ไอ่หิน

ไอ้หิน

เป็นคนบ้าน หว่างหิน หัวใจมัน เป็นหินละยิ่งกว่า หินหนัก

ผู้คนก็ไม่เคยทายทัก ไอ้หินมันปากหนัก  ยิ่งกว่าภูผา

หนักเบาเอาร่างกายสู้ทน  กรำแดดกรำฝน  ยอมสู้ทนปักหลัก

แม้เหนื่อยล้า  ก็ไม่เคยยอมพัก  ทนทำงานอย่างหนัก

ไม่เคยบ่นอ่อนล้า  ผ่านวัน ผ่านคืน  ผ่านเดือน ผ่านปี

เป็นชีวิตของคน ที่ไม่ใหญ่ล้น  ไม่ควรค่าสนใจ

***************************

เสียงทารก ที่เขาทอดทิ้ง  ผลของชายและหญิง  ในสังคมสำส่อน

หวีดร้องหัวใจจะขาดรอน  ร่างกายไร้ผ้าผ่อน  ที่เพิงบ้านนายหิน

ไอ้หินถึงคราวหักเห  เปลี่ยนหัวใจจากหิน  เป็นสำลีนิ่มอ่อน

ได้ลูกน้อยไว้คอยออดอ้อน  ชื่อว่าเจ้า หินอ่อน  พันผูก สุขสันต์

เป็นชีวิต ของคน  ที่ไม่ ใหญ่ล้น  เหนือคน ธรรมดา

ผ่านวัน ผ่านเดือน  ผ่านปี ไม่มีคำพูดจา

******************************

Cr. เพลงไอ้หิน - คนด่านเกวียน

youtube

*********************************

*แต่ชีวิตของคนที่ไม่ใหญ่ล้น กำลังจะเปลี่ยนไป

เพียงเพราะอุบัติเหตุที่ไม่ได้ตั้งใจ

ไอ่หิน ต้องย้ายจากบ้านหลังเล็กจากไปยังที่แสนไกล

เข้าสู่ อิตาลี ดินแดนนี้มีพาสต้า หา?

นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อของ รักของผม รสน้ำพริกกะปินะคะ จะมาต่อหลังเรื่องของกะปิจบนะคะ

คำเตือน!!!

นิยายเรื่องนี้มีความวาย และคำหยาบคาย(ไม่มากเพราะตัวเอกค่อนข้างเงียบ)

นายเอกสายเถื่อนมีกล้าม ต่อยมวยและปากหนัก ส่วนพระเอกของยังไม่บอกค่ะ

หากไม่ใช่แนวกดปิดได้นะคะ

แต่ถ้าหากชอบ คอมเม้นต์ให้กำลังใจกันได้นะคะ

เขียนจากจินตนาการอันล้ำลึกของไรท์เอง เป็นเรื่องราวเพื่อนที่แสนเงียบของกะปิ

กับ..........

ไปลุ้นกันเองนะคะว่าเป็นใคร อิอิ

***ปอลิง เปิดเพลงฟังไปด้วยจะได้อารมณ์ไอ่หินมากค่ะ***