เรื่องนี้เป็นสไตล์แนวเกมเมอส์ในชีวิตจริงครับแต่คงต้องมีการแต่งให้มีเรื่องเหนือธรรมชาติบ้าง ไม่อย่างนั้นคนอ่านคงได้เห็นพระเอกล้างจานตลอดเรื่องเพื่อเก็บเลเวลแน่ๆล่ะครับ
..ชีวิตนั้นคือเกมส์ที่ไม่ยุติธรรม เราทำได้แค่เล่นไปตามไพ่ที่เราได้มาด้วยกติกาที่ไม่เข้าข้างเราเท่านั้นเอง
แต่เมื่อชายคนหนึ่งได้พลังของเกมเมอส์มา เขาจะใช้มันเพื่อให้เขาสามารถทำตามความฝันของเขาได้อีกครั้งหนึ่ง.หรือจะใช้มันเพื่อตามหาความฝันครั้งใหม่ดี?
นากามูระ ชุน
(อดีต) ตอนอายุสิบเจ็ดปี
(ปัจจุบัน) ตอนอายุ สามสิบปี
...
ระบบของค่าสถานะเล็กน้อยเพื่อเอาไว้ให้ผู้อ่านอ้างอิงและกันคนเขียนลืมครับ
STRENGTH ความแข็งแกร่งทางร่างกาย กิจกรรมที่ยกของหนักใช้กำลังใช้ค่าสถานะนี้
AGILITY ความคล่องแคล่วของร่างกาย กิจกรรมที่อาศัยความรวดเร็วใช้ค่าสถานะนี้
VITALITY คามสมบูรณ์ของร่างกาย ความทนทานและพลังชีวิตขึ้นอยู่กับค่านี้
INTELLIGENCE ความฉลาด ความรู้ต่างๆขึ้นอยู่กับค่าสถานะนี้
WISDOM เชาวน์ปัญญา ขึ้นอยู่กับค่าสถานะนี้ ต่างกับความฉลาดคือ ความฉลาดอาจจะช่วยให้คุณสามารถผลิตนิวเคลียร์ได้ แต่เชาวน์ปัญญาจะช่วยให้คุณคิดได้ว่าการมีนิวเคลียร์ไว้ใกล้ตัวคุณไม่ใช่เรื่องที่ดี
MAGIC พลังเวทมนต์
DEXTERITY ความแม่นยำการใช้มือและเท้าได้อย่างคล่องแล้ว agility จะช่วยให้เคลื่อนไหวได้เร็ว dexterity สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวที่เร้วนั้นได้อย่างไม่มีข้อผิดพลาด
LUCK โชคลาภ ช่วยในเรื่องของไอเท็มและการพบเหตุการณ์ที่มีโอกาสเกิดขึ้นน้อยและมีโอกาสเกิดขึ้น
CHARM เสน่ห์ ช่วยในเรื่องของการติดต่อสื่อสารกับผู้คน
และสกิลที่ฝึกง่ายกว่าค่าสถานะ
Level 1 คือผู้เริ่มต้นฝึก
Level 10 นักมวยสมัครเล่น
Level 20 นักมวยมืออาชีพ
Level 30 นักมวยระดับโลก
Level 40 นักมวยที่เป็นตำนาน
Level 50 เรซึ ไคโอ พวกที่เหนือมนุษย์ไปแล้วในทักษะวิชานั้นๆ
ค่าสถานะ 10 คือประมาณคนธรรมดา
20 คือคนแข็งแรง
30 คือขีดจำกัดของมนุษย์ปกติ
50 คือเหนือมนุษย์ไปแล้ว
""
ความฝันของผมนั้นอยู่ในระยะที่แขนสองข้างนี้เอื้อมถึง แต่มันกลับลื่นหลุดไป
ไม่ใช่ความเย่อหยิ่ง คนที่เป็นนักกีฬาจะรู้ตนเองดีอยู่แล้วว่าตนเองนั้นจะทำได้หรือทำไม่ได้
..
ทำไมเราถึงต้องชื่นชมนักกีฬาชั้นเยี่ยมด้วยล่ะ?
นักกีฬาชั้นเยี่ยมที่มี”ความปรารถนา” มากกว่านักกีฬาฝีมือดีทั่วไป ไม่ใช่แค่เรื่องของทักษะ ประสบการณ์หรือระยะเวลาการฝึกฝน
แต่เป็น”ความปรารถนา”นี่ต่างหากที่ทำให้นักกีฬาลุกขึ้นมาได้ไม่ว่าจะเจอเรื่องลำบากมากสักเท่าใด
ตอนเป็นเด็กผมเคยชื่นชมพวกเขาเป็นอย่างมาก แต่มาตอนนี้ผมคิดว่าทำไมเราต้องชื่นชมพวกคนที่เห็นแก่ตัว ทำเพื่อความฝันของตนเองโดยละทิ้งสิ่งรอบข้างแบบนั้น
มันอาจจะยาวนาน แต่ผมก็ได้เรียนรู้แล้ว ถึงแม้ว่าผมในวัยเด็กคงจะชกปากตนเองหากมีการพูดอย่างนี้ออกมา ว่า “กีฬาและการแข่งขันไม่ใช่ทุกอย่างหรอกนะ” หลังจากผ่านเวลามานาน ผมก็พูดออกมาได้ในที่สุด