"พรหมลิขิตบันดาลชักพา นำให้มาพบกันทันใดถึงจะอยู่กันแสนไกล พรหมลิขิตดลจิตใจ ฉันจึงได้มาคู่กับเธอ.......คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหม. เชื่อหรือเปล่าว่าคนบนฟ้า
ต้องส่งใครสักคนมาเพื่อเป็นอีกครึ่งหนึ่งของชิตเรา ซึ่งชักวันเราต้องตามหากันเจอ
ฉันเมษา. วิริพงกุล. นักเขียนบทละครที่รักอิสระ และชอบการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ. และฉันก็เชื่อในพรหมลิขิตอย่างเต็มหัวใจว่า ผู้ชายของฉันจะต้องอยู่ที่ไหนชักแห่งบนโลกใบนี้เพื่อรอคอยเวลาที่จะมาพบกัน
"พี่แตง เมเมลบทละครให้แล้วนะคะ ถ้ามีอะไรจะแก้ไข
บอกเมได้เลยคะ"
"เมจะเดินทางเมือไหร่จ๊ะ"
"ัวันที่15 คะ และกลับตอนสิ้นเดือนเลย แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ
ไลน์หาเมได้ตลอด"
"คงไม่มีปัญหาหรอกจ้า พี่เชื่อฝีมือเมอยู่แล้ว เที่ยวให้สนุกนะ"
"ขอบคุณคะ"
พี่แตงผู้จัดละครชื่อดังที่ไว้วางใจให้ฉันเขียนบทละครให้
หลายเรื่องแล้ว พี่แตงไม่จู้จี้แต่ก็เข้มในเรื่องการทำงาน
ถ้าฉันส่งผลงานให้ไปแล้วและผ่านพี่เขาจะไม่ขอเปลี่ยนหรือ
เพิ่มบททีหลังแน่นอน ถึงแม้ว่าละครเรื่องนั่นจะเรจติ้งดีแค่ไหนก็ตาม
นี่คือสิ่งที่ฉันดีใจและพอใจเมื่อได้ร่วมงานกับพี่เขา
"ขาดอะไรอีกบ้างน๊า. เสื้อแขนยาว. กางเกงขายาว
ถุงเท้า ผ้าพันคอ...... "
กริ้งงงงงงงงง
"ว่าไงจ๊ะว่าที่คุณนายหญ่ายยย"
"แกไปกี่โมงษา. ฉันจะให้เมเนเจอร์เอาของไปฝากแก
ให้อปปาของฉันหน่อยยังขนไหวใช่ไหม"
"จ้า. เอามาเลยฉันไฟลท์ดึก. ว่าแต่แกอย่ามัวสวีทกับคุณบุริน
แล้วลืมของฝากฉันนะ"
"จ้าไม่ลืมหรอก "
ทริปนี้ฉันต้องเดินทางไปหาอปปาคนเดียว เพราะยายษาต้องไปสวิตกับคุณบุรินทร
เนื่องจากมีประชุมที่นั่น และอยากหนีบแฟนไปเที่ยวด้วย
แต่ก็นะคนมีคู่ปล่อยเขาไป. เราก็ไปหาผู้ชายของเราคนเดียว
".โรตีสายไหม ของพี่2pm. เบนโตะของน้องแบม ต่างหูน้องเจบี....
งานนี้ได้บัตรเข้ามิวแบงค์ด้วยต้องซ้อมอังกอร์ให้ได้."
วันเดินทางรู้สึกเหงาเหมือนกันนะ แต่ไม่เป็นไรอปปารออยู่.
"สู้โว้ยยยย"
Guest
