You are my prince พี่รหัสสุดหล่อ ขอรักได้มั้ยคะ

🎶ลา ลั้ล ล้า ลัล ลา ลัล ลา ลั้ล ล้า ลัล ลาาาา~

เฮ้อออ~ มีความสุขจังเลย คนมีความสุขก็งี้แหละมีดนตรีในหัวใจ😄 Oops! ลั้ลลาไปหน่อยลืมทักทายคนอ่านโลยยย แฮร่ๆ เราน้ำซุปนะ เราเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเอเชียน(Asian University:Asian U) (ขออนุญาตใช้ชื่อของสถานที่จริงนะคะ) เราเรียนคณะบริหารธุรกิจบัณฑิตย์ วิชาศิลปะการครัว และการจัดการภัตตาคาร เราอยากเป็นเชฟอยากเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเองน่ะ^^ แล้วนี่ก็เพิ่งเปิดเทอมวันแรกด้วยล่ะ ตื่นเต้นจังงง~

"น้ำซุปปป นี่แกเสร็จรึยังเนี่ย ฉันรอแกจนรากงอกแล้วนะยะ!" เสียงเกรพ เพื่อนสนิทเราเอง ท่าทางนางจะหงุดหงิดหนักมากอะ

"เสร็จแล้วนี่ไง กำลังจะลงไปแกก็ขึ้นมาพอดีเนี่ย" ฉันหยิบกระเป๋ามาคล้องไว้ที่แขน เดินไปส่องกระจกตรวจดูความเรียบร้อยนิดหน่อย ก่อนจะเดินออกไปหาเกรพที่ยืนกอดอกพิงประตูอยู่

"เร็วๆ เลย ฉันไม่อยากเข้าเรียนสายนะ"

"ค่าาา รู้แล้วค่ะ คุณเพื่อนนนน" ฉันหยิกแก้มยัยเกรพเล่น

"โอ้ยยย! นี่พอเลยนะ ทำไมแกชอบแกล้งฉันอยู่เรื่อยเลยเนี่ย"

"อะๆ ไม่แกล้งแล้วก็ได้ ไปมหาลัยกันดีกว่า"

"โอเค ไปกัน!"

@Asian U

ว้าววว คนเยอะกว่าวันที่ฉันมากิจกรรมรับน้องอีกอะ สมกับเป็นมหาวิทยาลัยนานาชาติอันดับหนึ่งของประเทศจริงๆ ว่าแต่... ทำไมคนอื่นเค้าหาพี่รหัสเจอเร็วจัง มองไปทางไหนก็เห็นมีแต่คนถือช่อดอกไม้ ของกิน ตุ๊กตา แล้วก็ของฝากอื่นๆ อีกเยอะแยะเลยที่พี่รหัสซื้อมาให้ แล้วพี่รหัสของฉันล่าาาT^T

"น้องครับ" กำลังนึกน้อยใจพี่รหัสอยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงใครเรียกฉันอยู่ข้างหลัง

พอฉันหันกลับไปมอง... โอ้โห! นี่มันคนหรือเทพบุตรกันเนี่ย ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม

"เอ่อ... คะ? พี่เรียกหนูเหรอคะ"

"ใช่ครับ น้องนั่นแหละ อะ! พี่ให้" รุ่นพี่สุดหล่อยื่นกล่องของขวัญกล่องใหญ่ ที่ห่อด้วยกระดาษห่อของขวัญสีน้ำตาล ลายโคลอสเซียมมาให้ แถมยังส่งยิ้มละลายใจมาให้ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ฉันยืนอึ้งอยู่นานเลยหละ

"นี่! แกเป็นอะไรของแกห๊ะ! ฉันเรียกตั้งนานอะ" ฉันดึงสติกลับมาได้เพราะยัยเกรพมาตะโกนใส่หูฉันอยู่เนี่ยแหละ

"ก็แกนั่นแหละ เดินหนีฉันไปหาพี่รหัสแล้วก็ทิ้งให้ฉันยืนอยู่คนเดียวอะ เนี่ย! แกรู้มะ เมื่อกี้อะนะ มีรุ่นพี่สุดหล่อคนนึงเค้ามาเรียกฉัน แล้วก็ยื่นกล่องของขวัญกล่องนี้ให้ฉันอะ"

"หืม! งั้นที่แกยืนอึ้งอยู่เมื่อกี้ก็..."

"ใช่! เพราะว่าฉันตะลึงในความหล่อกับยิ้มละลายใจของเค้าอะแกรรร"

"ขนาดนั้นเลยหรอแก แล้วแกรู้ได้ไงอะว่าเค้าเป็นรุ่นพี่เราอะ เค้าบอกแกหรอ"

"ก็... เค้าเรียกฉันว่า'น้องครับ'อะ ก็น่าจะเป็นรุ่นพี่แหละ"

"แล้วเค้าไม่ได้บอกชื่อ หรือว่าถามไรแกเลยหรอ" ยัยเกรพมองหน้าฉันเพื่อหาคำตอบ

"ไม่นะ เค้ายื่นของให้ ส่งยิ้ม แล้วก็เดินไปเลยอะสงสัยรีบไปเรียนมั้ง"

"งั้นแกก็แกะกล่องของขวัญดูดิ เผื่อว่าพี่เค้าจะเขียนอะไรไว้ข้างในอะ"

"อืม... ก็ดีนะ ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าพี่เค้าเป็นใคร"

ว่าแล้วฉันก็ค่อยๆ แกะโบว์ที่ผูกอยู่บนฝากล่องอย่างระวังไม่ให้มีอะไรเสียหายแม้แต่น้อย เพราะคนให้อะหล่อมาก! >< (เกี่ยวมั้ยเนี่ย) พอเปิดฝากล่องออกมาฉันก็ต้องอึ้งหนักกว่าเดิม ในกล่องนั้นมีตุ๊กตาหมีสีแดง ผ้าพันคอสีชมพู ช็อกโกแลต แล้วก็กระดาษสีชมพู มีกลิ่นหอม ขนาดเท่ากระดาษ A4 ทั่วไป ในนั้นเขียนว่า...

"พี่ชื่อ'อิสเตอร์' เป็นพี่รหัสของน้องครับ เรียนอยู่คณะบริหารธุรกิจบัณฑิตย์ เอกวิชาธุรกิจระหว่างประเทศ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ :) ปล.พี่ยังไม่รู้ชื่อเล่นของน้องเลย... อยากรู้จังว่าจะเพราะขนาดไหน พี่จะรอเราตอบกลับมานะ^^"

"โหแก! พี่รหัสของแกโคตรโรแมนติกอะ" ยัยเกรพก็อึ้งรับประทานไม่ต่างจากฉันเลยหละ ก็พี่เค้าเขียนซะขนาดนี้อะ

ฉันเรียนเสร็จตอนบ่ายสอง พอออกจากห้องเรียนฉันก็รีบเดินไปหายัยเกรพทันที เราจะไปซื้อของขวัญให้พี่รหัสของเรากัน

สวัสดีค่ะ Street girl นามปากกาของไรด์นะคะ นี่เป็นนิยายเรื่องที่ของไรด์ค่ะ แต่เรื่องแรกไรด์ไม่ได้เอามาลงหรอก อาย 555+ ยังไงก็ฝากติดตามผลงานของไรด์ด้วยนะคะ จะอัพตอนใหม่ให้อ่านกันเรื่อยๆ น้าาา