จังหวะที่ชายหนุ่มตรงโพเดียมเงยหน้าขึ้นมา ทำให้นัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลเข้มอมทองของคนกำลังขยับเข้าที่นั่งสานสบเข้ากับดวงตาคมดุ ดำสนิทดั่งท้องฟ้าคืนเดือนมืดคู่นั้น ก้อนเนื้อน้อยๆ ในอกข้างซ้ายก็พลันเต้นผิดจังหวะเป็นครั้งแรกในรอบยี่สิบปี
แม้รู้ว่าเสียมารยาทเพียงใดที่จ้องมอง แต่ก็ไม่อาจถอนสายตาจากใบหน้าคมคาย จมูกโด่งเหมือนมีเชื้อสายชาวตะวันตกรับกับริมฝีปากอิ่มเต็มได้รูปอย่างบุรุษนั้นได้
เธอเคยพบผู้ชายหน้าตาดีมาก็ไม่น้อย ทั้งรุ่นราวคราวเดียวกันและแก่กว่า ทว่าคนตรงหน้าไม่ได้มีดีเพียงแค่รูปลักษณ์ แต่ยังให้ความรู้สึกดึงดูดบางอย่างที่หญิงสาวบอกไม่ถูก และไม่เคยรู้จักมาก่อน
เข็มยาวที่สุดของนาฬิกากระดิกไปแค่สี่ห้าครั้งก็จริง แต่กลับนานเหมือนชั่วกัปชั่วกัลป์ในความรู้สึก กว่าที่เธอจะดึงตัวเองออกจากภวังค์แล้วทำได้แค่ก้มหน้างุดลงด้วยความเขินอาย…
เคยหรือไม่...ที่มีความรู้สึกว่า เพียงแค่สบตา หัวใจก็หลุดลอยไปอยู่ในอุ้งมือของอีกฝ่ายแล้ว!
นี่คือความรู้สึกของ ‘รัญรดา’ สาวน้อยผู้มีความฝันจะเป็นเจ้าหน้าที่จัดซื้อลิขสิทธิ์ ในยามได้พบกับ ‘อมาวสุ’ นักกฎหมายหนุ่มผู้รับหน้าที่อาจารย์พิเศษในคลาสของเธอเป็นครั้งแรก
แต่เพียงแค่สบตา คงไม่อาจทำให้เจ้าของใบหน้าเย็นชากับดวงตาคมปลาบดุจใบมีดยอมแลกหัวใจของเขาคืนมาให้เธอได้
หญิงสาวจะต้องทำเช่นไรเมื่อเผชิญหน้ากับกฎของความรัก ซึ่งดูท่า...จะยากเย็นเสียยิ่งกว่าวิชากฎหมายที่เขาสอน!!
vvvvv
Bonjour!
หลังจากไม่ได้จับปากกามานานด้วยภาระทางการศึกษา ในที่สุดเซย์แตมป์ก็กลับมาทักทายนักอ่านอีกครั้งแล้ว
สำหรับเรื่อง ‘มาตรารัก...วรรคแลกใจ’ นี้ เซย์แตมป์เริ่มเขียนระหว่างศึกษาต่อปริญญาโทอยู่ที่ประเทศฝรั่งเศส ด้วยความเหงาที่ต้องอยู่ไกลบ้าน ประกอบกับอยากทบทวนความรู้ด้านกฎหมายที่เคยเรียนมา โดยตั้งใจจะให้เป็นนิยายอ่านสบายๆ เหมาะสมสำหรับทุกเพศทุกวัย และสอดแทรกความรู้รวมถึงแง่คิดต่างๆ ในเรื่องด้วย ซึ่งนับเป็นความท้าทายอีกรูปแบบหนึ่งเนื่องจากต้องขบคิดว่า จะเขียนอย่างไรไม่ให้เป็นการยัดเยียดหรือน่าเบื่อเหมือนตำราเรียนเกินไป จนในที่สุด ก็ได้ ‘พี่สุ’ คุณทนายตาดุ และ ‘หนูรัน’ สาวน้อยนักศึกษาหน้าใสให้ผู้อ่านได้ติดตามความรู้สึกดีๆ ของทั้งคู่ที่ค่อยๆ งอกงามจนกลายเป็นรักแท้ไปด้วยกัน แต่จะเป็นไปในแนวทางไหนนั้น ขอให้ติดตามกันต่อไปนะคะ
Merci Beaucoup
SayTampZ
Guest
