก
"เฮ้อ"
ประตูบ้านถูกเปิดออกพร้อมเสียงถอน
หายใจจากหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งที่เพิ่งเดิน
เข้ามาและทิ้งตัวลงบนโซฟาแต่มันจะ
ไม่มีปัญหาเลยถ้าหาก.......
"เอิร์ท"
"หืม"
"ลุกออกไปโว๊ยยยกูหนัก"
เจ้าของชื่อตกลงจากโซฟาอย่างไม่ทันตั้งตัว
"พี่นิว"
นั่นชื่อผมจะแหกปากทำอะไรอยู่ใกล้แค่
นี้กลัวข้างบ้านไม่ได้ยินรึไง "จะถีบผมทำไม"
"แล้วมานั่งทับทำไมวะครับตัวก็หนักอย่างกับควาย"
"เล่นนอนเต็มโซฟาแบบนี้ไม่ถีบตกก็ดีแล้วครับ"
สรุปคือผมผิด ?
ผมกรอกตาอย่างเซ็งๆสุดท้ายตัดปัญหา
โดยการลุกมานั่งดีๆเพื่อจะได้ให้ตัว
เรื่องมากมีที่หย่อนตูดบนโซฟา
เห็นมั้ย! ผมเป็นแฟนที่ดีขนาดไหน
"วันนี้เป็นอะไรเนี่ย"
ผมถามมัน
"เป็นอะไร"
"ก็คุณมึงดูไม่ปกติ"
"ไม่ปกติตรงไหนก็มีหูมีตาจมูกปากครบ"
ถ้าไม่ติดว่าคนตรงหน้าดูเหนื่อยๆละก็ผม
จวิ่งเข้าไปซัดให้เลือดกบปากเลยแม่ง
แต่ถ้าทำจริงคนโดนตีกลับคงเป็นผมเอง
ผมลุกขึ้นไปเอาน้ำรินใส่แก้วพร้อมกับ
เอามาเสิร์ฟคุณชายเผื่ออาการมันจะดีขึ้น
แต่ป่าวเลย....คิ้วมันขมวดจนผูกเงื่อนได้
แล้วมั้งตกลงมันเป็นอะไรวะ ?
เฮ้ย ! หรือว่า.....
"ไอ้เอิร์ทมึงทำใครท้องหรอ!!"
"ท้อง.....ให้เอาเวลาไหนไปทำ"
ผัวะ!!
"โอ๊ยยยยยย"
ผ่ามือของมันบรรจงตบลงกลางหัวผม
เน้นๆผมกุมหัวพลางกะพริบไล่น้ำตาที่
คลอเต็มเบ้า
"ไปเอาความคิดบ้าๆมาจากไหนเนี่ย"
"ก็ไม่บอกว่าเป็นอะไรใครจะไปตรัสรู้ได้
เองละครับแล้วตบมาได้นะไอ้เอิร์ทมัน
เจ็บกว่าที่กูถีบมึงอีก"
"เผื่อจะฉลาดขึ้น"
"สมองจะแย่ลงอะดิ"
ผมคว้าแก้วน้ำในมืออีกฝ่ายคืนโทษฐาน
ทำผมเจ็บตัว
"พี่นิว"
"มีไร"
ทำเสียงอ้อนไปอีกจะว่าอะไรอีกยิ่ง
โมโหอยู่เห็นมั้ยเนี่ย
"ไปทำงานมาเป็นไงบ้างวะ"
"อารมณ์ไหนวะเนี่ย....ก็สนุกดีวันนี้อยู่กันหลายคนเลย"
"กูมีเรื่องจะบอกวะ"
"จะบอกอะไรก็รีบบอกมาเลยไม่ชอบเวลามึงทำหน้ายุ่งวะเฮ้ย!!!"
อยู่ดีๆมันก็โถมตัวเข้ามากอดผมตกใจ
สิครับ ! ผมว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆไอ้เอิร์
ทมันผละผมออกพร้อมกับจ้องหน้าผมนิ่ง
หน้าตาเครียดๆ
"ตกลงเป็นอะไร......เริ่มกลัวแล้วนะ"
".............."
เงียบแบบนี้ไม่ใช่มันไปแอบทำใครท้องมาจริงๆนะ
ผ่านไปหลายนาทีมันก็ยังไม่พูดอะไรออก
มาเอาแต่จ้องหน้าผมคล้ายกำลัง
พิจารณาอะไรบางอย่างสักพักมันก็ถอน
หายใจสีหน้ากลับมาผ่อนคลายขึ้นกว่า
เดิม
"กูมีเรื่องจะพูดจริงจังมาก"
"มึงควรจริงจังตั้งแต่แรกแล้วไอ้เอิร์ทคือจะพูดอะไรมึงก็รีบพูดออกมาดิ"
"คืออยู่ดีๆแม่งกูก็หวงมึงเฉยเลยวะ....ซีเรียสนะเนี่ยสนใจฟังกูสิ! "
"ฟังอยู่"
"เออนั่นแหละที่กูจะบอกคือกูหวงมึง"
"พูดจริงป่ะเนี่ย"
คือมันพูดด้วยท่าทีสบายเกิ๊น
"หลอกหมาอยู่มั้งก็แค่เผลอคิดมากไปหน่อยตอนเห็นรูปคู่มึงกับพี่เต"
ครับ......ผมไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงหวง
"เอาเป็นว่ากูหวงมึงกับพี่เตแค่นั้น"
"ตลกละกูต้องทำงานครับไม่ได้คิดอะไรกับมันแล้วมึงเชื่อกูได้ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนกันมึงก็สนิทกับมันนิ"
"............."
"ซีเรียส...?"
มันไม่ตอบนอกจากนั่งสถาปนาตัวเอง
เป็นแท่งหินบ้าใบ้ผมรู้และว่ามันจริงจัง
แต่เรื่องผมกับเตมันก็ชัดเจนแล้วและ
ตอนนี้ก็ต้องทำงานด้วยกัน....
"สบายใจได้....แล้ววันนี้ที่กองมึงเป็นไงบ้าง"
เอิร์ทมันก็มีซีรี่ย์ของมันส่วมผมก็มีซีรี่ย์
ของผมตินนี้ต้องไปกองเข้าตึกเกือบทุก
วันส่วนมันก็ไปกองแต่กองมันออกต่าง
จังหวัดซะส่วนใหญ่ทำให้เราไม่ค่อยมี
เวลาอยู่ด้วยกันนานๆเหมือนเมื่อก่อน
เพราะต่างคนมีหน้าที่ให้รับผิดชอบ
มันเท้าคางทำหน้าเบื่อปรายตามองก่อน
จะหันหนี
"เอิร์ทมึงอย่าเป็นแบบนี้สิไม่งอแงนะ"
แล้วผมก็เล่าพรรณนาชีวิตวันนี้ที่ได้
สัมผัสมาหลายชั่วโมงให้มันฟังเล่าไปก็
อินไปไอฟิวลิ่งเนี่ยมาจากอินเนอร์ล้วนๆ
"กินน้ำมั้ย?" ผู้ฟังถามแบบไม่ทุกข์ร้อนอะไร
"มึง"
"เข้าใจแล้วกูแม่งคิดมากไปเอง.....ก็รู้ว่าไม่คิดอะไรแล้วถ้าไม่รักก็ไม่เป็นแบบนี้หรอกไอ้อ้วน"
"น่ารักที่สุด"
ผมหยิกแก้มมันไปทีนึงและส่งยิ้มหวาน
จนตาปิดส่งให้คนขี้หวง
...........….…….........................................
เป็นยังไงบ้าง เป็นเรื่องแรกที่แต่ง ถ้าเกิดผิดพลาดประการใด ขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ก่อนอื่นเราขอสวัสดีทุกคนอย่างเป็นทางการ เรียกเราว่า ประไพ เราชอบ เอิร์ทนิว หลงรักในความสนิทของเขา หลงรักในความสดใสของพี่นิว หลงรักในความยิ้มหวานของดิเอิร์ท หลงรักพวกเขาในทุกสถานะ หลงรักในความมโนของตัวเองด้วย 😂
อ่านแล้วเป็นไงกันบ้าง....บอกได้นะ
นี่ของเรา 👉🏻 @Waymyme ไปพูดคุยไปแลกเปลี่ยนกันได้ เราจะได้เอาความฟินความคิดของทุกคนมาลงในนิยายเรื่องนี้ อีกอย่างที่แต่งเพราะว่า เราหาฟิคของคู่นี้อ่านยากมาก เลยแต่งเก็บไว้อ่านเองฟินเอง แต่ใครอยากฟินเชิญทางนี้จ้า มาอ่านมาคุยกันได้นะ
#ENสุดท้ายที่รัก ติดแท็กกันได้นะ
รอติดตามตอนต่อไปได้เลยน้าาาา ขอ 1 เม้น นะคะ ใครอยากอ่านตอนต่อไปแล้ว
เจอกันคะ