Chocolate kiss with ma boy
ตึก ตึก ตึก ตึก !!
เสียงหัวใจของชายหนุ่มร่างสูงโปร่งกำลังตกอยู่ในสภาวะยากเกินควบคุมได้ สาเหตุก็มาจากคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา รุ่นน้องที่เขาแอบชอบ กำลังติดสติ๊กเกอร์รูปหัวใจลงบนอกเสื้อของเขา ในวันจบการศึกษา
“ยินดีด้วยนะฮะ พี่ปุณณ์”
คนตัวเล็กเงยหน้าแดงระเรื่อขึ้นมองคนตัวโตตรงหน้าเขินๆ แล้วรีบงุดหน้าเดินตามเพื่อนๆ ออกไป คำอวยพร และยิ้มสดใสของคนตัวเล็ก เหมือนพันธนาการที่ตรึงเขาเอาไว้ให้ยิ่งจดจำอีกฝ่ายไม่มีวันลืมร่างโปร่งทำได้แค่มอง โดยไม่กล้าพูดอะไรออกไป...
บทนำ
<โรงอาหารของมหาลัยเอกชนชื่อดังxxx>โรงอาหารของมหาลัยเอกชนชื่อดังxxx>
“คินๆ พี่ปุณณ์ มาแล้ววะ เชี่ย...โคตรหล่ออะ” ข้าวตู ชายหนุ่มร่างบางที่มีใบหน้าสวยราวกับผู้หญิงรีบเรียก คิน ให้หันไปมองเทพบุตรที่กำลังเดินเข้ามา
คิน คินตะ มหาวรรณสิริ
นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ นักศึกษาปี 1 เดือนมหาลัย ที่ได้รับคะแนนโหวตสูงสุดในรอบสองปีที่ผ่านมาทั้งที่ความจริง คิน ไม่ได้อยากเป็นเดือนมหาลัย แต่ที่เขาตัดสินใจลงประกวดเพราะรู้ว่า ปุณณ์ เป็นทีมกรรมการคัดเลือกดาวเดือนของปีนี้ เขาถึงยอมลงสมัครตามคำอ้อนวอนของรุ่นพี่ และเพื่อนๆ
“เออ...กูรู้ว่าพี่เขาหล่อมาก มึงอะ กลับมานั่งนี่เหอะ รายงานอาจารย์แม่ จะส่งพรุ่งนี้อยู่แล้วนะ”
ข้าวตู งุดหน้าเดินกลับมาที่โต๊ะอย่างเบื่อๆ มองหน้าเพื่อนรักตรงหน้าแบบไม่เข้าใจ เขาต้องฟังเรื่องของปุณณ์ ก่อนนอนมาตลอดหลายปี แต่พอมาเจอตัวจริง คิน กลับเอาแต่นิ่งเฉย
“มึงจะไม่เอาแล้วใช่ปะ ผู้ชายคนนั้นเนี่ย” ข้าวตู ชี้มือไปที่ ปุณณ์ แบบนอยด์ๆ
“เอา แต่ยังไม่ใช่เวลานี้ มึงก็เห็นว่า พี่ปุณณ์ มีสาวๆ ห้อมล้อมเต็มไปหมด เขาเป็นเดือนนะ”
“มึงก็เดือนปะ คิดมากไปไหม คิน มึงรักเขามากี่ปีละ แอบเฝ้าแอบดู แล้วนี่คือไร?” คิน มองหน้า ข้าวตู ไม่รู้จะอธิบายยังไง เขาไม่อยากทำให้ ปุณณ์ อึดอัดและเกลียดเขา เพราะเขาไม่รู้ว่าในใจของปุณณ์ คิดอะไรอยู่ และรู้สึกเหมือนอย่างที่เขารู้สึกไหม ถ้าเขาบุ่มบ่ามทุกอย่างคงจบไม่สวย
“ถ้ากูพร้อม กูไม่ปล่อยให้พี่เขาหลุดมือไปแน่ มึงไม่ต้องห่วง” คิน ยิ้มในตาพลางก้มหน้าง้วนกับชีทงานต่อ
<อีกฟากของโรงอาหาร>อีกฟากของโรงอาหาร>
“นั่นมัน! น้องคิน ใช่ไหมวะ” เตย์ แหกปากลั่นทันทีที่เห็นเป้าหมาย
“มึงเบาๆ เสียลงได้ปะ” ปุณณ์ ปรามเสียงดุ พลางลวงกระเป๋ากางเกงมองที่เป้าหมายเงียบๆ
“ครับๆ ผมจะหรี่เสียงลงแล้วครับ พี่ปุณณ์” เตย์ ทำท่ารูดซิบปากแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ว่าง
ปุณณ์ โกสิธ
นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ สาขาการจัดการธุรกิจระหว่างประเทศ ปี 3 อดีตเดือนมหาลัย ที่ยังฮอตปรอทแตกเขาคือสุภาพบุรุษสุดเพอร์เฟคที่มีองค์ประกอบแบบครบถ้วน ทั้งหล่อ รวย และไม่ถือตัว จึงไม่แปลกที่ ปุณณ์จะยังคงถูกจัดอันดับให้อยู่ระดับแถวหน้าของเพจมหาลัย ปุณณ์ หลงรัก คิน มาตลอดและจำได้ดีว่าวันที่เรียนจบ คิน มาติดสติ๊กเกอร์รูปหัวใจตรงอกเสื้อของเขา เขาดีใจมากจนแทบอยากจะกอด คิน เอาไว้ แต่ตอนนั้นเขากลัวทุกอย่างและห่วงความเป็นอยู่ของคิน หลังจากที่เขาเรียนจบไปแล้ว ทำให้เขาไม่กล้าบอกรัก คิน และเก็บมันเอาไว้ในส่วนที่ลึกสุดของหัวใจ เขาใช้ชีวิตเพลย์บอย ไปเรื่อย จนวันที่เขาได้เห็น คิน เป็นตัวแทนคณะวิศวะมาคัดเลือกเป็นเดือนมหาลัย ในวันตัดสิน เจ้าของกุหลาบหนึ่งพันดอกก็คือเขาเอง ที่มอบหมายให้ เตย์ แอบทำเรื่องนี้เงียบๆ เพราะอยากเห็น คิน ได้รับตำแหน่งที่เหมาะสม และอยากเห็นรอยยิ้มของ คิน ที่ไม่ได้เห็นมานานอีกครั้ง
“มัวแต่แอบมองกันไปมา ชาตินี้จะได้กันไหมวะ” เตย์ บ่นพึมพำอย่างขัดใจ
“กูเปล่า มึงไม่ต้องมาทำเป็นรู้ดีเลย”
“ไอ้ปุณณ์ มึงกับกูคบกันมาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ละนะ มีเรื่องอะไรบ้างจะรอดหูรอดตากูไปได้”
“เออ...แล้วกูต้องทำยังไง”
“รุกเว่ย น้องมันกลับมาหามึงแล้ว มึงก็ต้องรุกเท่านั้น” คำว่ารุกของเตย์ คือให้เดินหน้าจีบ หรือคือให้รุกอย่างอื่นกันแน่ เขาชักไม่มั่นใจ แล้วอยู่ๆ เพื่อนตัวดีก็ผลุบหายไปที่ร้านน้ำ พร้อมกับวิ่งกลับมายัดแก้วน้ำแดงใส่มือ ปุณณ์ มองหน้า เตย์ อย่างสงสัยก่อนจะถูกจอมวางแผนดันหลังให้เดินนำหน้าจนมาหยุดหน้าโต๊ะที่ คิน นั่งอยู่
“มึงคิดจะทำอะไรของมึง” คนตัวโตกระซิบกระซาบ
“อุบัติเหตุรักเว่ย” เตย์ ไม่พูดป่าว เขาผลักคนตัวโตจนเสียหลักล้มไปใส่ คิน ที่ลุกขึ้นมาพอดี ทำให้พวกเขาล้มลงกองกับพื้น โดยที่คนตัวโตทับร่างคนตัวเล็กเอาไว้แก้วน้ำแดงในมือปุณณ์ สาดใส่ร่างของคิน จนเปียกซก เตย์ เห็นท่าไม่ดีรีบวิ่งเผ่นหนีไป ปล่อยให้ ปุณณ์ แก้สถานการณ์ตรงหน้าเพียงลำพัง