เก็บอาการนะ คนดีของพี่

ตอนที่ 1

เรื่องวุ่นวายของชีวิตผมเกิดจาก ผู้ชายเเค่คนเดียวเรื่องมีอยู่ว่า...

" นักเรียนวันนี้เป็นวันสุดท้ายช่วยกันหน่อยนะจะได้รีบกลับบ้าน " เสียงอาจารย์พูดดังมาจากหน้าห้องทำให้นักเรียนทุกคนตื่นตาตื่นใจกับวันนี้ เพราะว่า จะได้กลับบ้านกันเเล้ว

เหตุผลที่พวกเรายังไม่กลับบ้านเพราะว่ามี งานของโรงเรียนซึ่งปีนี้เป็นปีสุดท้ายของพวกเราเเล้วเลยทำเต็มที่หน่อย อิ อิ สักพักเวลาผ่านไป มีมือปริศนามาจับที่หัวไหล่ของผมเเล้วค่อยๆลูบไลลงไปตรง..ต้นเเขนของผมเลยทำให้ผมตกใจร้อง โอ๊ะ จากการที่ผมเม่อ ลอยเมื่อกี้

" โถ่ไรว่ะไอชินกูแกล้งมึงเป็นประจำ จำไม่ได้ไง " ไอนิกขำอุ๊บอิ๊บเเล้วเอามือ

" ก็กูไม่ชินป่ะ กับการที่มึงเเกล้งกูแบบนี้ " ผมบัดมือมันออกเเล้วทำหน้าตากวนๆ มองด้วยสายตาเเรงนิดๆ ไอนิกเพื่อนผมขำสะใจ  " มึงกลัวไรกูไม่ทำไรมึงหรอกกกกก " มันลากเสียงยาวเเล้วตอแหลมาก อาจารย์เดินมาตบหัวพวกผมทั้ง 2 คนเอาให้หน้าหงายกันเลยทีเดียว

" พวกเธอมีความสุขกันมากหรือไงห๊ะ ช่วยเพื่อนทำงานสิ " อาจารย์สั่งเสียงดุพวกผมขำในลำคอนิดๆ

" ออกไปยืนหน้าห้องเดี๋ยวนี้เลยนะ อย่าทำเป็นสนุก "

พวกผมเดินออกไปตัวสีหน้าแดงๆ เพราะ กลั่นขำกันอยู่ก็ช่วนไม่ได้นิครับ งานนี้พวกผมโทษกับไปมาเลยว่าใครผิดกันเเน่ที่ทำให้ต้องออกมายืนเเบบนี้ ผมค่อยๆกางเเขน เเล้วเอาไปไม้บรรทัดคาบใส่ปากเเล้วค่อยยกขาขึ้นหนึ่งข้าง เวลาผ่านไปกว่า 5 นาทีก็เกิดอาการเมื่อสิฮะ เลยค่อยๆเอาขาลงอย่างช้าๆค่อยๆ แต่ดันเจอกับผู้ชายคนหนึ่งเค้าเรียนจบไปเเล้ว ผมนิตกใจรีบเอาขาขึ้นทันทีเลย ไอนิกขำไม่หยุด " ไอสัส มึงนิขี้ตกใจจังวะ " ผมมองหน้ามันด้วยสายตาเเข็ง ทื่อ รุ่นพี่คนนั้นหันกลับมามองเเล้วขำ