กาแฟ หัวใจ กับนายแอบรัก (Le Café Destin)

กาแฟ หัวใจ กับนายแอบรัก (Le Café Destin)

cr.google

“เพราะกลิ่นหอมกรุ่นละมุนละไมน่าละเลียดของกาแฟถ้วยนั้นหรือเปล่านะ?

ที่สะกดหัวใจเขาเสียอยู่หมัด”

"Le Café Destin"

ที่ที่เป็นดั่งพรหมลิขิตให้พวกเขาได้มาพบกัน

Intro

ร้านกาแฟเก๋ไก๋สไตล์น่านั่ง บรรยากาศอบอุ่นร่มรื่นด้วยร่มเงาไม้ทอดตัวบดบังแสงแดด ผนังอิฐทาสีขาวกรุกระจกใสให้แสงลอดผ่านและเผื่อสำหรับคนด้านในมองดูวิวข้างนอก พื้นระเบียงยื่นออกมาจากตัวร้านปูด้วยไม้ระแนงสีน้ำตาลไหม้ ไม้ยืนต้นต้นใหญ่ตระหง่านแผ่กิ่งก้านบดบังแสงแดดให้ร่มเงาพร้อมโปรยกลีบดอกไม้เล็ก ๆ ร่วงกราวกระจายลงพื้นเพิ่มบรรยากาศอบอุ่นอ่อนโยน ชุดเก้าอี้เหล็กดัดสีขาวใต้ร่มไม้ตรงระเบียงด้านนอกสไตล์สวนอังกฤษเชิญชวนให้เข้าไปลิ้มรสสัมผัสบรรยากาศสุดโรแมนติกแสนผ่อนคลาย จุดเด่นของร้านมองเข้าไปจะเห็นเด่นชัดเป็นอันดับแรก คือต้นเฟรนช์ไลแล็กชูช่อดอกสีม่วงใกล้ริมหน้าต่าง

แสงแดดอ่อนทอลำแสงรำไรอบอุ่นลอดผ่านกลุ่มใบไม้แทรกตัวลงทาบทาลำแสงบนโต๊ะเหล็กดัดสีขาวที่มีแจกันดอกไม้วางอยู่ตรงกลาง กรุ่นกลิ่นกาแฟคั่วบดลอยเข้าจมูกคล้ายเสียงเชิญชวนกระซิบข้างหูให้เข้าไปลิ้มลองรสชาติอาราบีก้าคั่วบดใหม่ ๆ ส่งกลิ่นยั่วน้ำลายคอกาแฟ ร่างสูงใหญ่ชะลอฝีเท้าย่ำเดินเพื่ออ่านชื่อป้ายร้านกาแฟที่เดินผ่านพร้อมสูดกลิ่นกาแฟหอม ๆ ก่อนไปทำงานทุกวัน

"Le Café Destin"

ปกติเขามักดื่มกาแฟยามเช้าที่ทำงานฝีมือเลขาฯชงมาเสิร์ฟให้ แต่กลิ่นหอมยั่วใจของกาแฟคั่วบดใหม่ ๆ ราวกับเพิ่งออกจากเตาทุกเช้าแบบนี้

เห็นทีวันหยุดว่าง ๆ คงต้องแวะมาเสียหน่อยแล้ว

cr.tumblr

        มอร์นิ่ง

ผมมักจะเห็นเขาหิ้วกระเป๋าทำงานเดินผ่านหน้าร้านเวลาเดิมทุกเช้าตอนออกมาเช็ดกระจก ผู้ชายเสี้ยวหน้าออกไปทางฝรั่ง รูปร่างสูงใหญ่หุ่นเท่ห์สมาร์ตในชุดสูทแบรนด์เนมเรียบกริบดูดีตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าบ่งบอกฐานะและรสนิยมของเขา มีหญิงสาวหลายคนเดินสวนกับเขาและแทบทุกคนถึงกับตกตะลึงมองตามตาค้างชนิดที่เรียกว่าเหลียวหลังคอแทบหักตอนที่เขาเดินผ่าน

เขา...ไม่เคยแม้แต่จะชายสายตาแลมาทางผม

แต่ผม...กลับมองตามแผ่นหลังกว้าง มั่นคง แข็งแกร่งจนลับสายตาทุกครั้งที่เขาเดินผ่าน

“อยากจะดูเท่ห์แบบนั้นบ้าง”

ตอนนั้นผมคิดแค่นั้นจริงๆนะ

cr.listal

          โรเบิร์ต ชาร์ล

กลิ่นหอมกรุ่นละมุนละไมของกาแฟคั่วบดที่ลอยอวลยั่วยวนจมูกทุกเช้าตอนเดินผ่านไปทำงานเป็นความคุ้นชินสำหรับผม ภาพชายหนุ่มตัวบางผมหยิกสีช็อกโกแล็ตกำลังก้มหน้าก้มตาเช็ดกระจกหน้าร้านกาแฟขมีขมันคือภาพที่เห็นจนชินตา แต่ที่สะกดหัวใจผมเสียอยู่หมัดคงเป็นลักยิ้มน่ารักที่พ่วงมากับรอยยิ้มสดใสเหมือนพระอาทิตย์ยามเช้าแสนสดชื่นที่แต้มอยู่บนใบหน้าใสสะอาดนั่นล่ะมั้งที่ทำให้ผมสนใจ

"ผมอยากเป็นเจ้าของรอยยิ้มนั่น"

นั่นคือสิ่งที่ผมรู้สึกหลังจากที่ได้รู้จักพูดคุยกัน

cr.beauty.wongnai

             ไคล์

ผมรู้ดีว่า อาราบิก้าแท้คั่วบดใหม่ ๆ ส่งกลิ่นหอมกรุ่นทำให้ดีไซเนอร์หน้าสวยคนนั้นไอเดียแล่นบรรเจิดขนาดไหน นับจากวันที่เขาโทรมาสั่งกาแฟและอาหารที่ร้านให้ไปส่งที่ห้อง และบังเอิญจ๊ะเอ๋กันแบบเขาทำผ้าเช็ดตัวผืนเดียวบนตัวร่วงหลุดโชว์ท่อนล่างเปลือยโล่งโจ้งต่อหน้าให้ตะลึงตาค้างกันไป ผมก็นึกถึงเขาตลอด

         "หวังว่าเขาจะแวะมาที่ร้านผมสักครั้ง"

cr.twtrland

            ชาร์ม

การพบกันครั้งแรกแบบประทับใจ? แปลก ๆ ที่ผมดันสะเพร่าทำผ้าเช็ดตัวที่คลุมร่างกายผืนเดียวบนตัวหลุดร่วงต่อหน้าผู้ชายหนุ่มแน่นที่เอาอาหารและกาแฟมาส่ง นั่นเป็นจุดเริ่มต้นแรกที่ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป

 "บาริสต้าหล่อเหลาคนนั้นสายตาร้อนแรงเป็นบ้า"

บอกกันก่อนอ่าน

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายวาย ชายรักชาย ชื่อบุคคล เหตุการณ์ ตลอดจนสถานที่ในเรื่องล้วนแต่เป็นจินตนาการของผู้แต่ง มิได้ตั้งใจพาดพิงถึงบุคคลใดให้เสื่อมเสีย และภาพประกอบในเรื่องใช้เพื่อการจินตนาการ บุคคลในภาพไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับเนื้อเรื่องทั้งสิ้น

เพจจ๊ะ