กลับมาแล้วจริงๆก็เคยลงนิยายมาบ้างแล้วแต่ดันเจอทางตัน
หาทางกลับออกมาไม่ได้อย่างไม่น่าให้อภัยเป็นอย่างมาก
เรื่องนี้ไม่มีดราม่ามาม่าชามโตให้ซดกันหรอกเน่อ
อัยเข้าไม่ถึงบทกลัวจิตตก
อัยจะเน้นให้น่ารักๆหรืออาจจะประมาณงอลกันนิดๆหน่อยๆ(เหรอ)
ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
อลัน: เพียะ! นี่ยัยตัวแสบนี่มันแสกกลางหน้าพี่เลยนะ
อชิตา: หึ นี่ยังน้อยไปสิถ้ามีคราวหน้า จะจับยัดลงหม้อถ่วงน้ำทั้งคู่เลย
อลัน: โหดแบบนี้ใครจะอยากได้ทำเมียว่ะ
อชิตา: ดีงั้นเราเลิกกัน! (ชั่วคราว)
อชิตา
เขาคือต้นไม้ที่แสนจะอ่อนแอและเปราะบางหากขาดการรดน้ำพรวนดินอย่างสม่ำเสมอคงยากที่จะเจริญเติบโตขึ้นเป็นต้นไม้ใหญ่ในภายภาคหน้า
หากแต่ต้นไม้ใหญ่ที่เธอเคยพักพิงในวันวานกลับเอนเอียงออกไปหาแสงอาทิตย์ที่สว่างไสว
อชิตา
เขาคือต้นไม้ที่แสนจะอ่อนแอและเปราะบางหากขาดการรดน้ำพรวนดินอย่างสม่ำเสมอคงยากที่จะเจริญเติบโตขึ้นเป็นต้นไม้ใหญ่ในภายภาคหน้า
หากแต่ต้นไม้ใหญ่ที่เธอเคยพักพิงในวันวานกลับเอนเอียงออกไปหาแสงอาทิตย์ที่สว่างไสว
อชิตา
เขาคือต้นไม้ที่แสนจะอ่อนแอและเปราะบางหากขาดการรดน้ำพรวนดินอย่างสม่ำเสมอคงยากที่จะเจริญเติบโตขึ้นเป็นต้นไม้ใหญ่ในภายภาคหน้า
หากแต่ต้นไม้ใหญ่ที่เธอเคยพักพิงในวันวานกลับเอนเอียงออกไปหาแสงอาทิตย์ที่สว่างไสว
อลัน
เธอคือสายน้ำที่คอยหล่อเลี้ยงต้นไม้ที่แสนจะแห้งเหี่ยวอย่างเขาให้มีชีวิตอยู่ได้ท่ามกลางภัยพิบัติต่างๆที่ถาถมเข้ามา
และเขาก็เห็นแก่ตัวมากพอที่จะไม่มีวันยกเธอให้ใครทั้งนั้นแม้จะต้องกลายเป็นคนเลวในสายตาของเธอก็ตาม
อลัน
เธอคือสายน้ำที่คอยหล่อเลี้ยงต้นไม้ที่แสนจะแห้งเหี่ยวอย่างเขาให้มีชีวิตอยู่ได้ท่ามกลางภัยพิบัติต่างๆที่ถาถมเข้ามา
และเขาก็เห็นแก่ตัวมากพอที่จะไม่มีวันยกเธอให้ใครทั้งนั้นแม้จะต้องกลายเป็นคนเลวในสายตาของเธอก็ตาม
อลัน
เธอคือสายน้ำที่คอยหล่อเลี้ยงต้นไม้ที่แสนจะแห้งเหี่ยวอย่างเขาให้มีชีวิตอยู่ได้ท่ามกลางภัยพิบัติต่างๆที่ถาถมเข้ามา
และเขาก็เห็นแก่ตัวมากพอที่จะไม่มีวันยกเธอให้ใครทั้งนั้นแม้จะต้องกลายเป็นคนเลวในสายตาของเธอก็ตาม
Guest
