Antheia แอนเธีย (3P)
3
ตอน
6.1K
เข้าชม
79
ถูกใจ
17
ความคิดเห็น
64
เพิ่มลงคลัง

สวัสดีค่ะ

เปิดประเด็นเลย คือ เรื่องนี้เป็นนิยายแนว ชายรักชาย..และที่สำคัญ มีฉาก 18+ด้วยนะคะ ใครที่ไม่นิยมอ่านหรือคิดว่าไม่เหมาะสมที่จะอ่านก็สามารถกดออกได้เลยนะคะ

เอาหล่ะ

ไรท์อยากจะขอกล่าวไว้ล่วงหน้าเลยนะคะว่า เรื่องนี้เป็นนิยายวายแนวแฟนตาซี ถ้ามีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย พอดีเพิ่งหัดแต่งค่ะ

...

แนะนำตัวละคร

เจ้าชายบาซิเลียส

 

....

นายทหารแอนเธีย

 

....

ตัวอย่าง

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง บ้านหลังไม่เล็กไม่ใหญ่มาก ตั้งเด่นหลาอยู่กลางบรรดาบ้านหลังอื่นๆ วันนี้เป็นวันที่เหล่าพ่อแม่ที่มีลูกชายกลัวที่สุด

เนื่องจากว่า ในรอบ 4 ปี ทหารเอลฟ์จากวังหลวงจะส่งสารมาให้ ซึ่งเป็นสารเกี่ยวกับการเชิญตัวลูกชายคนโตของทุกตระกูลไปรับหน้าที่ฝึกทหาร และจะกลับมาเดือนละครั้ง แต่ถ้าถึงคราวต้องรบจริงๆ..บางคนอาจไม่ได้กลับไปตลอดกาล

ก๊อกๆๆ..!

"ครอบครัวโอฮาร่า ออกมารับสารเชิญตัวด้วย" ทหารเอลฟ์ขี่หลังม้าป้องปากตะโกนเข้าไปในบ้าน รอไม่กี่อึดใจ หญิงวัยกลางคนก็เดินออกมารับสารด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

หลังจากทหารขี่ม้ากลับไปแล้ว หญิงสาวก็เดินมาทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้ไม้พร้อมเท้าศอกกุมขมับบนโต๊ะ รอคอยลูกชายทั้งสองกลับบ้าน

........

"แม่ครับ..ผมกลับมาแล้ว" เด็กหนุ่มเจ้าของใบหน้าละอ่อนดั่งสตรีอันหาใครเทียบได้ไม่ ดวงตาคมสีเหลืองอำพัน ผมสีน้ำตาลยาวสลวยไปจนถึงกลางหลัง รวมๆแล้วถ้ามองเผินๆอาจเข้าใจผิดได้ว่า เด็กคนนี้คือสตรี

"อ้าว..แอนเธียหรอลูก..หิวรึยัง? แล้วพี่แอรอนหล่ะ?" ผู้เป็นแม่ฝืนยิ้มทักทายลูกคนเล็ก

"ผมอยู่นี่ครับแม่" ชายหนุ่มร่างสูง ใบหน้าละม้ายคล้ายแอนเธียเพียงแต่จะค่อนไปทางพ่อนิดหน่อย โดยเฉพาะดวงตาสีมรกตนั่น

หญิงชราลุกขึ้นโผเข้ากอดแอรอนแน่น และปล่อยโฮออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ลูกชายทั้งสองที่เห็นมารดาร้องไห้ก็ตกใจเป็นอย่างมาก พยายามซักไซร้ถามว่าเป็นอะไร แต่ก็ไม่มีคำตอบหลุดออกจากปากของแม่เลยแม้แต่คำเดียว

น้องผู้ตาดีเหลือบไปเห็นหมายเชิญที่วางอยู่บนโต๊ะ ด้วยความสงสัยจึงหยิบขึ้นมาเปิดอ่าน แอนเธียมีสีหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็นข้อความในกระดาษ

"อะ แอรอน..วังหลวง ส่งสารมา"

"อะไรนะ?!..เวรแล้วไง"

"ถ้าพี่ไป แล้วใครจะดูแลแม่ล่ะ..พ่อก็อยู่อีกฟากของหมู่บ้าน ผมก็มาหาแม่ได้ไม่บ่อย"

สองพี่น้องโอฮาร่าต้องคิดหนัก แต่แล้วแอนเธียก็คิดแผนกระทำการบางอย่างกลางดึก ขณะที่ทุกคนหลับกันแล้ว

"ขอโทษนะ..ผมไม่มีทางเลือกจริงๆ"

.......................

พออ่านกันได้รึป่าวเอ่ย..ยังแต่งไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ไว้จะค่อยๆพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้นนะคะ..ฝากกดไลค์ กดติดตามและเม้นเป็นกำลังด้วยค่ะ

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว