ถึงกูเลวแต่มึงต้องรัก END

"พอนะ...พออื้ออออพอเถอะ...อ้ะๆอ้า..พอสิอ้าๆๆ"

เขาไม่สนใจเลย...ไม่สนผมที่ครางห้ามซักนิดเดียว

ถ้อยคำอันหยาบคายนั่นยังคงถูกพ่นออกมาหม่ขาดปากของสเน็ค ผมกัดหมอนครางฮื่อด้วยความเสียวซ่านที่เกินบรรยาย ความร้อนนั่นมันเข้าออกในตัวผมจนผมแทบสิ้นสติ เนื้อตัวถูกมัดดิ้นไม่ได้...แม้เสียวแค่ไหนผมก็ทำได้แค่ครางเท่านั้น แก่นกายของผมมันเยิ้มชุ่มน้ำแห่งอารมณ์จนมันวาวไปหมด

ผมกำลังจะถึงในอีกไม่ช้านี้....ความเสียวซ่านสูงสุดกำลังจะแตกพล่าน เพราะโดนคนที่ไม่ใช่แฟนกระทำ!!!!

"อ่าๆ...เสียวหัวควยชิบหายแล้วโว้ย!!!"

เสียงกระแทกันรุนแรงดังขึ้นเรื่อยๆ

"อ้าๆๆๆๆ เสียวอึกอ้าๆ"

ผมครางไม่เป็นคำยิ่งกว่าเดิม

รู้สึกหน้าเริ่มมืด...ความต้องการผมแตกพล่าน! ผมกระตุกหงึกๆ ด้วยความเสียวอันมากมาย สเน็ครั้งสะโพกอันอ่อนแรงผมเอาไหวแน่นแล้วกระหน่ำแทงไม่นับที ก่อนนะจะหยุดกึก...กระตุกหงึกๆ อยู่ครู่หนึ่ง ของเหลวอันเป็นน้ำเชื้อพุ่งเข้ามา...วูบวาบท้องไปหมดแล้ว

"เสียวเหี้ยๆเลยมึงว่ามั้ย"

สเน็คถอนแก่นกายออก เขาจับผมพลิกมาท่าเดิมอีกครั้ง

"ไม่! มันแย่ที่สุด..นายมันแย่ที่สุดสเน็ค!!"

ตะคอกใส่คนหล่อแต่เลวทั้งน้ำตาอันรินไหล

"ถึงกูเลวแต่มึงต้องรัก!!"

สเน็คตะคอกกลับมาเสียงดัง

"ไม่มีทาง....ผมไม่มีทางรักคุณ!!! คุณมันเลว...เลวที่สุด!!!!"

"กูเลวได้มากกว่านี้อีกคอยดูสิ!!"