บทนำ
อี้เทียน vs เผียนเฟิง
ภายในห้องที่ว่างป่าวของอาณาจักรหิมะ หญิงสาวผู้มีใบหน้าหวานค่อยย่างก้าวเข้ามาในห้องบรรทมขิงองค์ชายเผียนเฟิง เธอเอาดอกไม้หิมะมาให้เขาแบบนี้ทุกวัน ก่อนที่ร่างบางจะถูกแรงอันมหาศาลดึงให้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของใครบางคน
"ปล่อยหม่อมฉันนะ องค์ชายเผียนเฟิง"
"ไม่ ข้าไม่ได้เห็นหน้าเจ้าทั้งวัน คิดถึงจะแย่" พูดจบเขาก็ช้อนร่างเธอให้ลอบขึ้น ราวกับว่าร่างบางๆของเธอนี้ไม่มีน้ำหนักอะไรเลย ก่อนที่เขาจะค่อยๆวางเธอลงบนเตียงนุ่มๆที่ทำด้วยดอกไม้หิมะพันปี ใยของมันนุ่มมาก
"อย่านะเพค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็น ปล่อยหม่อมฉันนะ"
"ขอครั้งเดียวนะ ข้าคิดถึงร่างหอมๆ ตัวนิ่มๆของเจ้าจะแย่อยู่แล้วอี้เทียน" พูดจบเขาก็ก้มลงประกบริมฝีปากของเธอทันที เขาไม่ทิ้งโอกาสให้เธอได้พูดอะไรสักคำ เพราะเขารู้ดีว่าเธอต้องอ้อนเขาจนเขาใจอ่อนปล่อยเธอไปแน่ เพราะเธอคือจุดอ่อนเดียวที่เขามี
อือออ!! ร่างบางครางออกมาจากรำคอเพราะคนตรงหน้ามอบจูบที่เร้าร้อนให้เธอเนินนานเหลือเกิน นานจนลมหายใจเธอเริ่มแผ่วเขาจึงยอมผละออกจากริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ
ติดตามฉากnc++ได้ในนิยายน้ะค่ะ ลีดเดอร์ที่รัก
เผียนเฟิง
อี้เทียน
เส้าเฟิง
หนี่เซียน
หมางเว่ย
Guest
