สาปรักมนตราเชลย

เหตุจากฝันร้าย 

! 

ขอขวัญ ไพรีรักษ์ 

จึงตัดสินใจเดินทางเหินฟ้าสู่ดินแดนแห่งทราย 

การยื่นเท้าไปสอดกับบางเรื่อง เป็นเหตุนำเธอไปพบ 

เจอกับผู้ชายที่แรกพบเจอก็มองเห็นเป็นศัตรู 

ความต้องการของมารดาทำให้นำพาให้ 

อันเดซาอี ซีกัลป์ กัลป์วามุเอ 

! 

เจอกับหญิงที่มีใบหน้าเหมือนคนรักเก่าอย่างกับพิมพ์เดียวกัน 

แม้ปรารถนาไขว่คว้ามาแนบกาย แต่เหตุผลบางอย่างทำให้เขามิอาจทำได้อย่างตั้งใจ 

การก้าวมาของเธอจึงเป็นเสมือนลิ่มเหล็กตอกย้ำลงบนหัวใจให้ย้อนคิดถึงอดีตอันเจ็บปวด 

เธอจะสามารถละลายน้ำแข็งที่เคลือบหัวใจเขาได้หรือเปล่า 

เขาจะปล่อยให้ความเจ็บปวดผลักไสให้เธอไปห่างไกลสุดไขว่คว้าหรือไม่ 

หรือสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่... 

“ 

ฉันไม่ได้ขอ...แต่สั่ง 

” 

“ 

คุณเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาสั่งให้ฉันทำโน่นนี่ตามใจน่ะ 

” 

“ 

อยากได้สิทธิ์แบบไหนล่ะขอขวัญ ฉันให้ได้ทุกอย่างเลยเชียวละ 

” 

โอ๊ย 

!! 

ขอขวัญอยากยกมือทาบหน้าผากพร้อมตบลงไปแรงๆ เธอมาเจอเข้ากับคนบ้าอะไรนี่ ถึงได้เอาแต่ใจพูดจาไม่รู้เรื่องอย่างนี้ ปวดหัวชะมัด 

! 

“ 

และเธอต้องอยู่ข้างกายฉัน ห้ามห่างเกินสามก้าวด้วย 

” 

แทบต้องหงายหลังลงนอนยาวบนเตียง อย่างที่ว่าเป็นลมยังไม่ตื่น 

“ 

ถ้าไม่... 

” 

“ 

ฉันมีอำนาจมากพอ ที่จะทำให้เธอกลายเป็นของเล่นได้นานเท่าที่ต้องการ 

! 

”