สวาทร้ายยัยตัวดี

บทนำ

“พี่คิว ไปเรียนกับพราวไม่ได้หรอคะ”

“ไม่ได้นะคะ พี่คิวรออยู่ที่นี่นะ พราวตั้งใจเรียนนะคะ จะได้จบไวๆ”

“ฮึกก ฮึกก พราวคิดถึงพี่คิวแย่แน่เลย พี่คิวจะไปเยี่ยมพราวมั้ยคะ”

“รับปริญญาเจอกันนะคะเด็กดี”

“สัญญานะคะ ๗”

“สัญญาค่ะ ๗๒ ขึ้นเครื่องได้ละคะ เดี๋ยวสายนะ”

“รักนะคะพี่คิว”

“รักครับ”

...คำสัญญาในวัยเด็ก คำว่ารักในวัยเด็ก มันจะเหมือนความรักในวัยหนุ่มสาวได้ยังไง

...พราว ปีนี้เธอคงเรียนจบละสินะ ถึงเวลาที่เราจะเจอกันสักทีแม่สาวน้อย

[Praw’s Talk]

“แก คืนนี้เราไปปาร์ตี้ที่ไหนดี”

“ชวนงี้ จะหิ้วใครไปกินอีกละ”

“ไป s club กันแมะ อำลาก่อนบินไงแก55555”

“ไปอำลาคลับ หรือไปอำลาเจ้าของร้านย่ะยัยพราว”

“แกก็พูดไปซิน แกก็รู้ถ้าพราวมันหิ้วกลับไปกินได้สมใจอยาก คงเอากลับไทยไปละ”

“พอทั้งสองคน เม้าส์มอยเหมือนฉันไม่มีตัวตนนะ ของดีฉันมีที่ไทยละยะ”

...ตอนนี้พี่คิวจะเป็นไงบ้างนะ สัญญาว่าจะมารับปริญญาแล้วก็ไม่มา คอยดูนะ กลับไปแม่จะยั่วให้หัวปั่นเลย ขอโทษทีงานนี้น้องไม่กลับใสๆแน่นอนค่ะ

ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ แต่งเรื่องแรก อยากให้ปรับให้เพิ่มตรงไหน คอมเม้นบอกไรท์เลยน๊าา ไรท์จะรออ่านนะคะะ