It's You

It's You

จะเป็นอย่างไร เมื่อเหล่าผู้เป็นพ่อตัวดี ประกาศข่าวกลางงานเลี้ยง ว่าได้จัดเตรียมคู่หมั่นที่เหมาะสม ไว้ให้เหล่าลูกชายทั้งห้าเรียบร้อยแล้ว พร้อมบอกว่าเรียนจบเมื่อไหร่ให้หมั่นกันทันที!

เทล: นี่น้อง......(เหลือบมองป้ายชื่อ) เทย์ มีแฟนยัง

เทย์: หือ!!!

เทล: มาคบกับพี่ไหม

เทย์: .......... เอาสิครับ (ยิ้มอ่อน)

เทล: (ยิ้มขมขื่น)

มิวสิค: อยากให้กูช่วยมึงไหม กูว่ากูน่าจะช่วยได้นะ

จอมทัพ: (หน้านิ่งไม่สนใจ)

มิวสิค: ก็แล้วแต่นะ กูแค่อยากช่วย เห็นว่ามึงกำลังเดือนร้อน แต่ถ้าไม่ไม่ต้องการความช่วยเหลือ และคิดว่าจะจัดการเรื่องบ้าๆนี่ได้ด้วยตัวเองก็ตามใจ

จอมทัพ: ต้องการอะไรถึงจะมาช่วยกู

มิวสิค: หือ?..........เปล๊ากูแค่ว่างไม่มีไรทำ เลยหาอะไรเล่นสนุกๆ

จอมทัพ: จำกัดความสนุกของมึงหน่อยแล้วกัน กูชอบอยู่เงียบๆ

มิวสิค: (อยากกระโดนไปหาคนตรงหน้าแล้วจุ๊บซักครึ่งโหล)

หมอกฟ้า: อาจารย์ครับ ผมเรียนในชั่วโมงเมื่อกี้ไม่ค่อยเข้าใจเลยครับ

ต้นน้ำ: งั้นหรอ ตรงไหนบ้างเดี๋ยวอาจารย์อธิบายให้ใหม่(หยิบหนังสือมาเปิดบทที่พึ่งสอน)

หมอกฟ้า: ผมไม่ค่อยเก่งทฤษฎีนะครับ ปกติจะปฎิบัติอย่างเดียว นี่ครับอาจารย์(ยื่นหนังสือเรียนไปให้อาจารย์ที่ยังผลิกเปิดหาหน้าอยู่)

ต้นน้ำ: (หยุดเปิดหนังสือตัวเองแล้วรับหนังสือที่ถูกยื่นมาให้)

หมอกฟ้า: (เปิดหนังสือที่ส่งให้อาจารย์ไปยังหน้าที่ใส่ของทิ้งไว้)

ต้นน้ำ: (ดูเร๊กซ์หนึ่งกล่อง คีย์การ์ดคอนโดหรูอีกหนึ่งใบ)

หมอกฟ้า: (ยิ้มอย่างมีความสุข)

ต้นน้ำ: (ตัวชา หน้าร้อนผ่าว)

เคสตา: ได้ข่าวว่าจะไม่ต่อสัญญาหรอ อย่าพึ่งใจร้อนสิ ผมคุยกับพ่อแล้วนะว่าจะลดเปอร์เซ็นต์ลงเหลือแค่ 90/10 น่ะ

หารกล้า: ฮึ ฮึ(หัวเราะในลำคอ)

เคสตรา: ผมพูดจริงนะ

หารกล้า: อยากให้ผมต่อสัญญาขนาดนั้นเลยหรอ

เคสตรา: ใช่สิ ก็คุณเป็นดาราดันดับหนึ่งของช่องเรานิ

หารกล้า: ถ้าอยากใหห้ผมต่อสัญญา ผมมีข้อเสนอของผม คุณจะตกลงไหมล่ะ

เคสตรา: ตกลงอยู่แล้วว่ามาสิ (ยิ้มดีใจที่กำลังจะทำงานสำเร็จ)

หารกล้า: นอนกับผมสิ.......(ยิ้มอย่างผู้ชนะ)

เคสตรา: หน้าบึ้งตึงแล้วเดินออกจากห้องไป

ยู: วิณณ์ใช่ไหม (สีหน้าจริงจังแต่ดันใส่ชุดนักเรียนมอปลาย)

วิณณ์: ใช่

ยู: อย่ามายุ่งวุ่ยวายกับพี่สาวผมอีก แล้วอย่าหาว่าผมไม่เตือน(น้ำเสียงกระโชกโหกฮาก)

วิณณ์: (ขมวดคิ้วไม่พอใจ) ไอ้เปี๊ยก เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาดีๆดิวะ

ยู: ไม่ได้เป็นเด็กแล้วนะ แค่มันยังไม่สูงเฉยๆเว้ย

วิณณ์: เห้ย! ไอ้เด็กฟันน้ำนม กูอายุเยอะกว่ามึงนะ อย่ามาขึ้นวะขึ้นเว้ย! (กระชากคอเสื้อยกเด็กขึ้นตัวลอย)

ยู: (หน้าซีด ตกใจ) ฮึก ฮึก ฮึก ฮือออออออออออ จะฟ้องพ่อกับแม่ ฮืออออออออออออ

วิณณ์: (รีบปล่อยมือลนลาน)ไอ้เด็กบ้าร้องให้ทำไมวะ กูยังไม่ได้ทำไรเลยนะ

ยู: ฮึก......ฮืออออออออ

เรื่องเก่ายังไม่กระเตื่อง ดันมีเรื่องใหม่โพล่มาชะงั้น ยังไงไรต์ก็ฝากติดตามด้วยก็แล้วกันนะ