เมื่อต้องรัก18++++

🎗🎗ตอนที่ 1 ผักบุ้ง🎗🎗

เราชื่อ ผักบุ้งคะ เป็นคนต่างจังหวัดมาเรียนที่กรุงเทพ สูง 165 หนัก 45 ผิวสีน้ำผึ้ง หน้าตาสวยเลยหละคะ อัพมาทุกอย่างหน้านมเราทำมาหมด เราเรียนอยู่ปีสี่ ธุรกิจการบิน ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง บ้านเรามีลูกสามคนเรามีพี่ชายสองคน เราเป็นลูกสาวคนสุดท้อง พ่อเป็นทหารส่วนแม่เป็นแม่ค้าคะ เราเป็นคนแรงๆ ตรงๆ ดูเหมือนจะแรดๆ ด้วยซ้ำ ทั้งชีวิตอยู่แต่กับผู้ชายจะให้เรียบร้อย อ่อนโยนคงเป็นไปไม่ได้ แต่เราฝันอยากเป็นแอร์คะ ก็เลยต้องมาเรียนที่กรุงเทพ จนได้รู้จักกับเพื่อนสนิททั้งสามคน มด สาวสวย นางดูมีเสน่ห์ เฟ นางน่ารัก แรงๆ สุดท้ายน้ำปั่นเกย์ผู้น่ารัก พวกเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง

มด : อีผักบุ้งมึงจะไปร้องเพลงไหมคืนนี้

เรา : ไปสิคืนนี้วันศุกร์คนเยอะด้วยมึง

เฟ : กูจะไปล่าผู้

น้ำปั่น : กูอยากเสียตัวอะมึง

เรา : คืนนี้เจอกันที่ผับ....นะกูจะรอ

เราเป็นนักร้องในผับคะ ตอนกลางคืนร้องเพลงตอนกลางวันเรียนคะ เราชอบร้องเพลงมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว พอตกเย็น เราก็ออกไปร้องเพลงแต่เราพึ่งไปร้องที่นี้เป็นวันแรก คือตามผับจะหมุนวงดนตรีกันไปเรื่อยๆ อะคะ แต่ที่นี้เราพึ่งเคยมาร้องครั้งแรก

เนย : ไอ้ผักบุ้งวันนี้จัดเต็มเลยนะ //พี่เนยนางเป็นนักร้องหญิงอีกคนในวง

ชา : เอ่อผักบุ้ง วันนี้ขอเด็ดๆ นะโว้ย

พี่ชาเป็นหัวหน้าวง

เราทำงานกับวงนี้มานานจนรู้ใจกัน พอถึงคิวเราขึ้นร้อง เราก็ขึ้นไปร้องพอร้องเสร็จก็มีแขกกลุ่มหนึ่งตามเราไปยั่งที่โต๊ะ

เด็กเสริฟ : พี่ๆ แขกโต๊ะโน้นให้มาเรียก

เรา : บอกเขาเลยว่าพี่ร้องอย่างเดียว

เรามองไปที่โต๊ะ งานดีๆ ทั้งนั้นแต่ผู้หญิงเต็มโต๊ะไปหมด สักพักเพื่อนเราก็มากัน เราเดินออกไปหาโต๊ะเพื่อน

มด : แม่ง! อีฟากว่าจะแต่งตัวเสร็จช้ามาก

ฟา : แหม่มึงกูมาล่านะก็ต้องงัดไม้เด็ดออกมาใช้สิ

น้ำปั่น : มึงดูผู้โต๊ะนั้นสิ งานดีๆ ทั้งนั้น

เรา : อีห่าร่านนะมึง //สายตาจิกน้ำปั่น

มด : มึงขึ้นร้องอีกไหม

เรา : อีกรอบหนึ่งวะ พวกมึงอย่าพึ่งเมานะรอกูด้วย

เราขึ้นไปร้องเพลง รอบนี้เราจัดเพลงมันส์ๆ ยาวๆ ด้านล่างเต้นกันกระจาย แต่มีสายตาคู่หนึ่งที่จ้องเราตลอด ผู้ชายหน้าตาดี งานดีมาก แต่มีสาวนั่งข้างๆ พอหมดคิว เราก็ลงไปนั่งกับเพื่อนดื่มเหล้ากัน ผู้ชายคนนั้นเดินมาหาเรา

ผช: ดื่มด้วยกันหน่อยไหมครับ

เรา : ไม่หละคะ ขอบคุณ

ผช: ผมเป็นแขกนะครับ

เรา : คะ พอดีดิฉันก็เป็นแค่นักร้องคะ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น//มองแรง

ผช: หยิ่งซะด้วย

เขากลับไปที่โต๊ะ คืนนั้นเรากับเพื่อนกินกันจนเมา พอผับปิดพี่ชาเดินมาหาเรา

ชา : เฮ้ย! กลับไหวเปล่าวะ

เรา :สบายม๊ากกเฮียย//เสียงคนเมา

ชา : พี่ไปส่งไหม//เข้ามาประครอง

เนย : ผักบุ้งมึงนี่เอาอีกแล้วนะเมาเหมือนหมา//ส่ายหน้า

เรา : ก็เจ้กับเฮียดูแลหนูเหมือนเดิม เมายังไงเจ้ก็ไม่ทิ้งหนูหรอก หนูรู้//ยิ้มให้เนย

เนย : เฮียเอาซากมันไปเก็บกันเถอะ

พี่ชากับพี่เนยพาเราไปส่งที่หอพัก เราหลับเป็นตาย ตื่นขึ้นมาอีกทีปวดหัวมาก ไลน์กลุ่มดังขึ้น

มด : ตื่นกันรึยังวะ

เรา : อืมตื่นแล้ว

ฟา : อีเชี้ยผักบุ้ง แม่งเมื่อคืนเมามากนะมึง

เรา : เอ่อกูรู้

น้ำปั่น : ผู้ที่มาทักมึงงานดีมาก

เรา : ชิ! กูไม่สน กูไปหาอะไรกินก่อนนะ

เราลุกขึ้นอาบน้ำออกไปหาอะไรกิน เราเข้าไปร้านกาแฟ สั่งกาแฟ มีมือเย็นๆ มาจับที่เอว

ผช: ไงเราฟื้นแล้วหรอ

ผู้ชายคนเมื่อคืน แต่นางแต่งตัวดูดีมาก เราเอามือนางออกจากเอว

เรา : เชี้ย! ลวนลามวะ

ผช : แค่นี้ทำเป็นถือตัว

เราสาดแก้วกาแฟเข้าที่หน้านาง แล้วเดินออกไป นางเดินมาดึงมือเราไว้

ผช : มึงทำเชี้ยอะไรวะ//ท่าทางโกรธมาก

เรา : แล้วมึงมาจับตัวกูทำไม แค่นี้มันน้อยไป//เตะที่น้องชายนางแล้วรีบวิ่งหนี พอมาถึงห้องเราก็กินข้าวแล้วนอนต่อ จนค่ำก็แต่งตัวออกไปทำงาน

คิม : เฮ้ย! ผักบุ้งเสน่ห์แรงนะมึงมีผู้ชายมาถามหาด้วย//มือกลอง

เต้ย : งานดีมากเลยมึง 55//มือกีต้า

เรายิ้มเดินเข้าไปห้องแต่งตัว พี่เนยเดินเข้ามาหา

เนย : ไงเราไปหว่านเสน่ห์อะไรไว้ มีผู้ชายมาหา

เรา : ใครคะ หนูไม่รู้คะ

เรานึกไม่ออกว่าเป็นใครพอถึงเวลาขึ้นไปร้องเพลง ไอ้เชี้ยนั้นชี้หน้าเรา เราตกใจ มึงตามกูมาเอาเรื่องรึเปล่าวะ พอลงมาจากเวที มันก็เดินมาหา เรารีบเดินไปหลบหลังพี่ชาทันที

ชา : สวัสดีครับคุณบอส

บอส : สวัสดีครับพี่ชา

ชา : มีอะไรหรอครับ

บอส : ผมอยากคุยกับลูกน้องพี่อะครับ

พี่ชาหันหน้ามาหาเรา เรารีบส่ายหน้า

ชา : พอดีมันไม่ได้รับแขกอะครับร้องอย่างเดียว

บอส : ก็ลูกน้องพี่//เล่าเรื่องเมื่อกลางสันให้พี่ชาฟัง

ชา : ผักบุ้งทำไมมึงทำเขาขนาดนั้นวะ

เรา : ก็เขามาทำหนูก่อนนิ

บอสไม่ยอมเดินหนี ดึงเราไปนั่งที่โต๊ะ เราพยายามสลัดมือแต่นางจับแน่นมาก พอไปถึงโต๊ะ สาวๆ ที่โต๊ะมองเราจิกมาก