Into
07.00
กริ๊งง!~ กริ๊งงง!!~
"อืมมม.."มือเล็กปัดป่ายหานาฬิกาปลุกที่เสียงดังน่ารำคาญของเขาก่อนจะกดปิดเสียงแล้วคลุมโปงนอนต่อสักพัก..ขอนอนอีก5นาทีแล้วกัน
...
..
.
"ไวน์..ไวน์ลูก!นี่จะแปดโมงแล้วนะวันนี้เปิดเทอมไม่ใช่หรอลูก"เสียงพระผู้เป็นเจ้าของผมเข้ามาสู่โสรตประสาทของผมอย่างฉับไว ตาของผมมันเหมือนติดสปริงดีดขึ้นมาซะงั้น
ผมหันไปมองนาฬิกาเจ้ากรรมที่ปลุกผมให้ตื่นแบบเสียงแม่ไม่ได้
07.55
"เชี่ยแล้วไอ้ไวน์เอ้ย.."ผมดีดตัวรีบไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำอย่างไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ ดีนะที่บ้านผมโคตรอยู่ใกล้โรงเรียนไม่งั้นอ่ะได้ไปโรงเรียคาบ2แน่
เพียงไม่กี่นาทีผมก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จรีบวิ่งลงไปชั้นล่างแล้วพุ่งตรงไปหยิบขนมปังปิ้งที่แม่วางไว้บนจานจัดการยัดมันลงคอแล้วไปใส่รองเท้า
"สายต้อนรับเปิดเทอมเชียวนะลูก" แม่ขำออกมาเบาๆแล้ววางกล่องนมจืดไว้ข้างๆผม
"ไม่สายหรอกแม่เชื่อไวน์ดิ ไวน์ไปทัน"ผมหยิบกล่องนมแล้ววิ่งหน้าตั้งไปโรงเรียน ผมบอกแล้วบ้านผมอยู่ใกล้โรงเรียนประมาณ กิโลนึงผมวิ่งทุกเช้าอ่ะ.. ผมฟิตพอ!
"ครูชาร์ลลล หยุ๊ดดดดด"ผมรีบวิ่งไปให้ที่ครูชาร์ลปิดประตูโรงเรียนเกือบไม่ทันอ่ะ!
"แหม..ไอก็นึกว่ายูจะเปลี่ยนนิสัยตื่นยากนะ แต่เหมือนจะเป็นถาวรซะแล้ว"ครูชาร์ลบ่นๆ
"โห่ววครูอ่ะ นาฬิกาปลุกผมมันไม่ยอมปลุกผม"
"ช่างนาฬิกายูเถอะ ไปเข้าแถวซะ"
08.35
ผมเดินตามแถวเพราะตอนนี้ทำภารกิจหน้าเสาธงเสร็จแล้วครูเลยปล่อยเข้าห้องเรียนระหว่างเดินผมก็หยิบกล่องนมจืดที่แม่เอามาให้มาเจาะดูดนมรสจืดเนี้ยผมช๊อบชอบบบ..
งั้นผมขอแนะนำตัวนะครัช ผมไวน์ ทินกร สิงหเดชาวงศ์ อยู่ม.5ห้อง4เห็นเขาว่าม.5ห้อง4นี่หล่อโดยเฉพาะผมอ่าา~ผมไม่ได้อ้อนนะ ผมไม่ได้อ่อยด้วยแต่ผมแค่อยากบอกว่า...ผมอร่อยมากนะครับ ไวน์น่ะไวน์55
"อ้าวววเพื่อนไวน์ มานั่งนี่ๆๆ"ไอ้แซ็คเรียกผม ไอ้เนี่ยเพื่อนรักผมตั้งแต่ประถม พ่อมันเป็นเพื่อนผอ.เลยจับมันยัดใส่ห้อง4มาเพราะแซ็คมันขอมันอยากมาอยู่กับผม(ความจริงเกรดมันได้อยู่ห้อง7นู่น)
"ไงมึงกูได้ข่าวปิดเทอมมึงแฮงค์บ่อย มึงอ่ะอย่าแดกเหล้าเยอะดิ๊ แฮงค์บ่อยน็อคตายสัส"ผมนั่งลงข้างๆมันตรงที่ริมหน้าต่าง
"เนี้ยยย~เป็นห่วงไอ้แซ็คด้วยเว่ย"พอช (นั่งอยู่โต๊ะหลัง)ไอ้นี่ก็เพื่อนรักนะแต่มาสนิทกันตอนม.ต้น
"มึงเงียบไปไอ้พอช..กูไม่ได้เป็นห่วงมัน กูเป็นห่วงพ่อมันที่ต้องมาเสียตังจัดงานศพมัน"
"แหม่ปากนี่หมาซุกอยู่หรอ"แซ็คทำท่าเหมือนส่องดูในปากผม
"เออพวกมึง กูได้ยินมาว่ามีเด็กนอกย้ายมา ประเด็นมันคือมาอยู่ห้องเดียวกับเราว่ะ"กาย(ไอ้นี่มารู้จักกับผมพร้อมพอช)นั่งข้างๆพอชที่นั่งเงียบมานานก็พูดขึ้นแล้วทำคิ้วขมวดเล็กน้อย
"เออทำไมวะ"แซ็คหันไปถาม
"กูได้ยินแว่วๆมาจากพวกผญ.ว่า เหมือนจะแบดๆเลวๆว่ะที่เข้ามาอยู่ในโรงเรียนนี้ได้เพราะพ่อมันใหญ่ ข่มผอ.ได้เลยมั้ง"พอชพูด
"เชี่ยแม่ง.."แซ็คทำหน้ามุ่ย"แบบนี้มันทุจริต!"
"มึงก็ด้วยไอ้เชี่ยแซ็ค555"ผมด่าไป
กึกๆ..(เสียงรองเท้าส้นสูง)
"เอาล่ะนักเรียน วันนี้มีเพื่อนเพิ่งย้ายมานะทำความรู้จักกันเข้าไว้นะ"ครูนิ้งเดินเข้ามาหน้าห้องแล้วพูดขึ้น
"นั่นไงมึง มานู่นแล้ว"ไอ้กายพูด
นักเรียนเกือบทุกคนในห้องหันไปมองที่หน้าห้องผู้ชายหุ่นดีและสูงมากแต่ดูไม่เก้งก้างเขาใส่เสื้อฮู้ดสีดำสนิทตัดกับสีผิวขาวซีดเผือกดูเหมือนไม่เคยโดนแดดมาตลอดชีวิต..ใบหน้าเรียวได้รูปหล่อคมคายแต่ที่แปลกคือสีตากับสายตาที่นิ่งเรียบมองผมแบบไม่ลดละ..เห้ยเดี๋ยวนะ?มองผมหรอ??
"ไอ้ไวน์..ไอ้ไวน์!"ไอ้แซ็คเขย่าแขนผม
"อ่า..เห้ย เหี้ยไรของมึง"ผมหันไปมองหน้าไอ้แซ็ค ไอ้แซ็คเพยิดหน้าไปทางเพื่อนในห้องทุกคนในห้องมองมาทางผมแล้วสลับไปมองไอ้เด็กนอกที่ยืนอยู่หน้าห้อง
"รู้จักกันด้วยหรอหืม ไวน์"ครูนิ้งพูด
"จ้องกันปานจะกลืนกินน~"พวกผญ.ในห้องพูดแซวๆ กูไม่ได้เป็นเกย์นะเว้ยยย
"ป่าวนี่ครับ.."
"เอาล่ะ แนะนำตัวค่ะ"ครูนิ้งพูด
"มายเนมอิส'เวย์กัส คาเทเรียส' ไอคัมฟรอมอเมริกา อืออ..ซาหวัดดีคับ ผมเวย์กัส ยินดีทีได้รู้จักครับ"เวย์กัสพูดออกมาด้วยสำเนียงแปล่งๆแล้วยิ้มเขินๆนิดหน่อยหันไปมองครูนิ้งแล้วพยักหน้าเหมือนจะบอกว่าพูดจบแล้ว
"น่ารักอ่ามึงงง.."ผู้หญิงโต๊ะข้างๆพวกผมพูดกับคนในแก๊งนาง โอ้ย ไม่เห็นน่ารักเลย
"บอกเขาไปว่าฉันรักเขา อร๊ายย"กะเทยในห้องก็พูดกัน
แหวะะะะสภาพ
"งั้นครูฝากเวย์กัสด้วยนะ หมดคาบโฮมรูมแล้วครูไปแล้วนะคะ"
"นักเรียนเคารพ"
"ขอบคุณค่ะ/ครับ"
ตอนนี้เข้าสู่ภาวะปกติแล้วไอ้หรั่งเวย์กัส (ก็ผมจะเรียกยังงี้ใครจะทำไม?)ก็เดินไปที่ริมหน้าต่างโต๊ะตัวสุดท้ายว่างอยู่ซึ่งอยู่หลังต่อจากโต๊ะไอ้พอช
พวกผมทั้งหมดหันไปมองผู้มาเยือนแล้วยิ้มออกมา แหมๆมีเด็กใหม่มาทั้งทีอย่างนี้มันต้องรับน้องสักหน่อย
พรึ่บ!
"เสียใจด้วยนะเวย์กัส ตรงนี้อ่ะ เพื่อนไอนั่งอ่ะ" กายแกล้งวางกระเป๋าของตัวเองไว้บนโต๊ะหลังสุด(โต๊ะที่เวย์กัสจะไปนั่ง)แล้วแสร้งทำหน้าเหมือนเสียใจสุดๆแต่สำหรับพวกผมอ่ะรู้กันว่าไอ้กายอ่ะมันทอแหล..
"แอมซอรี่"เวย์กัสทำหน้านิ่งๆแล้วเดินหาที่นั่งที่อื่นแต่ผมกลับเห็นหางตามองมาที่พวกผม อ้าวววมองกันงี้มีเรื่องดิคร้าบบ
"เห้ย มองงี้เดี๋ยวมีต่อยว่ะ กูเริ่มหมั่นไส้แล้ะคิดว่าเจ๋งอ่อ"ไอ้แซ็คพูดแล้วเบ้ปากหนักๆ
"ปล่อยเด็กมันได้ดีเถอะว่ะ"ไอ้พอชพูด
"ไอ้แซ็คมึงก็อย่ากร่างเดี๋ยวโดนดีดออกจากรร."ผมพูดแล้วตบไหล่ไอ้แซ็คมันไปทีนึง ผมเหลือบไปมองเห็นสายตาของเวย์กัสที่มองมาทางผมแบบเรียบๆนิ่งๆเขามองผมด้วยสายตาแบบนี้มาตั้งแต่เข้ามาในห้องเรียน..สายตาที่เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ตลอด
"นักเรียนเคารพ"หัวหน้าห้องพูด
"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครูส้ม"
"อ้าว เด็กใหม่หรอ ทำไมยืนอยู่อย่างงั้นเล่าที่นั่งมุมห้องริมหน้าต่างก็ว่างนี่"ครูส้มชี้ไปที่ที่เวย์กัสเพิ่งจะไปมา ตอนนี้ไม่มีกระเป๋าวางอยู่...
"เขาคนนั้นบอกผมว่ามีคนนั่งแล้ว(พูดเป็นภาษาอังกฤษ)"เวย์กัสพูด บางคนก็แปลออก บางคนก็นั่งงง ใช่ครับ ผมอยู่ในส่วนที่งง...
"ไอ้สี่แสบ!พวกแกแกล้งเด็กใหม่หรอห๊ะ"ครูส้ม ขมวดคิ้วแล้วชี้มาทางพวกผม
"เห้ยมันฟ้องครูอ่อวะ"ไอ้พอชก้มต่ำลงกระซิบ
"เหมือนจะใช่ว่ะสัส"กายพูดต่อ
"พวกผมป่าวนะครับพวกผมยังไม่ได้ทำไรเลย" ไอ้แซ็คพูดแล้วยักไหล่
"เดี๋ยวเถอะนะพวกแก"ครูส้มชี้นิ้วอย่างคาดโทษ "ไปนั่งตรงนู้นได้จ่ะ"ครูส้มชี้ไปที่โต๊ะเดิม
เวย์กัสเดินไปนั่งที่เดิมที่จะนั่งโดยไม่สนสายตา ที่พวกผมมองแรงใส่ ก็มันอ่ะทำผมโดนดุผมยังไม่ทันทำไรเลยจริงๆนะ ผมหมายถึงว่าแค่ผมน่ะยังไม่ได้ทำไรเลย;)
Guest
