รักกันอีกครั้งจะได้ไหม

“อรุณสวัสดิ์ค้าบบบแม่ พ่อ...”ผมตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพราะวันนี้แม่บอกว่ามีธุระสำคัญจะคุยกับผม

“อ่ะ..ตื่นแล้วหรอจ๊ะลูกแม่กำลังจะขึ้นไปปลุกพอดีเลย..

“แหม.. ผมโตแล้วนะแม่..  ว่าแต่แม่มีอะไรจะคุยกับผมหรอครับถึงให้ตื่นแต่เช้าแบบนี้.”ผมถามผู้เป็นแม่

“คือว่าพ่อกับแม่จะให้ลูกหมั้นกับลูกชายเพื่อนแม่น่ะ..”ผมนี่อึ้งเลยครับจะให้ผมหมั้นกับผู้ชายได้ยังไง ถึงจะเคยมีแฟนเป็นผู้ชายก็เถอะ

“แต่แม่ครับ...ผมเป็นผู้ชายนะครับ...”ผมพยายามปฎิเสธ แต่มันคงไม่ได้ผลเพราะถ้าพ่อกับแม่ผมคิดจะทำอะไรแล้วต้องทำให้ถึงที่สุด..  อ้อลืมแนะนำตัวเองเลย.. สวัสดีครับผม..อามมี่ เน็ตไอดอลที่ดังที่สุดในขณะนี้  และกำลังจะดับเพราะจะถูกพ่อกับแม่คลุถุงชนให้หมั้นกับผู้ชาย

“ผู้ชายแล้วไง..แกน่ะสวยกว่าผู้หญิงบางคนซะอีก คิดซะว่าช่วยพ่อกับแม่รักษาบริษัทของเราเอาไว้ก้อแล้วกัน”พ่อผมพูด ผมได้แต่อ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออก พ่อผมไม่เคยมองผมเป็นผู้ชายเลยหรอเนี่ย..

“กะ...ก็ได้ครับพ่อ”ผมอยากตอบแทนพระคุณท่านทั้งสอง... ผมเป็นลูกที่กตัญญูใช่มั๊ยล่ะ  ฮ๋าๆๆๆ

“งั้นแก.ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วแม่จะพาไปหาเพื่อนแม่และทานอาหารเช้าที่บ้านเขาเลย  ถือว่าไปทำความรู้จักกับลูกชายเค้าไว้ด้วย”แม่ผมบอกแล้วเดินกลับห้องตัวเอง..

ไม่นานผมก็อาบน้ำเสร็จ ผมแต่งตัวแบบสบายๆ เสื้อยืดกางเกงยีนส์... พอแต่งตัวเสร็จก็มารอพ่อกับแม่ที่หน้าบ้าน ไม่นานท่านก็เดินออกมาจากห้องตัวเอง.... ใช้เวลาไม่นานผมก็มาถึงงกับพ่อแม่ตอนเป็นเด็กก็ได้....  พ่อและแม่พาผมเดินเข้ามาในคฤหาสถ์หลังใหญ่มันกว้างมากเลยต่างจากบ้านของผมมากกก และท่านก็พาผมไปทักทายเพื่อนแม่

“สวัสดีจ้ะ ไม่ได้เจอกันนาน  โตขึ้นเยอะเลยนะ  อามมี่”คุณน้าทักทายผมและยิ้มให้ผมอย่างเอ็นดู

“สวัสดีครับคุณน้า.”ผมทักทายท่านแล้วยกมือขึ้นไหว้

“แหม..อย่าเรียกน้าสิมันห่างเหินเกินไป ไหนๆเราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว  เรียกแม่เถอะจ้ะ”หา...  ให้เรียกแม่หรอ  เจริญล่ะหน้าตาลูกชายยังไม่เคยเห็นหน้าตาดีหรือป่าวก็ยังไม่รู้  ไม่ใช่น่าเหมือนหม่ำหรอกนะ..

“คะ..ครับ มะ.. แม่”ผมพูดอย่างไม่ค่อยมั่นใจ เขินด้วย

“ดีมากจ้ะ  เอ้า..  ตาแบคมาพอดีเลย..  พาน้องไปเดินเล่นหน่อยสิลูก  แม่กับน้ามลมีเรื่องจะโม้กนน่ะ”พอน้าพูดจบ ก็หันไปพูดกับลูกชายตัวเอง  ผมเลยมองดูลูกชายของเขา

“บะ...แบคฮยอน.”ผู้ชายคนนี้คนที่ทำให้ผมเจ็บปวดมากที่สุด  ผมเกลียดเค้าแต่กลับไม่เคยลืมเค้า  ผู้ชายคนที่ผมพยายามหนีเค้ามาโดยตลอดในที่สุดกลับกลายเป็นว่าเราจะหมั้นกันในอาทิตย์หน้า  และจะแต่งงานกันในอีกสองเดือน เขายิ้มที่มุมปากให้ผม

“หือ...หนูจำพี่ได้ด้วยหรอลูก”แม่ของผู้ชายคนนั้นถามผม

“เอ่อ...จำไม่ได้อ่ะครับแม่  ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำนะครับ.”

เดี๋ยวกลับมาต่อน้าาาาา........