[บทนำ]
แสงจันทร์นวลของวันพระจันทร์เต็มดวงส่องลงมายังร่างของปู่กับหลานที่นั่งอยู่ที่ระเบียง ลมเย็นๆพัดผ่านเบาๆอย่างสบาย รอบข้างเงียบสงบจะมีแต่เสียงของแมลงที่ออกหากินต้อนกลางคืนดังไปทั่วบริเวณนั้น เด็กน้อยสองคนผู้น้องอายุ7ขวบผู้พี่อายุ8ขวบ ก็บอกให้ปู่เล่าตำนานที่ได้ฟังมาตั้งแต่เด็กๆให้ฟัง
“ปู่คะ เล่าเรื่องหยดน้ำเห่งชีวิตให้หนูฟังนะคะ” เด็กน้อยยิ้มแล้วนอนหนุนตักปู่ของตัวเอง
“หลานฟังเรื่องเดิมๆหลานไม่เบื่อหรอ” ปู่ถามพลางเอามือลูบหัวหลานที่นอนหนุนตัก
“ผมกับน้องอยากฟังนี่ครับ นะครับปู่” เด็กน้อยผู้พี่ที่นั่งอยู่ข้างๆก็พูดขึ้น
“ก็ได้ๆ เรื่องก็นานมากแล้ว มีภูตที่อยากเป็นมนุษย์อยากเป็นอมตะทำให้พวกมันต้องจับมนุษย์กินหรือกินดวงวิญณาญของมนุษย์เพื่อที่จะทำให้ตัวเองมีพลังเพิ่มขึ่น แต่การจะมีพลังเพิ่มหรือมีชีวิตอมตะนั้นต้องดื่มเลือดของผู้ที่มีหยดน้ำแห่งชีวิต และเป็นผู้ที่มีจิตใจดีหยดน้ำแห่งชีวิตถึงจะมอบพลังให้ ทำให้ในอดีตผู้ที่มีหยดน้ำแห่งชีวิตตกอยู่ให้อันตรายและหายไปไหนที่สุด”
“งั้นก็แสดงว่าภูตไม่ดีสินะคะ” เด็กน้อยถามด้วยความใสซื่อ
“ฮ่าๆๆ ไม่หรอกภูตมีทั้งดีและไม่มีหลานต้องดูดีๆนะ”
“แล้วเราจะหาหยดน้ำแห่งชีวิตได้ที่ไหนครับ” เด็กน้อยผู้พี่มองหน้าปู๋อย่างสงสัย
“เมื่อถึงเวลาหลานๆก็จะรู้เอง หลานทั้งสองต้องดูแลกันดีๆนะ”
“ปู่อยู่กับหนูนานๆนะคะ” เด็กน้อยกอดปู่ตัวเองแน่น
“ปู่ต้องไปแล้ว ถึงเวลาหลานจะเข้าใจมันนะ” ปู่ยิ้มมองหลานทั้งสองแล้วค่อยๆสลายไปช้าๆ
“ไม่นะ!!!!” ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นอย่างตกใจ เฮ้อ…ฝันแบบเดิมๆอีกแล้วปู่ค่ะทำไมไม่ยอมบอกพวกหนูกัน
ปู่ของฉันเสียไปตั้งแต่เด็กๆ ปู่จะเล่านิทานเรื่องหยดน้ำแห่งชีวิตให้ฟังบ่อยๆจนฉันกับพี่ติดแต่ปู่ก็ไม่ยอมบอกว่าคืออะไร อ่อ ฉันชื่อ ซีซัน มีพี่ชื่อซีแซน เป็นฝาแฝดกันแต่เถียงกันประจำ หลังจากนี้ก็ฝากตัวด้วยนะ
ปังๆๆ!!!!
“ยัยซี!!!ตื่น!!!” ฉันได้สติเพราะเสียงตะโกนของพี่ซีแซนดังลั้น
“คร่า ตื่นแล้ว” ฉันลุกออกจากเตียงเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำ เอ๊ะ กี่โมงล่ะ ฉันมองไปที่นาฬิกาผนังห้อง 8.00 น.
ไม่ได้การล่ะวันนี้มีรับน้องใหม่ไปสายโดนแน่นเลย ฉันวิ่งเข้าห้องน้ำทันทีรีบทำภารกิจส่วนตัวให้เสร็จแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษารีบลงไปข้างล่างหวังจะติดรถพี่ซีแซนไป
“แม่ พี่แซนไปแล้วหรอค่ะ” ฉันมองหาพี่ซีแซนแล้วหยิบขนมปังใส้ลูกเกดที่ฉันชอบเข้าปากไป
“จ้ะไปนานแล้วนะ แม่ก็นึกว่าไปพร้อมกันแล้ว”
“เฮ้ย!!! ไม่คิดจะรอกันเลย ไปสายแน่”
“ไปดีมาดีนะลูก” ฉันวิ่งไปคร่อมบิ๊กไบค์ที่พ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดสปีดเต็มที่
ชีวิตนักศึกษาวันแรกจะเป็นยังไงเนี่ย เอาใจช่วยกันหน่อยนะ
ข้อความจาก หมูน้อย
ยังไงก็ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ อาจจะดูไม่สนุกเเต่ก็จะเเต่งออกมาให้เต็มที่ค่ะ (มือใหม่ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ)
อาจจะมีเขียนผิดไปบ้างนะค่ะ ขออภัยด้วย ^^
Guest
