ณ ดินแดนที่เต็มไปด้วยซากศพมากมาย และมีกองกำลังอีกมากมายหลายเผ่าพันธุ์
ได้มี ชายหนุ่มคนหนึ่งลอยอยู่เหนือซากศพพวกนั้น
ปีกข้างหนึ่งของเขาเป็นปีสีขาว ออร่าที่ออกมาเหมือนดังพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่
ปีกอีกข้างหนึ่งเป็นสีดำ ออร่าที่ออกมาราวกับ ยมทูตผู้ที่มอบความสิ้นหวังแก่สิ้นมีชีวิตทั้งมวล
ร่างกายของเด็กหนุ่มเด็กหนุ่มคนน้ันเหมือนซากศพก็ไม่ผิดนัก
เด็กหนุ่มคนนั้นรู้ตัวเองดีว่าอีกไม่นานตนจะสิ้นใจ
"ข้าเทพมารคนนี้! สักวันจะกลับมาแก้แค้นพวกเจ้าทุกตน ที่บังอาจมาหักหลังความเชื่อใจของข้า!!"
ก่อนที่่เขาจะตายก็ได้ทำการระเบิดร่างกายตัวเอง ทำให้เกิดการเสียหายอย่างหนักไปทั่วทั้งจักรวาล
ร่างกายของเขานั้นลอยอยู่ท่ามกลางความมืด ทั้งๆที่ไม่ควรจะมีร่างกายของเขาอยู่
แต่เด็กหนุ่มคนนั้นไม่ได้สนใจกับบรรยากาศรอบข้างนัก
'อ่า.. ข้าคงตายแล้วสินะ ก็ดีเหมือนกันข้าจะได้พักผ่อนจากสงครามจักรวาลนี้สักที...'
แต่เหมือนว่ารอบข้างของเขาจะไม่ได้เป็นใจให้เขาพักผ่อนมากนัก
ไม่นานรอบข้างก็มีแสงสว่างจ้าขึ้นมา จนทำให้ชายหนุ่มที่ขี้เกียจอยู่ ถึงกับต้องยกมือมาบังหน้าไว้
'อ๊ากกกก เมื่อไหร่ข้าจะได้พักสักที!! เหนื่อยนะเว้ย!!'
แต่ถึงอย่างนั้นตัวเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่กำลังได้รับมา
แสงสว่างจางลงแสดงถึงสิ่งรอบข้าง
'ดูเหมือนข้าจะเกิดใหม่สินะ.....'
"ยินดีด้วยนะครับ คุณได้แฝดชายหญิง"
"ไหนๆของผมดูลูกบางสิที่รัก"
"ที่รักจะตั้งชื่อลูกทั้งสองคนว่าอะไรดีคะ?"
"อื้ม..... ลูกชายเราชื่อ 'คุโระ' ก็แล้วกัน"
"ส่วนผู้หญิงก็ชื่อ 'ริกะ' ล่ะกันนะ"
หื้ม... โลกใบนี้ช่างพูดได้สุภาพยิ่งนัก เหมือนข้าต้องเปลี่ยนการเรียกตัวเองด้วยสินะ
ตั้งแต่ตอนนี้เป็นตอนนี้ไป.... ข้-- ชื่อของผมคือ 'คุโระ' สินะ?