เช้าวันใหม่ของใครหลายคนแต่...ไม่ใช่ของน้ำขิงคนนี้
"น้ำขิง แกออกไปจากบ้านฉันเดี่ยวนี้เลยนะ"
"อะไรของแม่เนี่ย อยู่ๆก็โวยวายขิงแต่เช้าเลย"
"นี่อะไร" แม่พูดพร้อมปาก้อนกระดาษใส่หน้า
ฉันหยิบก้อนกระดาษนั้นขึ้นมาแกะดู...
"แม่ นี่ไม่ใช่..." เพี๊ยะ !!
ฉันโดนแม่ตบ
"แกออกไปจากบ้านของฉันเดี่ยวนี้ ออกไป้!!!"
ฉันยืนหน้าชาให้กับประโยคสุดท้ายของแม่
ฉันชื่อวรรณคดี หรืออีกชื่อคือน้ำขิง เป็นชื่อจริงที่รับไม่ได้ เพราะแม่บอกว่า แม่คิดชื่อไม่ออกและหันไปเห็นหนังสือวรรณคดีเลยเอามาตั้งชื่อให้
ผ่ามมมม !! ช้อคสิค่ะ
ฉันมีพี่ชายชื่อน้ำแข็ง พี่แข็งทำอะไรก็มักจะดูดีในสายตาแม่ตลอด ไม่เหมือนฉัน...ที่พึ่งโดนไล่ออกจากบ้าน
หลายคนอาจจะสงสัยว่ากระดาษที่แม่ปามาคืออะไร มันคือรูปภาพที่ฉันจูบกับตะวัน ก็แค่เมาปะวะ ใครจะรู้ว่ามีรูปแบบนี้อยู่ในกระเป๋า...เพราะนายคนเดียวเลยนะตะวัน
ตะวันคือเพื่อนสนิทที่คิด...ไม่ซื่อกับฉัน ชอบฉันและอยากคบแต่ฉันไม่เอา
ฝากติดตามด้วยนะคะ กับนิยายเรื่องนี้
ความรักเล็กๆที่ก่อตัวขึ้นแบบไม่ทันตั้งตัวและตั้งใจ