"เลิกกันเถอะ!"3คำเอ่ยออกจากปากของ'ดาด้า'แฟนสาวของผมเราคบกันได้6ปีหรือตั้งแต่ผมเรียนม.4
ผมยืนนิ่งตาค้างเจ็บบริเวณกลาเวณกลางอกจนอยากจะรองไห้แต่มันทำไม่ได้
"ทำไมละเราดูแลตัวเองไม่ดีเหรอ??"ผมถามพราจับปลายคางเธอเหงยขึ้น'ฝืนยิ้ม'
"ป่าวเราผิดเองคือว่า...เราท้อง...กับคนอืน"ดาด้าเอ่ยเสียงตะกุตะกุตะกะผมพยายามฝืนยิ้มสุดชีวิตทั้งที่เจ็บแทบตาย
"เดี๋ยวเรารับผิดชอบเอง"
"ขอโทษนะอุ่นเราขอโทษ..อุ่น"ผมกุมมือเธอแน่น
"คับ?"
"คือเราจะไปคบกับผ.ชคนนั้น"เจ็บ...
"...."
"อย่าเงียบสิเรสไม่ต้องการเด็กอุ่นเอาไปเลี้ยงได้ไหมค่ะ?"เธออ้อนผมหยดน้ำตาเม็ดเล็กๆไหลลงมายังแก้มใส
"อุ่นทำได้ทุกอย่างเพื่อดาด้า"
"ขอบใจนะถ้าเราคลอดเราจะมาบอก"เทอรีบวิ่งไปหาเขา
เทอเลือกเขาที่พึ่งคบดีกว่าผมที่คบกันมา6ปี
ผมยิ้มให้กับเขา
ความรักไม่มีจริง
3ปีผ่านไป
"ปะป๊าคับบบบบบบบ"
"คร้าบบบบ"
"เค้าจาเอาของเล่นปะป๊าจื้อให้หน่อย"
"ว้าเด็กดื้อแบบโบซอกปะป๊าไม่ซืเอให้หรอก"
"มะม๊าคับบบโบจอกอยากได้ของเย่นนะคับๆ"
"คับๆเอาอะไรดีน๊าาาาา"ผมนั่งดูคู่พ่อลูกที่คุยกันอย่างสนุกสนานจนทนไม่ไหวขอแจมเถอะ
"กันดั้มๆ^•^"เสียงใสเอ่ยขึ้ยอย่างร่าเริงพรางชี้ของเล่น
"แล้วป๊าละ"ผมหันไปพูดกับอีกคน
"อยากได้ม๊าคับ^•^"พอพี่อามพูดโบซอกก็รีบกอดคอผมแน่น
"มะม๊าของโบจอกเค้าจองแย้ว=3="พอลูกตัวน้อยพูดจบก็หอดผมฟอดใหญ่
"แหมมมมเจ้านี่=*="
"555ใจเย็นๆผมเป็นของทั้ง2นั้นแหละใหนหอมทีสิ"พอพูดจบผมก็จับ2พ่อลูกมาหอมให้ชื่นใจ
เรื่องราวกำลังเริ่มต้นขึ้นหย่าพึ่งหนีไป
นิยายเรื่องแรกคร้าบบลบบบบบฝากตัวด้วยน๊าาและเรื่องนี้มรส่วยเกี่ยวข้องกับชีวิตจริงไรท์ด่วยแต่ไม่รู้ว่าจะแต่งเรื่องสั้นเรื่องยาวดีเห้ออช่วยกันโหวตหน่อยน๊าเรื่องสั้นหรือเรื่องยาวดีน้อ
Guest
