แพนด้ายักษ์ภูมิใจเสนอ...รับรุ่นวุ่นรัก
เรื่องนี้เป็นนิยายใสๆ วัยรุ่น(?)ชอบ ซึ่งเรื่องนี้จะไม่มีคู่หลักหรือคู่รอง เรื่องจะดำเนินไปด้วยกันอย่างมีความสุข(?) นิยายของแพนด้าก็อาจจะเดิมๆไปบ้าง แต่ก็จะพยายามเขียนให้สนุกที่สุด...
เรื่องย่อๆ...อ่านแบบไม่ต้องย่อตาม
เรื่องราวของวันเวลารับน้อง ซึ่งจะเรียกกิจกรรมนี่ว่า..พี่พบ(รัก)น้อง เรื่องราววุ่นๆเรื่องขึ้นในรั้วมหาวิทยาลัย ในวันใสใสของเฟรชชี่กับพี่ว๊าก และเพื่อนผ่องของคณะศิลปกรรมศาสตร์
"ไบรอัน" นักศึกษาปีหนึ่ง คณะศิลปกรรมศาสตร์ ผู้ที่เฉยชากับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกมันดูน่าเบื่อ รู้ทันผู้ใหญ่ มองคนออกอย่างง่ายได้ ไบรอันเป็นลูกครึ่งไทย-สวิตฯ หน้าตารูปร่างดี จนถึงหล่อเวอร์ ฐานะดีในระดับหนึ่ง รักสงบ ไบรอันเลือกเรียกทัศนศิลป์เพราะชอบ แต่พอมาเรียนรู้จริงๆ มันไม่ใช่แค่ศิป์ที่เคยชอบทำ มันมีอะไรมากมายให้คิด เกิดเป็นความติสในตัว
"แต่จริงๆแล้ว มันคงไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิด ถ้าการได้เจอพี่มันคงทำให้ชีวิตผมที่ดูเบื่อกลับมาดูมีสีสันอีกครั้ง ผมยอม..อยากแกล้งอะไรผมก็ตามใจเลยนะครับ...พี่ฮีโร่"
"คริส" หรือ "พี่ฮีโร่" พี่ว๊ากซึ่งไม่ได้อยากจะเป็นสักเท่าไร รับตำแหน่งตกทอดมาจากสายรหัส ความที่ฮีโร่มีความเป็นผู้นำสูง และรักเพื่อนผ่อง มีน้ำใจ และมีความคิดสร้างสรรค์ ฮีโร่สามารถโน้มน้าวใจผู้อื่นได้อีก ทำให้พี่รหัวเห็นสิ่งที่ฮีโร่เองไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ
"สงสัยชีวิตรับน้องของผมต้องวุ่นวายไปอีกแน่ๆ เข้าใจรุ่นพี่ตอนที่ผมขัด ผมแย้งแมร่งทุกอย่างแล้ว จนมาเจอ...ผมไม่จำเป็นต้องแกล้งคุณ เพราะผมมีหน้าที่ของผม..ไบรอัน"
"หิน" หรือ "มนุษย์หิน" หินหนุ่มหล่อเพื่อนสนิทของคริส เป็นคนเรียนเก่ง ฝือมือดี เหมือนสวรรคืสร้างสิ่งนี้มาเพื่อเขา นิสัยส่วนตัวเป็นคนที่นิ่ง ไม่มีหัวใจ เสือผู้หญิง น้ำแตกและแยกทางนั้นคือสิ่งที่เขาทำเป็นประจำ ไม่ชอบผู้ชายด้วยกัน ถึงจะมาอ่อยถึงที่มนุษย์หินยังไม่ก็ไม่สนผู้ชายด้วยกัน คนแมนๆ แต่มนุษย์หินมันเป็นสิ่งที่ผู้ชายด้วยกันต้องการมาก..ได้สักคืนก็ยังดี
"กูไม่ชอบผู้ชอบ กูไม่ได้เป็นเกย์! กูไม่ชอบมึงเข้าใจไหม..ไอ้ปูน กูเอาไม่เลือกใช่ม่ะ ได้! กูมันเอาไม่เลือกใช่ไหม!!" เหนื่อยกับคนพูดไม่รู้เรื่องมันเป็นอะไรที่สุดๆแล้ว คนที่พูดน้อยอย่างผมทำไมต้องมาต่อปากต่อคำกับมันด้วยว่ะ น่ารำคาญชิบหาย คำพูดที่มันพูดออกมาบางทีก็ถึงเวลาสั่งสอนแล้วล่ะ...
"ปูน" ปูนเพื่อนต่างกลุ่มแต่ห้องเดียวกันกับพวกคริส ไม่ถูกกับหิน เจอหน้าที่ไหน เมื่อไหร่ ปากจะหาเรื่องให้ไดก้ต่อยตีปากแตก เลือดออกตลอด แต่การกระทำที่ทำอยู่การกระทำนั้นมันมีสิ่งที่ซ่อนอยู่ทุกการกระทำ แอบชอบหินมาตั้งแต่เข้าปีหนึ่ง แต่เขารู้ว่าหินมันไม่ชอบผู้ชายด้วยกัน แอบรัก..แอบชอบ มันห้ามความรู้สึกมันได้อ๋อว่ะ
"คิดว่าตัวเองมีดีมากหรือไงว่ะ กูก็ไม่ชอบมึงเหมือนกันไอ้สัตว์! มึงมันก็แค่พวกเอาไม่เลือก หมามึงก็ยังเอาเลยมั้ง ไอ้เหี้ยหิน!!!" ผมกัดปากตัวเอง กลั้นน้ำตาสุดชีวิต แมร่งหลอกให้ความหวังมันเจ็บชิบหายเลย แมร่งเหี้ย!
"โม่" หรือ "นีโม่" พี่เนียนปีสอง เข้าไปสืบความเป้นไปของรุ่นน้อง และพบกับเด็กปีหนึ่งที่มันดูจะซึนๆ ไม่เข้าพวกยังไงก็ไม่รู้ เลยเข้าไปผูกมิตร แต่เด็กปีหนึ่งคนนั้นทำเหมือนโม่เป็นมนุษย์ที่ไร้ตัวตน คนเฟรนลี่ พูดเก่ง ยิ้มง่ายอย่างโม่นี่นะโดนเมิน ไม่เอาสิน้องปีหนึ่งของพี่ และโม่เป็นน้องรหัสของพี่ฮีโร่ด้วย
"นี่คุมะ..พี่ไม่ได้ตั้งใจนะ แต่เพราะแพ้เลยมันเป็นพี่เนียน ไม่ได้ตั้งใจจะโหก แต่มันเป็นงานของพี่นะ คุมะเข้าใจหน่อยสินะ ขอโทษค้าบบบ" เกิดมายังไม่เคยง้อใครขนาดนี้เลย และคนโลกส่วนตัวสูงปี๊ด(ปรี๊ดดดดดดดด) แบบต้องนั่งสติเข้าญาณไปถามเลยทีเดียว คุมะเอาแต่นิ่งอ่ะ นิ่งมากๆ ไม่มองหน้าผมเลยวันที่เฉลยพี่เนี่ย
"มะระ" หรือ "คุมะ" นักศึกษาปีหนึ่งของคณะศิลปกรรมศาสตร์ที่สอบติดเข้ามาได้ด้วยความติสของตัวเอง คุมะเป็นคนนิ่งๆ เรียบร้อย พูดน้อยหรือไม่พูดเลย เด็กน้อยสไตล์คะวาอิ คุมะเป็นคนยิ้มน่ารักมากๆ แต่ไม่ค่อยยิ้ม คุมะมีปมในใจบางอย่างที่ไม่สามารถบอกใครได้ และคงไม่ใครเข้าใจ ฉายาที่คุมะได้มาก็มาจากนีโม่เพื่อนเนียนของเขาตั้งให้ เพราะคงจะสังเกตเห็นกระเป๋าคุมะ ทุกอย่างที่เป็นคุมะ คนอะไรพูดมาก..น่ารำคาญ
"ไม่ได้โกธร แต่ไม่ชอบคนโกหก ขอตัวครับ" ไม่ใช่ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นรุ่นพี่ แต่ผมอยากอยู่ห่างจากทุกคนเข้าไว้ รู้ว่าต้องเข้าสังคมบ้าง แต่ผมมันตัวซวยอยู่ใกล้ๆใครก็ทำให้เขาวุ่นวาย ผมอยู่คนเดียวยังจะดีซะกว่า
คำเตือนจากแพนด้า
- เรื่องนี้เป็นนิยายวายของแพนด้าแรง
- มีเรื่องราวรับน้องซึ่งมันไม่เกี่ยวกับมหาวิทยาลัยใดๆ มันเป็นความคิดของเราเอง
- ถ้าไม่ชอบยังไง กด X ที่ขวามือได้นะคะ
- สามเรื่องสามรสอ่านให้มีอรรถรสนะคะ อย่าคิดมากเด้อ
เปิดเรื่อง 2017-07-30 21:30
แพนด้ายักษ์...1..เม้น...1...กำลังใจ
Guest
