รักซึ่งไร้...ความรู้สึก Without feeling love (BL/Yaoi18+)

คำเตือนก่อนอ่าน

1.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายชายใครที่รับไม่ได้กรุณา กดออก

2.นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นด้วยการสมมุตขึ้นเท่านั้น

3.นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาคำพูดที่หยาบคายและรุนแรงอายุต่ำกว่า18ปีควรพิจารณา

4.นิยายเรื่องนี้ใช้ภาษาที่วิบัติบ้างเพื่ออรรถรสในการอ่าน รับไม่ได้กดออกไปนะคะ

♢♢♢♢♢

∆ เรื่องนี้

พระเอกหื่นน่ารักมุ้งมิ้ง รักเมียส่วนนายเอกหื่นเงียบ เย็นชา ไร้ความรู้สึก แต่บางทีก็ทำตัวน่ารักโดยที่ไม่รู้ตัว

เรื่องมีอยู่ว่าแมทธิวนั้นเป็นเพื่อนกับคิมหันต์แล้วความบังเอิญจึงทำให้เพียร์ซต้องมาเจอกับหนุ่มลูกครึ่งคนนี้บ่อยมากขึ้นและเพราะเพียร์ซก็เป็นเสมือนน้องชายของคิมหันต์เพราะพ่อของคิมหันต์กับพ่อแม่ของเพียร์ซเป็นเพื่อนสนิทกันมาก หลังจากที่แมทธิวได้ตีสนิทกับคนหน้านิ่งแล้วก็ได้เข้าใจบางอย่างที่เกี่ยวกับเด็กเพี้ยนคนนี้ที่ทำให้ไม่เหมือนคนอื่น แมทธิวจึงต้องการอยากจะเอาชนะเพียร์ซเพราะอยากจะทำให้เพียร์ซนั้นมีความรู้สึกเหมือนอย่างคนอื่น ซึ่งเพียร์ซนั้นเป็นคนที่นิ่งไม่เคยแสดงอารมณ์ใดๆออกมาจนใครๆต่างก็คิดว่าเขานั้นเป็นคนที่ไร้ความรู้สึกจนสุดท้ายมันจึงเกิดเป็น'ความรัก'ขึ้นมา

☆ จากคนที่มีจิตใจดุจดัั่ั่งน้ำแข็งจะกลายเป็นสายน้ำได้หรือไม่ มาเอาใจช่วยพี่แมททำให้น้องมีความรู้สึกด้วยกันนะคะ ☆

"พี่นี่แหละ ที่จะทำให้นายมีความรู้สึกให้ได้"

"คิดว่าทำได้...ก็ลองดู" เพียร์ซตอบกลับเสียงเรียบนิ่ง

พาะเอก : แมทธิว (20)

หนุ่มลูกครึ่งไทย-เยอรมัน เป็นลูกเจ้าของค่ายมวยที่ใหญ่ที่สุดในหัวหินและยังเป็นเพื่อนในกลุ่มของคิมหันต์ตั้งแต่เด็กอีกด้วย เพราะความบังเอิญที่ทำให้เขาต้องเจอกับไอ้เด็กหน้านิ่งไร้ความรู้สึกซึ่งกำลังถูกรุมทำร้ายเขาจึงรีบเข้าไปช่วย แต่เพราะความนิ่งของอีกคนมันทำให้เขาเกิดสนใจขึ้นมาจนมันกลายเป็นอยากเอาชนะและอยากทำให้อีกฝ่ายมีความรู้สึก แล้วอย่างนี้เขาจะทำสำเร็จหรือไม่...

นายเอก : เพียร์ซ (19)

เป็นลูกชายของเจ้าของเกาะแห่งอัญมณีแต่อยากมาเรียนมหาลัยที่กรุงเทพฯเพราะอยากจะตามใครบางคนมาซึ่งเป็นคนที่เขาปิ๊งมาตั้งแต่เด็กแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายมีแฟนไปแล้วก็ตาม ใครสน เพราะความนิ่งๆไม่แสดงความรู้สึกใดๆออกมาจึงทำให้คนรอบข้างก็เดาอารมณ์ได้ยากว่าเขากำลังอยู่ในโหมดไหน แต่ขณะที่เขากำลังใช้ชีวิตในมหาลัยอย่างสงบสุขแต่ก็ค่อนข้างที่จะน่าเบื่อเสียมากกว่าจนกระทั่งเขาได้พบกับรุ่นพี่ที่ชอบเข้ามากวนใจและยังช่วยกระทืบไอ้พวกที่ไม่ชอบขี้หน้าเขาให้ตลอดอีกต่างหาก จนมันทำให้เขารู้สึกว่า...ชีวิตเขาเริ่มจะมีสีสันมากขึ้น แม้ว่าจะรู้สึกรำคานอยู่นิดๆก็ตาม

♡ ชอบก็เม้นให้ด้วยนะคะไรท์จะได้มีกำลังใจ

♡ ปล.เรื่องนี้ติดเหรียญสนับสนุนนะคะ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนแก่นักเขียนค่ะ

25/06/2560 เปิดเรื่อง

07/05/2562 ปิดเเรื่อง