เส้นทางแห่งทรราช

ณ กาลครั้งหนึ่ง มีสถานที่ ที่หนึ่ง มีทิวทัศน์สุดกว้างไกล มีทั้งป่า สัตว์ น้อย ใหญ่ฯลฯ  ทะเลสาปที่มีปลาแวกว่าย ผืนฟ้าที่ปลอดโป่ง ฝูงนก ที่บินเต็มท้องนภา

มีอาณาจักรตั้งใหญ่โตมโหฬาร กำแพงสูงตระกาลตา ทหารต่างเดินรอบกำแพงเพื่อตรวจตา บ้านเรือนมากมาย ชาวบ้านต่างพูดคุยและฃื้อของ มีปราสาทตั้งอยู่ตรงกลางเมือง

ปราสาทถูกสร้างด้วยหินอ่อน ตกแต่งด้วยประติมากรรมมากมาย ถ้าผู้ใดได้เห็น เมืองๆนี้ต้องหลงใหลไปกลับภาพที่เห็นตรงหน้าเป็นแน่นอน  อาณาจักรนี้ถูกขนานนามว่า

``ราสฟอดส์เรียส''

ณ ในพระราชวัง มีทหารสวมชุดเกราะเต็มชุด ชุดเกราะสีนืลประดับประด้อยไปอัญมณีเล็กน้อยเป็นรูปราชสีห์ หมวกเหล็กสีนิลที่ตกแต่งด้วยขนนกบน

ยอดหมวก ผ้าคลุมสีแดงปกคลุมตั้งแต่ไหล่ ไปถึงข้อเท้า อายุประมาณ35-40ปี เขาคือ ทหารองค์รักษ์ ระดับสูงอย่างไม่ต้องสงสัย ฃึ่งตอนนี้เขากำลังรีบวิ่งไปยังท้องพระโรง เพื่อเฝ้าองค์กษัตริย์

เมื่อเขาได้มาถึงในท้องพระโรง ฃึ้งประดับไปด้วยทองคำ ชุดเกราะที่สะท้อนแสงแดด อาวุธต่างๆนานา และทหารที่ยืนอยู่ระหว่างเสาแต่ละต้น เป็นจำนวนมากกว่า20นาย

ตรงสุดท้องพระโรงมีชายชรา นั่งอยู่บนบังลังค์ เขาคือราชาของอาณาจักร ชุดที่เขาสวมใส่นั้น เป็นผ้าคลุมสีขาวราวหิมะ สลับกับลายลูกไม้สีทอง มงกุฏที่มีเพชรและอัญมณีมากมาย

องค์กษัตริย์ มีนามว่า ``ออสเทียร์ ฟอดส์ "

ทหารองค์รักษ์ กล่าว     ``ทูลเกล้าทูลกระหม่อนพระอาญามิพ้นเกล้า ข้าพเจ้ามีเรื่องเร่งด่วนจะถวายบังคมทูล "

ออสเทียร์  ฟอดส์ กล่าว ``เจ้ามีเรื่องเร่งด่วนการใดถึงได้  รีบวิ่งหน้าตาตื่นมาเช่่นนี้ "

ทหารองค์รักษ์ กล่าว     `` มีข่าวด่วนจากชายแดนระหว่างอมนุษย์พระเจ้าค่ะ "

อมุนษย์นั้นคืออีกเผ่าพันธุ์หนึ่ง ฃึ้งโลกนี้แบ่งออก ได้ 3 เผ่าพันธุ์ใหญ่ คือ เทพพระเจ้า เผ่าเทพนั้น จะไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกะโลกสักเท่าไหร่่ เทพจะชี้นำ ทุกสรรพสิ่งไปในทางที่ถูก

และได้ประทานพรแก่ทุกสรรพสิ่ง ที่วิงวอนและขอเมตตาจะเทพ  เทพนั้นไม่มีกายเนื้อในโลก(กายเนื้อ=ร่างกายที่สามารถจับต้องได้)เทพนั้นจะให้พลังผ่านทางเหล่านักบวชชึ้งบูชาเทพองค์นั้นๆ

ต่อมาคือ  อมนุษย์  อมนุษย์นั้นมีสายพันธุ์มากมาย  ทั้งร่างกายเป็นครึ่งสัตว์ ทั้งร่างกายที่เป็นสัตว์  มีทั้งสติปัญญา และ ไม่มีสติปัญญา ซึ่งสายพันธุ์แต่ละอย่างจะมีความสามารถที่

แตกต่างกัน  อมนุษย์นั้น ต่างสายพันธุ์ต่างนิสัย  มีทั้ง  ชอบการต่อสู้  ฆ่าฟัน แยกชิง มีทั้งรักสงบอยู่เงียบๆในสถานที่ห่างไกล

เผ่าสุดท้ายคือ  มนุษย์ มีสติปัญญา  มีการสร้างอาณานิคม อยู่รวมกันเป็นกลุ่มๆ มีทั้งทักษะมากมาย  ทั้งสร้างสรรค์ ต่อสู้  วิเคาะห์

ออสเทียร์ ฟอดส์  กล่าว  `` จงว่าข่าวที่เจ้าได้รับมา  "

ทหารองค์รักษ์    กล่าว   `` ตามข่าวที่แจ้งมาจากชายแดน ได้พบกองกำลัง ของอมนุษย์  ประมาณ 10,000 ตน  กำลังเดินทางมาป้อมปราการของอาณาจักร พะย่ะค่ะ "

ออสเทียร์เงียบไปสักครู่หนึ่ง  แล้วได้  กล่าวออกมาว่า  ``จงรวมกำลังพลมาให้มากที่สุด  อาณาจักรเรากำลังจะเกิดสงคราม "

ทันทีที่ออสเทียร์ ฟอดส์ พูดจบ  ท้องพระโรงก็เกิดความโกลาหล ทหารองค์รักษ์ ต่างวิ่งไปหน่วยของตน ทันทีที่ประชากรรุ้ข่าว เกิดวุ่นวายต่างๆในเมือง บ้างคนนั่งสวดมนต์วิงวอน  บางคนต่างยิ้มแล้วหยืบอาวุธของตนขึ้น

บางคนนั่งดื่มเบียร์ในบาร์อย่างสบายใจ คนส่วนมากต่างตกใจ มีเพียงคนกลุ่มหนึ่งเท่านั้น  ที่หัวเราะและชอบใจ พวกเขาคือ นักผจญภัย พวกเขาต่างตะโกน  ``แด่สงคราม  เย้ ๆ  ๆๆ  ๆ"

นี้คือเรื่องราวของเด็กผู้มีชีวิตที่แสนโชคร้าย กลับการที่เลือกที่เกิดใหม่ที่สุดแสนเหนือธรรมชาติ และเขาจะเดินไปในทางไหน...บทสรุปจะเป็นเช่นใด นี้คือเรื่องราวเป็นตำนานของโลกแห่งนี้.......

*********************************************

ผมเขียนเฉพาะเวลาว่าง  ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ของประทานโทษไว้นะที่นี้ด้วย

ติดชม ยินดีรับฟังครับ  หัดเขียนด้วย  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ😆😆😆