รอนแรม
0
ตอน
2.67K
เข้าชม
54
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
13
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
เช้านี้ที่สดใส ยวดยานพาหนะขวักไขว่ บรรยากาศที่สุดแสนจะธรรมดา แต่ใครจะรู้... ว่าวันธรรมดาๆนี้ จะพรากทุกสิ่งไปจากคนๆหนึ่ง ตลอดกาล แล้วแทนที่ด้วย......อัลไลว่ะ

นิยายเรื่องนี้ เป็น แนว ชายรักชาย 

YAOI 

มีความเป็น 

แฟนตาซี 

คอมเมดี้ 

ดราม่า 

// บอกไม่ถุูกเลย 55+ 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของผู้เขียน เนื้อเรื่องอาจมีความงงงวย 

เล็กน้อย มหาศาล //อ่านเองยังงงนิดหน่อย 

ผู้เขียนต้องการถ่ายทอดเรื่องราวในหัว ออกมาเป็นตัวหนังสือ  เพื่อเก็บไว้อ่านเล่น 

ดังนั้นเนื้อเรื่องอาจทำให้ผู้อ่านไม่พอใจ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ 

 

 

บทนำ 

ผมไม่ใช่คนที่นี่  และไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหน...... 

ผมควรทำอย่างไรดี เมื่ออยู่ดีๆ ดันมาติดอยู่ในร่างเด็ก 4 ขวบ  เอ๊ะ!!?  เกิดใหม่หรือเปล่าน่ะ? 

ดิน ชายหนุ่มวัย 24 ปี เรียนจบมา 2 ปี ปริญญาตรีรัฐศาสตร์ ราชภัฏแห่งหนึ่งในเมืองหลวง จากนักเรียนชนบทธรรมดา ที่อาศัยอยู่กับป้าที่ดูแลเขาอย่างดีเท่าที่แกจะทำได้ เพราะพ่อได้ภรรยาใหม่ แม่จึงหนีไปหาสามีใหม่ ซึ่งก็ไม่ทราบว่าปัจจุบันเป็นอย่างไรกันบ้าง ชั่งเถอะ! 

เขาได้ทุนจากราชภัฏแห่งนี้ จนจบปริญญาตรี และชดใช้ทุนคืนด้วยการเป็นพนักงานประจำคณะที่จบแห่งนี้ อันที่จริงเขาได้สมัครทุนหลายแห่ง เพราะป้าของเขามีลูก 3 คน จึงไม่สามารถส่งเสียเขาเรียนได้ เป้าหมายของ ดิน คือ อยากได้ปริญญาสักใบ เท่านั้น    จบประวัติพอสังเขบ......... 

วันนี้ ผมเดินทางไปทำงานเหมือนทุกวัน เนื่องจากหอพักผมอยู่ฝั่งพระนคร ที่อยู่ฝั่งนี้เพราะมันถูกครับ เจ้าของหอก็ใจดี ความรู้สึกเหมือนอยู่บ้านเลยครับ 

ในทุกวันผมจะออกจากที่พักเดินตรงไปที่เรือข้ามฟาก เพื่อไปทำงานฝั่งธนบุรี ทุกอย่างดูจะปกติดี มีผู้คนมากมายมาขึ้นเรือเพื่อข้ามฟากไปทำงาน ผมเป็นหนึ่งในนั้น จนเรือออกจากท่ามาถึงกลางแม่น้ำ เรือเกิดเอียงไปข้างหนึ่งแบบกระทันหัน ทำให้คนที่ยืนบนเรือเสียหลักไถลไปทางนั้น ผมยืนอยู่ริมสุดฝั่งที่เอียงทำให้ถูกเบียดตกน้ำพร้อมกับคนอื่น ๆ อีกสิบกว่าคน แต่.......ผมว่ายน้ำไม่เป็น ไม่ใช่ว่าไม่มีคนโดดมาช่วยนะครับ แต่ผมดันตกก่อนทำให้คนตกตามมาดันผมลงไปด้านล่างของแม่น้ำ นั่นแหละครับที่ผมจำได้ 

ผมจำความทรมานใต้น้ำได้ 

ผมจำแสงสุดท้ายจากผิวน้ำได้ 

ผมจำฟองอากาศเฮือกสุดท้ายของตนเองได้ 

ผมตายแล้ว........... 

ไม่ใช่หรอว่ะ? 

แล้วใครกำลังตบหน้าเรา แปะๆ อยู่เนี้ย  เสียงอะไร .... แว่วๆ 

ซ....า มั...... 

ซ...า  มั......ว 

ซา....มั....ว 

ซามูเอล..... 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว