จะเป็นไปได้หรือ...
ที่เสน่ห์ลุ่มหลงเพียงชั่วคืน...
จะแปรเปลี่ยนเป็นเสน่ห์ตรึงใจชั่วกาล
ความหอมหวานจากเรือนกายบริสุทธิ์...
เหตุไฉนเขาจึงได้เผลอลิ้มรสมันอย่างไม่ทันตั้งตัว
เมื่อฝ่ามือยังคงจดจำความนุ่มนวลที่ไล้เคล้นคลึงได้ทุกอณูเนื้อ
แล้วเช่นนี้จะให้ถอดถอนออกไปจากใจได้อย่างไร
"อย่าเสียงดังไปล่ะ เดี๋ยวเจ้ากระต่ายน้อยของผม 'ตื่นตูม' ขึ้นมา...
...ได้เสียฤกษ์กันพอดี"
เรื่องย่อ
“เสน่ห์หญิงน่ะจงพึงมีไว้แต่พอดี ถ้าเผยออกมามากเกิน จะแลดูไม่งาม”
คำสอนของมารดาในความทรงจำครั้งเก่าให้รักนวลสงวนจิตมีเสน่ห์หญิงไว้พอประดับตัว ทำเอา บุศยา ใจหายทุกครั้งที่นึกถึง เมื่ออยู่ดีๆพระพรหมนึกสนุก ดลบันดาลให้เธอเผลอไผลมีอะไรกับผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกันได้วันเดียว แล้วที่ดูจะไม่เข้าท่ายิ่งกว่านั้น คือความโง่งมดันนำพาให้ตอบรับข้อเสนอที่จะคงความสัมพันธ์นี้ไว้ เพื่อแลกกับการได้มาในทุกสิ่งที่ต้องการ
"นี่ไม่ใช่การขายตัว แต่คือการทำข้อตกลงร่วมกัน และข้อตกลงข้อที่หนึ่ง คือฉันจะไม่แต่งงานกับคุณ"
คำขอในวันนั้นทำ ธีธัช วุ่นวายใจทุกครั้งที่นึกถึง จะให้ทำเช่นไร เมื่อทุกสิ่งที่ต้องการมีเพียงเธอ แต่ความขลาดที่มีทำให้กลัวเหลือเกินว่าหากบอกความรู้สึกแท้จริงออกไป ทุกอย่างจะพังทลายลงในพริบตา จึงทำได้แค่ยอมรับสถานะคู่ขา เพื่อจะอยู่เคียงข้างเธอได้ตลอดไป
หญิงสาวคงไม่รู้ว่าแววตาใสซื่อที่ทอดมาจากดวงตากลมโตของตัวเอง...คือเสน่ห์ร้ายล้นเหลือที่ตราตรึงเขาไว้จนยากที่จะถอยห่าง
เช่นนั้นแล้วสิ่งที่พอจะทำได้คือการยัดเยียดตัวเองให้เข้าไปใกล้เธออย่างน่าไม่อาย เพื่อหว่านล้อมให้เสน่ห์ที่แสนน่าปรารถนานี้ กลายเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว...
"เราจะรู้ได้ยังไงคะอากง
ว่ากำลังถูกความรักเล่นงาน"
คำถามแสนซื่อเสียงหวาน เรียกรอยยิ้มแรกของวันให้คนแก่ได้มากโข
คำกล่าวที่ว่า...
'คนมีความรัก
มักจะมองไม่เห็นความรักด้วยตัวเอง'
เขาก็เพิ่งจะเข้าใจได้ถ่องแท้กับตา
ก็วันนี้ ว่ามันเป็นเช่นไร...
"ก็ไม่ว่าทางข้างหน้าจะเป็นแดนสุขาวดีหรือสะพานแม่น้ำลืมเลือน
ตัวเจ้าก็พร้อมที่จะทิ้งขว้างทุกสิ่ง...แล้วทะยานไปด้วยกันกับความรักของเจ้า"
"..."
พระอภัยเป่าปี่แล้วมั้ยล่ะยายเหม่ยเอ้ย!
*พระอภัยเป่าปี่ เป็นคำอุทานที่นางเอกของเรื่องชอบใช้
แนะนำพระ-นาง
ธีธัช รัตน์หิรัญ (ธี) อายุ 28 ปี
"ธีกำลังหลงเสน่ห์ผู้หญิงคนหนึ่ง
เธอใจกล้าบ้าบิ่น
แต่บางครั้งก็เหมือนกระต่ายน้อยแสนเชื่อง"
บุศยา วิสุทธิธร (เหม่ย) อายุ 25 ปี
"มีผู้หญิงสติไม่ดีแบบนั้นอยู่บนโลกด้วยเหรอธี"
ตัวอย่างเบาๆ
"ข้อตกลงข้อที่หนึ่ง ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณ ข้อตกลงข้อที่สอง ฉันจะให้เกียรติคุณ และขอร้องให้คุณให้เกียรติฉันด้วย"
"..."
"คุณไม่มีอะไรจะตกลงกับฉันเลยหรือคะ"
พอเห็นเขาเงียบไปนาน บุศยาจึงเอ่ยถามออกไปตามตรง แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาจากเขาคือยิ้มเจ้าเล่ห์ทรงเสน่ห์หนึ่งที
ยิ้มแบบนี้หมายความว่าอะไร...ทำไมเธอรู้สึกเริ่มเย็นสันหลังวาบๆ
"ซื่อสัตย์กับผม...ผมขอแค่นี้..."
บุศยากลืนน้ำลายเฝื่อนๆลงคออย่างยากเย็น เมื่อใบหน้าคมคายขยับเข้ามากระซิบข้างหูช้าๆ ลมหายใจร้อนผ่าวที่รินรดบนกกหู ทำเอาขนแขนเธอลุกเกรียว
"...และถ้าคำขอนี้ถูกแหกเมื่อไหร่ อย่าได้หวัง...ว่าคุณจะหนีรอดไปได้"
"!!"
นิยายเรื่องนี้จะเน้นเนื้อเรื่องเป็นหลักนะจ๊ะ
มีฉากหวือหวาบางนิดหน่อยพอสังเขปเพราะพระเอกนางเอกเรื่องนี้ เขาเป็นคู่ขากันมาอยู่ก่อนแล้ว แต่การแสดงความรักของแต่ละคนก็ต้องช่วยลุ้นเนอะ
ว่าใครจะ รุนแรง กว่ากัน อุ๊ปส์ 555555++
ปล1.บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดใดทั้งสิ้น ไรท์แค่ขอยืมหยิบยกมาเป็นอิมเมจ
ให้จินตนาการกันเฉยๆจ้า
ปล.2 ขอสงวนลิขสิทธิ์นิยายนะจ๊ะ ขอบคุณจ้ะ
Guest
