บทนำ
“พี่ว่าหนูขยับมาปลายเตียงดีกว่านะคะ”
“เอาท่าไหนดีคะพี่อา”
“ถนัดท่าไหนพี่ได้หมดครับ นับหนึ่งถึงสามเริ่มขยับนะคะคนดี”
อาทิตย์ยิ้มหวานให้พลอยรุ้ง นางแบบสาวตัวเล็กที่สวมเพียงทูพีชสีขาวบางๆ เม็ดยอดอกสีชมพูโผล่พ้นเสื้อชั้นในออกมา เมื่อเธอเริ่มขยับตัวอย่างที่เขาบอก เหมือนจงใจปลุกความเป็นชายของเขาให้ตื่นขึ้น อาทิตย์ลอบกลืนน้ำลายอยู่หลายครั้งและพยายามท่องไว้ในใจ ยังไงวันนี้งานต้องเสร็จ!! อาทิตย์ตั้งใจไว้แบบนั้น
“อ้าขาอีกนิดครับ บิดตัวทางซ้ายนิดหนึ่ง อืมมม น่ารักมากครับ”
อาทิตย์จ้องมองร่างบางเนียนขาวตรงหน้าผ่านเลนส์กล้องตัวรักของเขา เขากับมันร่วมงานกันมาหลายปีจนเหมือนเป็นคู่หู เกิดมาเพื่อกันและกันยังไงยังงั้น
“แบบนี้ดีไหมคะ”
พลอยรุ้งปลดสายเสื้อในที่แทบไม่ได้ปิดหน้าอกเต่งตูมของเธอออกมา เผยให้เห็นยอดอกสีชมพูอย่างชัดเจน เธอกัดริมฝีปากล่าง ส่งสายตาอันเย้ายวนไปหาเขา เหมือนจงใจแกล้งยั่วให้เขาเสียสมาธิเล่นไปอย่างนั้น
“พี่ไม่จ่ายค่าตัวเพิ่มนะครับพลอย”
อาทิตย์ยังคงกดรัวชัตเตอร์ต่อไป ถึงแม้สติและสมาธิของเขาเริ่มจะแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ยังไงวันนี้งานต้องเสร็จ!! อาทิตย์ย้ำตัวเองในใจอีกรอบ
“พลอยขอแค่...”
พลอยรุ้งลุกออกจากปลายเตียงด้วยท่าทางอ้อยอิ่ง เธอเดินเข้ามาหาอาทิตย์ พร้อมกับมือที่กำลังแกะสายอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วที่ปิดสามเหลี่ยมที่ผู้ชายหลายคนอยากเข้าไปเชยชม อาทิตย์ก็อาจจะกำลังได้เชยชมมัน พลอยใสยืนตรงหน้าเขา ร่างกายไร้สิ่งปกปิดใดๆทั้งสิ้น อาทิตย์กลืนน้ำลายอีกครั้งและพยายามเรียกสติตัวเองกลับมา ถึงแม้ความเป็นชายของเขากำลังตื่นตัวพร้อมใช้งาน มือไม้ที่เคยกดชัตเตอร์ก็อยากจะสัมผัสหน้าอกเต่งตึงสองยอดนั้นเต็มที
“พลอยครับ”
“คะ?”
“พลอยกำลังทำให้พี่เสียสมาธินะคะ”
อาทิตย์ละมือจากคู่หูของเขา แล้วเดินมาจับมือพลอยรุ้ง พาเธอไปยังปลายเตียงนุ่มขาวสะอาด ถ้าได้พักสักสองชั่วโมงคงจะดี เสี้ยวความคิดหนึ่งของอาทิตย์คิดแบบนั้น
“พลอยเปล่านะ”
พลอยรุ้งพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ช้อนสายตามองเขาอย่างลึกซึ้ง เธอแอบชอบเขามาตั้งนานแล้ว แต่ตอนนั้นอาทิตย์ใช่ว่าจะมองใครเสียที่ไหน สายตาเขามีแต่ “ละอองดาว” เท่านั้นแหละ และครั้งนี้ก็เป็นโอกาสดีที่เธอจะทำให้เขาพร่ำเพ้อหาแต่ชื่อเธอ
“งั้นเรามาแลกกันมั้ย ถ้าพลอยทำงานให้พี่เสร็จ แล้วเดี๋ยวพี่จะทำให้พลอยเสร็จ โอเคมั้ยคะ?”
อาทิตย์ลูบที่หัวของพลอยใสอย่างเอ็นดู ท่อนเอ็นของเขาก็ยังแข็งขันไม่หาย มันค่อนข้างสร้างความอึดอัด อยากปลดปล่อยให้มันโล่งโปร่งสบายเสียที
“พี่อาสัญญานะ”
“สัญญาสิครับ”
“พี่อาน่ารักที่สุดเลย”
พลอยรุ้งโถมตัวเข้ากอดเขาทั้งๆที่ร่างกายก็ยังเปลือยเปล่าอย่างนั้น อาทิตย์ลูบฝ่ามือไปที่แผ่นหลังเนียนละเอียดอย่างแผ่วเบา และย้ำตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า วันนี้งานต้องเสร็จโว้ยไอ้อาทิตย์!!
“งั้นเรามาทำงานกันต่อนะครับคนดี”
อาทิตย์ลุกมายืนประจำที่ตัวเองอีกครั้ง พลอยรุ้งทำงานได้ดี ตรงคอนเซ็ปต์ที่เขาตั้งไว้ทุกอย่าง ถึงเธอจะพึ่งเริ่มโด่งดังบนเส้นทางนี้ แต่ก็ถือว่าเธอปรับตัวได้ดีและรวดเร็ว ไม่มีช่างภาพคนไหนไม่รู้จักเธอ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีช่างภาพคนไหนหลุดรอดมือเธอไปบ้าง อาทิตย์ก็คงเป็นหนึ่งในนั้นสำหรับคืนวันนี้
เอาใจช่วยนายพระอาทิตย์ด้วยนะจ๊ะ
คอมเม้น เม้ามอยกันได้นร้าาา
จุ๊ฟฟฟฟ>3<