[อัพจบแล้วลด50%] เปลี่ยนเสือร้ายให้กายเป็นแมว18+กว่่าจะเจอรักแท้ เผ็ดแซ่บทั้งเรื่อง

ฟ้า.  (ปลายฟ้า การณ์ระติ) เด็กสาวอายุ 23 ปี สูง 160 เซนติเมตร ใบหน้าสวยล้อบกรอบด้วยผมยาวดัดลอนสีทอง สาวหมวย ใบหน้าจิ้มลิ้ม เป็นที่ต้องตาต้องใจของหนุ่มมากหน้าหลายตา เธอมีแฟนมากมาย.'

มาร์ค (รัฐศาสตร์ ระตาการณ์) คือแฟนเก่าที่แสนดีผู้ชายที่ดีที่สุดของเธอเธอคบกับมาร์คเมื่อ4ปีก่อนจนกระทั่ง...2เดือนก่อนหน้าอีกฝ่ายบอกเลิกเธอเพียงเพราะ พ่อแม่ เค้าไม่เห็นอนาคตร่วมกัน ปลายฟ้ากันตัวเองออกจากสังคมเพื่อนไม่ไปเจอใคร

เธอไม่อยากตอบคำถามที่เธอเองก็ไม่แน่ใจมันเกิดขึ้นได้ยังไง

แมว (รจนา การณ์ระติ) หญิงวัย 52 ปี มองดูใบหน้าจิ้มลิ้ม และเต็มไปด้วยความเศร้าของบุตรสาวแม้สองเดือนที่ผ่านมา น้อยครั้งที่ ปลายฟ้า จะแสดงอาการออกมาให้เห็นเธอรับรู้ถึงความรู้สึกของหญิงสาวภายใต้ใบหน้าเรียบเฉยนั้นกำลังซ่อนอะไรอยู่

“ฟ้า แม่ว่าหนูควรออกไปไหนมั่งนะ เก็บตัวแบบนี้แม่ไม่ชอบเลย ไปหาเพื่อนชวนไปเที่ยวได้นะ”

“ไม่ ไม่อยากตอบคำถาม” ปลายฟ้าละสายตาจาก จอคอมคอมพิวเตอร์ หันมาตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย

“แม่รู้ ทุกคนเค้าก็ห่วงลูกกันทั้งนั้น ออกไปเที่ยงบ้างคนดีๆจริงใจยังมีอยู่นะลูก”

“แม่” ปลายฟ้ากรอกตาอย่างเซ็งๆ

“โทรหาแฟงสิ! แฟนห่วงหนูมากเลยนะ” รจนาเอ่ยยิ้มๆ

“ก็ได้ ไปก็ได้”

ปลายฟ้าถอนหายใจก่อนจะลุกเดินไปยังชั้นสอง ที่ห้องนอนของตน แล้วหยิบมือถือโทรหาแฟงเพื่อนสนิทของเธอเอง เสียงรอสายดังเพียงสามครั้ง ปลายสายกดรับด้วยน้ำเสียงดี๊ด๊า

“แฟง อยู่ไหน”

“อยู่บ้าน พี่อาร์มอ่า”

ลมิตา ทารากรณ์ หญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้ม สูง160 หนัก 57 เอ่ยตอบเสียงใส ก่อนหันไปมอง อิทธิพล หรือ อาร์ม แฟนหนุ่มที่อายุห่างกัน 4 ปี นั่งคุยกับเพื่อนอีกสองคนที่โต๊ะด้านนอกบ้าน

“แล้วมึงว่างไหม อยากเจอ ชวนพี่อาร์มมาด้วยนะ”

“งั้นชวนเพื่อนเค้าไปได้ด้วยไหม? นิสัยดีอยู่ไม่ต้องห่วง”

“งั้นก็ได้ เค้าอยู่กับเพื่อนนี่ถ้าเค้าไม่มา มึงคงไม่มา” ปลายฟ้าเอ่ยตอบ

“เดี๋ยวจะติดต่อเพื่อนพี่ อาร์มให้มึงรับมือไว้นะ คิกๆ” ปลายสายหัวเราะคิกคักก่อนจะรีบวางสายไป

“อะไรของมัน? หญิงสาวทำหน้างงๆ ก่อนจะเดินไปอาบน้ำ

สองชั่วโมงต่อมา...หญิงสาวรีบจอดรถและวิ่งเข้าร้านอย่างเร่งรีบ และเดาได้ว่า ลมิตา คงจะบ่นเธอให้ทุกคนในโต๊ะฟังเป็นอย่างแน่นอน เธอรู้ตัวเป็นคนสุดท้ายเลยเวลานัดมาเกือบสีสิบห้านาที

“ฟ้าๆ ทางนี้” ลมิตาลุกขึ้นเมื่อเห็นปลายฟ้าเดินเข้ามาในร้าน

“พี่อาร์มหวัดดีคะ” หญิงสาวยกมือรีบไหว้แฟนของเพื่อนที่อายุเยอะกว่าเธอ

“หวัดดีครับ น้องแฟงนี่เพื่อนพี่นะ ชื่อแจ๊ค กับ ไทร์เกอร์”

“สวัสดีค่ะ พี่แจ๊ค”

“หวัดดีครับ” เจตรินรับไหว้ยิ้มๆ

“สวัสดีคะ พี่ไทร์เกอร์” ปลายฟ้าถึงกับใจสั่นเมื่ออีกฝ่ายเงยหน้าขึ้น เธอเผลอยิ้มโดยไม่รู้ตัวรู้สึกใจสั่นกับใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มของหนุ่มตรงหน้า

“อ่าวองค์หญิงเสด็จแล้ว สั่งอาหารได้แล้วมั่ง” สาวเจ้าหุบยิ้มไม่แทบไม่ทัน กับคำพูดอันแสนทราม

“พี่ก็พูดเกินไปนะพี่ไทร์เกอร์” ลมิตาพยายามคลี่คายสถานการณ์

“พี่เป็นคนแบบนี้แหละแฟง รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็กลับบ้านไป” ชายหนุ่มพูดกับลมิตาแต่สายตาเจ้ากรรมมองไปที่ปลายฟ้า

“ฮ่าๆๆสั่งเลยแล้วกัน มื้อนี้พี่เลี้ยงเองนะ” อิทธิพลพูดพลางชำเรืองตามองปลายฟ้าที่กำลงัก้มหน้าอยู่

.

หนึ่งชั่วโมงต่อมา...หลังจากทุกคนทานข้าวเสร็จหนุ่ม ปลายฟ้ารู้สึกว่าไทร์เกอร์ไม่พอใจอะไรบางอย่าง

“แฟง กูกลับบ้านก่อนนะไว้เจอกัน”ปลายฟ้าลุกขึ้นยืนหยิบกระเป๋า

“มาก็มาช้า”

“พี่อาร์ม ฟ้ากลับก่อนนะเริ่มไม่สนุกแล้ว” สาวเจ้าถอนหายใจมองบ่นเดินออกไปนอกร้าน

“แฟงกลับกะฟ้าเลยแล้วกันนะ”

สองสาวออกจากร้าน ปลายฟ้าขึ้นโดยมี ลมิตา วิ่งขึ้นตามมาด้วยอีกคน

กรี๊ด กรี๊ด กรี๊ด

“โอ๊ย หูฉันจะแตกแกเป็นบ้าอะไรเนี่ย”ลมิตาเอามือทั้งสองขึ้นมาอุดหู

“ทีหลัง แกอย่าพาใอ่บ้านั่นมาอีกนะมีมันต้องไม่มีฉัน”

“พี่เค้าไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั่นหลอกหน่า เค้าดูปลื้มแกจะตาย”

“หยุดเลย ถ้าแกยังไม่อยากตายตอนนี้ จะให้ไปส่งที่ไหน คอนโด หรือ บ้านพ่อแก”

“คอนโดสิ”

“นี่ ฉันถามไรเธอหน่อยสิ”

“เรื่องไรละ อย่าบอกนะว่าแกสนใจพี่ไทร์เกอร์เข้าแล้วฟ้า”ลมิตาตั้งหน้าตั้งตารอฟัง

“คนอย่าปลายฟ้าไม่มีทางชอบหมอนั่น ไม่มีทางทรามขนาดนั้น”เธอยกมือขึ้นโบกไปมา

“ฉันจะคอยดู ว่าแกจะคืนคำไหม”

“ไปแกลงไปได้แล้ว ถึงแล้ว”

เช้าวันใหม่

ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงโทรศัพท์ดัง

“ฮัลโหล สวัสดีคะ”

“ตื่นได้แล้ว ยายเบอะ”ทำเอาคนที่พึ่งจะตื่นลืมตาทันที เธอดูเบอร์ไม่คุ้นแต่น้ำเสียงคุ้นหู

“พี่ไทร์เกอร์เหรอ”

“ใช่ เธอจำฉันได้กระทั่งเสียงเลยไงปลายฟ้า”เข้าเรียกชื่อจริงเธอ

“พี่มีไรหรือเปล่า โทรมามีไร”

“โทรหาไม่ได้ไง ลงมาหน่อยสิรออยู่ข้างล่างเนีย” หญิงสาวตกใจก่อนจะชะโงกหน้าไปมองรถที่มาจอด

มาทำไม เธอคิดในใจก่อนจะล้างหน้า แล้วลงมาตามคำเรียกร้องของอีกฝ่าย ไทร์เกอร์นั่งที่โซฟากลางบ้านเค้าคุยกับแม่เธอ อย่างสนิทสนม

“พี่มีไรหรือเปล่า มาหาหนูถึงที่นี?”

“มีสิเยอะแยะเลย”

“งั้นคุยกันไปนะ แม่ไปทำงานก่อน” มารดาเอ่ยก่อนออกไป

“ว่าไง ตกลงมีไรมาทำไม?”

“คิดถึงเลยมาหา” เขาพูดพร้อมส่งยิ้มให้ พลางหยิบรูปปลายฟ้าตอนเด็กๆขึ้นมาดู

“สรุปมาทำไม ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมจะไปนอน”หญิงสาวถอนหายใจหันหลัง

“เดี๋ยวปลายฟ้า” เค้าเรียกเธอด้วยเสียงทุ้มดูอบอุ่น

“อะไร เดี๋ยวพูดดีเดี๋ยวร้าย” ปลายฟ้าขมวดคิ้วงงๆก่อนจะหันมาหาอีกฝ่าย

“วันนี้ว่างไหม?”

“วะ...ว่างอะไรถามทำไม”

“แค่นี้ถึงกลับติดอาง้ลยหรือไง ปลายฟ้า”

“เปล่า ว่าแต่พี่มีไรถามทำไม”

“ตกลงว่างไหม?”

“บอกมาก่อน ถ้าไม่บอกก็ไม่ว่าง”

“วันนี้วันเกิดหลานสาวพี่”เขาพูดพร้อมกับกดมือถือแล้วส่งมาให้หญิงสาวดูเด็กผู้หญิงร่างใหญ่วัย5ขวบน่ารักน่าชังมาก

“แล้วยังไง หมายถึงอะไร”เธอส่งโทรศัพท์คืน ด้วยสีหน้างุนงงกับคำพูด

“จะชวนไปเลือกของขวัญให้หน่อยอ่าได้ไหม”

“ทำไมต้องเป็นฟ้าด้วยละ? ไม่มีเพื่อนคนอื่นๆแล้วหรือไง”

“มีแต่คนอื่นไม่ว่าง เลยต้องหาตัวช่วยนี่ไงละ”

“หนูเป็นตัวเลือกสุดท้ายสินะ” เธอชี้ไปที่ตัวของเธอก่อนจะส่ายหัวไปมา

“พูดมาก ไปเลยให้เวลายี่สิบนาที ช้ากว่านี้จะบุกขึ้นไป”

“นี่ไม่ได้นะ” ปลายฟ้าโวยวายเสียงแข็ง พร้อมยกเท้ากระทืบพื้นไปหนึ่งที

“ตอนนี้เริ่มจับเวลาแล้วนะ”ชายหนุ่มดูนาฬิกาข้อมือยกคิ้วใส่อีกฝ่าย

“โถ่” ปลายฟ้าหันหลังวิ่งขึ้นห้อง หันมามองชายหนุ่มที่มองมายังเธอ แล้วหันกับจะมาไม้ไหนอีกนะ

สิบห้านาทีต่อมาหญิงสาว รีบวิ่งลงมาอาการและสีหน้าบ่งบอกว่าเธอรีบสุดๆ ชายหนุ่มมองร่างเล็กพร้อมอมยิ้มให้เธอเขา คิดในใจอะไรที่ทำให้เค้ารู้สึกชอบเธอ จากรูปถ่ายที่ ลมิตา ให้ดูเพียงไม่กี่รูปได้ยังไง

“มองอะไร หน้ามีไรติดเหรอ” เธอหยิบกระจกในกระเป๋าสะพายออกมาส่อง

“ไม่มีไรมองเพราะว่า น่ารักก็อยากจะมองไปนานๆให้มองทั้งวันยังมองได้เลยนะ”

“จะบ้าหรอ ไม่ตลกอย่ามาพูดเล่นแบบนี้ไม่ชอบ”

“ถ้าบอกว่ามันคือเรื่องจริง จะคบกับพี่ไหม”

“เน้...จะไปได้หรือยัง ถ้าไม่ไปตอนนี้ก็ไม่ไปแล้วนะ”

“อ่าๆไปก็ไป”

ไทร์เกอร์เดินนำร่างบางไปขึ้นรถ เธอเริ่มลำพึ่งในใจโมเม้นเปิดประตูให้ มีไหม หึๆ รถสปอตสีเหลืองเคลื่อนออกจากบ้านหญิงสาวช้าๆ

“ ฉัน...แพ้ทางคนอย่างเธอ มันเอาแต่เพ้อไม่กิน...ไม่นอน อยากบอกเธอสักครั้งโปรดเถอะนะขอวอนหยุดน่ารักได้ไหมใจฉันกำลังละลาย...”

เสียงเพลงที่ดังมาจากอีกฝ่ายทำให้ ปลายฟ้ากรอกตามองบนพ่นลมหายใจออกทางปาก เขาตั้งใจก่อกวนปลายฟ้า เพราะถึงให้เค้ากวนยังไง เธอจะไม่มีอาการอะไร นอกจากกรอกตาไปมาถอนหายใจแค่นั้น

“หยุดร้องเหอะ มันเพราะจนหนูจะหลับแล้วนะรู้ไหม”

“โอเคหยุดก็ได้ ถามไรหน่อยสิจะตอบไหมไม่รู้” เขาขับรถพลางหันมามองหน้าอีกฝ่าย

“ถามอะไร มีแต่คำถามนะมาด้วยกัน”เธอหยิบมือถือขึ้นมากลบเกลื่อนความรู้สึกที่เริ่มหวั่นไหว

“มีแฟนยัง”

“ตอนนี้ไม่มีอ่า ถามทำไมจะจีบเหรอ คิกๆ” ปลายฟ้าพยายามทำให้มันเป็นเรื่องตลก

“จีบอ่าจีบแน่” เขามองร่างบางจากด้านข้างที่พยายามหลบหลีกสายตา

“หึๆ หยุดเลยนี่เดี๋ยวเลี้ยวขวาข้างหน้านะที่นี่อ่าของเยอะมาก ไปเดินดูให้หลานพี่กัน”

ห้างสรรพสินค้า X

ปลายฟ้าเดินนำไทร์เกอร์ เพื่อไปดูตุ๊กตาให้เด็กหลานสาวของเขา เธอตั้งใจเลือกตุ๊กตาให้หลานสาวของเขามาก เขามองร่างบางที่เอาตุ๊กตาหลายๆตัวมาวางรวมกัน ความน่ารักของเธอคือ เธอคัดเลือกตัวที่เธอชอบที่สุดแล้วเรียกให้ชายหนุ่ม ตัดสินใจอีกรอบ

“พี่ไทร์เกอร์ เอาแบบไหนดีเลือกไม่ถูกเลยอ่า”

“แล้วแบบไหนดีละ พี่ก็ไม่รู้ของจุ๊กจิ๊กแบบนี้นะ”

“เอาไงดีนะ รักพี่เสียดายน้องจัง”ไทร์เกอร์ยืนมองเธอจากด้านหลังอดขำไม่ได้เธอดูตั้งใจมาก

“พี่ว่าเอาไปทั้งสองตัวเลยไหม มันเลือกอยากดีนัก”ปลายฟ้าหันมายิ้มแล้วพยักหน้า

ออกจากโซนตุ๊กตา ไทร์เกอร์เค้านึกขึ้นได้หญิสาวยังไม่ได้ทานไรเลย เขาลากเธอมานี่นานี่ก็เกือบเที่ยง

“พี่แยกกันตรงนี้ก็ได้นะ พอดีจะนัดเพื่อนมากินข้าวด้วยเดี๋ยวให้เพื่อนไปส่ง ไปทำธุระต่อเถอะ

“หิวเหรอ งั้นไปหาไรกินกันก่อนปะ”

“ดีเลย งั้นเราไปหาร้านนั่งกินกันเหอะ หิวมากตอนนี้”

ปลายฟ้าแกล้งยืดเสียงคำว่ามากให้ยาวที่สุด เพื่อบ่งบอกให้อีกฝ่ายรู้วว่าเธอหิวจนเขาหัวเราะออกมา

จากนั้นปลายฟ้าเดินนำ อีกฝ่ายไปไปหาร้านอาหารอยู่สักพัก เลยตัดสินใจกินปิ้งย่างแล้วกัน

“เดี๋ยวกินเสร็จแล้ว ไปหาของหวานกินไหมฮันนี่โทรต์ก็ได้”

ปลายฟ้า กำลังกินอย่างอร่อย เธอชะงักกับคำพูดและการกระทำของชายหนุ่มที่ส่งมาให้เธอมันชัดเจนมาก ไม่สิเธอบอกกับตัวเอง ไม่ควรคิดไปเองเพียงเพราะคารมคำคนแบบนี้!

“สรุปไปหรือไม่ไป”อีกฝ่ายถามซ้ำ เพราะยังไม่ได้คำตอบที่แน่แท้

“อื้ม”

หลังจากกินอาหารปิ้งย่างเสร็จแล้ว ฉันก็เดินนำทำตัวเป็นเจ้ามือซะเองเลยก็ว่าได้ก้าวเท้าเข้าสู่ร้านอาหารของหวาน สายตาจับจ้องมาเพราะปลายฟ้า ดันสะดุด พรมเช็ดเท้า ไทร์เกอร์ รีบจับแขนอีกข้างได้ทัน เธอหันไปเอาหน้าซบกับแขนของไทร์เกอร์ เพราะมันเป็นเกาะกำบังอายของเธอได้ดีที่สุดในตอนนั้น ก่อนจะรีบเดินไปยังโต๊ะ

“เดินไม่ระวังเลยทำให้เธออาย นะปลายฟ้า”ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเบาๆ

“เอาอะไรดีอ่า”ต้นเสียงถามพลางถอนหายใจ เพราะอีกฝ่ายไม่หยุดขำเธอ

“เอาอะไรดี”

“อยากกินไรก็สั่งมา พร้อมเปย์”

“สั่งมากินไม่หมด ใครรับผิดชอบละ”

ฉันบอกพนักงาน สั่งฮันนี่โทรต์ ไปเรียบร้อยที่เหลือก็จัดที่ว่างในท้องของเราดีกว่า

“เย้มาแล้วๆ”หน้ากินไหมสั่งท๊อปปิ้งเพิ่มไหม”

“กินให้หมดก่อนดีกว่าค่อยสังใหม่”

“เอาเลยนะ”

“อย่าพึ่ง ถ่ายรูปก่อน” ชายหนุ่มจับมือปลายฟ้าออกทันที”

“โอ๊ย! คิดว่าจะมีแต่ผู้หญิงนะ พี่ก็เอากับเค้าด้วยหรอ” อีกฝ่ายเท้าคางมองชายหนุ่ม

“ใครบอก ถ่ายเราต่างหาก”

“ถ่ายเรา ถ่ายทำไม” ปลายฟ้าทำหน้างุนงงก่อนจะยกมือทั้งสองขึ้นมาปิดหน้าตัวเอง

“เก็บไว้เป็นที่ละลึกไง เดทแรกของเรา”

แชะ!

“นี่ไง ได้รูปแล้ว”

“ไหนอ่า ขอดูหน่อยได้ไหมเป็นไงบ้าง”

“ไม่ต้องหลอก ยังไงก็น่ารักอยู่ดีเชื่อสิ”

“แต่อยากเห็น ขอร้องนะ”เธอใช้สายตาอ้อนวนเอามือขึ้นมาประสานขอร้องเขา

“เชื่อพี่สิอะไรที่มันเป็น ธรรมชาติหน้ารักเสมอ”

“บ้า”

เขากำลังเปิดเผยความรู้สึกออกมาให้หญิงสาวรับรู้ แต่อีกฝ่ายเลือกที่จะทำเป็นนิ่งเฉยทั้งที่หัวใจของเธอพองโต กับการกระทำและคำพูดของเขาที่สื่อออกมายังเธอ มันชัดเจนขึ้นเรื่อยเธอถามตัวเองทุกครั้ง

สองชั่วโมงต่อมา

หลังจากทานอาหารเสร็จ ไทรเกอร ส่งหญิงสาวที่หน้าบ้านปลายฟ้าเธอไม่ลืมที่จะหันมาขอบคุณอีกฝ่าย

“อยู่คนเดียวเหรอ เวลาแม่ไปทำงาน”

“ใช่ มีไรเปล่า”เธอถามพลางทำหน้าสงสัย ก่อนจะขมวดคิ้ว

“ไม่มีไรอ่า วันนี้พี่ว่างทั้งวันอยู่เป็นเพื่อนแล้วกัน”

“ไม่เป็นไรพี่ไทร์ ฟ้าอยู่ได้คะ”

“พี่ไม่รู้จะไปไหน ไม่มีที่ไปอยู่นี่รอเวลาดีกว่า”

ชายหนุ่มลงจากรถ เดินนำหน้าปลายฟ้าไปยังประตูบ้าน อีกฝ่ายไม่พูดอะไรเธอกล้าๆกลัวเขารู้สึกได้

“พี่ไม่ทำไรเธอหลอกนะปลายฟ้า ไม่ต้องกลัวขนาดนั้นก็ได้”เขาส่ายหน้าไปมากับพฤติกรรมของเธอ

“ปะ...เปล่าไม่ได้กลัวเลย”

“เอา...นี่ซื้อให้นะที่ให้เพราะอยากให้”

“หะ....ให้อะไร” ปลายฟ้ายังคงลังเลที่จะรับความปรารถนาดีของอีกฝ่าย เธอไม่ได้แค่เกรงใจแต่ความรู้สึกแปลกๆทำให้เธอกลายเป็นคนประหม่า ขาดความมั่นใจ เธอปฎิเสธสิ่งของที่อีกฝ่ายมองให้

“รับไปเถอะ คิดซะว่าค่าเสียเวลาของวันนี้นะ”

“แต่...ไม่เป็นไรมันเล็กน้อยมากอีกอย่างก็เลี้ยงอาหารแล้วนี่” เธอย้ำเป็นครั้งที่สอง

“เอาไปเหอะ”ชายหนุ่มจับมือเธอแล้วยัดเยีดของใส่มือปลายฟ้าเธอมีสีหน้าหนักใจที่จะรับ

“ค่ะขอบคุณนะคะพี่ไทร์”

“เปิดดูสิ ของถูกใจหรือเปล่า”

“ไปซื้อมาตอนไหน แต่ของมีค่าแบบนี้ไม่อยากรับเลย”หญิงสาวตอบพลางหยิบสร้อยที่อยู่ในกล่องขึ้นมาดู

“ก่อนมาหาเธอ พี่ตั้งใจให้เธอนะปลายฟ้า”

“ขอบคุณนะ” ตอบแต่ไม่หันไปสบตาอีกฝ่าย

“เวลาขอบคุณ เธอควรมองหน้าฉันนะไม่ใช่หลบสายตาแบบนี้”

“คะ ขอบคุณคะ”

ปลายฟ้านั่งลงที่โซฟากลางบ้าน เปิดทีวีขนาด40นิ้วเธอพยายามละสายตาและความสนใจไปยังจอทีวี

ไทร์เกอร์ลงนั่งข้างเธอเค้ากอดรัดเธอจากด้านข้าง

“!!!”

“...”

ตึกตึกตึกตึก เสียงหัวใจเต้นแรงมากทุกอย่างหยุดชะงัก

เขากอดเธอเอาไว้ทำให้ระยะห่างระหว่างกลางไม่มีลมหายใจอุ่นๆของเขารินรดที่ท้ายทอย เธอพยายามลุกหนีเขากอดเธอแน่นมากจนหายใจไม่ออก

“ฉันอยากคบกับเธอ”น้ำเสียงของเค้าพูดออกมา ชัดเจนจนหัวใจแทบวาย

“ไม่ตลกนะ พี่ไม่ควรเอาความรู้สึกของคนเรามาล้อเล่นนะ”

“มาลองคบกันไหม ถ้าไม่ใช่อีกสิบปีค่อยเลิก” เขาคายกอดออกจากหญิงสาวเปลี่ยนมาจับมือเธอ

“คือ...”

“ตกลงตามนี้นะฟ้า” ปลายฟ้า ระบายลมหายใจออกมายาวๆ พลางบ่นคนใจร้อนไม่ให้เธอตั้งตัวเลยชายหนุ่มลุกและขับรถออกไปโดยไม่ฟังคำตอบ...