Perfect Love...รักนี้สมบูรณ์แบบ

คุณเคยได้ยินสำนวนที่ว่า "น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ" มั้ย นี่แหละคือจุดเริ่มต้นชีวิตของผม พระเพลิง อัครเหมกุล คนนี้ แม่ของผมหรือท่านหญิงเพลงพิณตั้งชื่อผมว่าพระเพลิงซึ่งแปลว่าไฟ  ในขณะเดียวกันคุณหญิงนารีก็ตั้งชื่อลูกที่คลอดหลังผมไม่กี่นาทีว่านทีที่แปลว่าน้ำ  แม่ของผมจงเกลียดจงชังน้านารีกับนทีมากเพราะคิดว่ามาแย่งคุณพ่อไป แม่ของผมจึงพยายามทำทุกอย่างให้ผมเป็นคนที่สมบูรณ์แบบที่สุดเพื่อให้ผมอยู่เหนือกว่านทีน้องชายต่างแม่ ทั้งชีวิตของผมถึงต้องอยู่ในกรอบที่แม่สร้างไว้ให้เสมอ ไม่มีโอกาสได้ออกนอกกรอบเลยแม้แต่ครั้งเดียว ชีวิตที่ต้องสมบูรณ์แบบไร้ข้อบกพร่อง  ในขณะที่นทีเป็นเด็กที่เติบโตมาอย่างอิสระเสรีมีความสุข แต่เพื่อแม่แล้วผมยอมได้ แม่ของผมมักย้ำเสมอว่า "ถ้าหากไฟผิดพลาดเมื่อไหร่ น้ำก็จะดับไฟเมื่อนั้น  แต่ถ้าไฟเป็นไฟที่สมบูรณ์รุกโชน ขณะที่น้ำมีน้อยนิดก็จะเข้าสำนวนที่ว่าน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ" จนกระทั่งวันหนึ่งผมมีโอกาสได้เจอกับโรสรินลูกสาวน้าปิ่นมาลาเพื่อนของแม่ ที่แม่อยากจะให้ผมคบกับเธอนักหนา ผมไม่ได้ชอบเธแแต่ก็ไม่คิดจะขัดใจแม่ ผมต้องโทรไปหาเธอทุกวันตามคำสั่งคุณแม่ เราไม่ค่อยได้เจอหน้ากันเท่าไหร่ แต่น่าแปลกที่ผมรู้สึกผ่อนคลาย สบายใจทุกครั้งที่คุยกับโรสริน  ในขณะที่เจอตัวจริงของเธอผมกลับรู้สึกอึดอัดใจ ผมคงต้องค้นหาคำตอบเรื่องนี้แล้วล่ะ...