ทะลายใจนายจอมโหด

ณ โรงเรียนไฮสคูลเดย์

กรี๊ดดด!!!!

"กรี๊ดดๆ นั้นมันรุ่นพี่แชมเปญหนิ"

"กรี๊ดด ไหนๆๆ"

"รุ่นพี่แชมเปญค่ะ หันมาทางนี้หน่อยค่าา กรี๊ดด"

"โธ่โว้ยย!! จะกรี๊ดกันทำไมนักหนาว่ะรำคาญโว้ย!!"

เสียงตวาดของแชมเปญดังลั่นทั่วทิศทางทำให้เหล่าบรรดานักเรียนสาวที่ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดสงบลงทันที

กรี๊ดดดด!!!!!

"กรี๊ดดด ขนาดโมโหยังหล่อเลยอะ"

"กรี๊ดด  อกอีแป้นจะแตก ตวาดพวกเราอีกสิค่ะ รุ่นพี่แชมเปญ"

"ใช่ค่ะๆ ตวาดพวกเราอีกสิค่ะๆ รุ่นพี่"

ดูเหมือนคำตวาดของแชมเปญจะไม่ทำให้บรรดานักเรียนสาวที่คลั่งไคล้เขาสงบลงเลยแต่กลับทำให้มันเลวร้ายกว่าเก่า ตอนนี้แชมเปญโดนรุมล้อมโดยบรรดาสาวๆที่คลั่งไคล้เขา

"นี้มันโรงเรียนหรือสวนสัตว์กันว่ะ ถอยไปอย่าให้ต้องใช้กำลัง!!!"

แชมเปญตวาดลั่นก่อนจะมองกลุ่มนักเรียนสาวพวกนั้นด้วยหางตาที่เย็นชา นั่นทำให้กลุ่มนักเรียนสาวถึงกับละลายลงไปกองกับพื้นเพื่อเปิดทางให้กับเขา

"หึ! พวกเศษสวะไร้ค่า"

แชมเปญหันไปมองเหล่าพวกผู้หญิงที่กองกับพื้นด้วยความสมเพชก่อนที่จะเดินจากไป

ตุบ!

แชมเปญได้ชนกับบางอย่างจนล้มลงกับพื้นเขาพยุงตัวเอวขึ้นก่อนที่จะขมวดคิ้วเขาใช้สายตามองไปยังต้นเหตุเขามองไปยังสาวน้อยน่ารัก ร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงหน้าของเขาด้วยความหงุดหงิดคิ้วหนาทั้งสองข้างขมวดเข้าหากัน

"เดินหัดดูทางส่ะมั้งสิยัยเซ่อร์!!"

แชมเปญตวาดลั่นด้วยอารมณ์หงุดหงิด เมื่อกี้ก็เจอพวกเศษสวะ ตอนนี้กับมาโดนยัยเซ่อร์ที่ไหนมาเดินชนอีก

"ร..รุ่นพี่แชมเปญข..ขอโทษจริงๆค่ะฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะเดินชนรุ่นพี่นะค่ะ"

สาวน้อยน่ารักลุกขึ้นพร้อมกับหยิบกล่องช็อกโกแลตรูปหัวใจที่ถือมาด้วยขึ้นมากอดไว้แต่เสียงที่น่ารักของเธอทำให้แชมเปญยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่

"เหอะ!  ที่หลังเดินหัดดูทางสะบ้างนะยัยเซ่อร์!"

แชมเปญตวาดก่อนที่จะมองด้วยสายตาอันหงุดหงิดของเค้าเตรียมที่จะเดินจากไปก่อนที่จะชงักเพราะโดนอีกฝ่ายนั้นเรียกไว้ก่อน

"ด..เดียวก่อนค่ะรุ่นพี่"

"มีอะไรอีกล่ะ  น่ารำคาญชะมัด"

"อ..เอ่อคือว่า...หนูชื่อต้นหนาวค่ะ..หนูแอบชอบรุ่นพี่มานานแล้วน..นี้ค่ะหนูตั้งใจทำมาให้รุ่นพี่สุดฝีมือเลยนะค่ะ"

ต้นหนาวสารภาพรักกับแชมเปญพร้อมกับยื่นกล่องช็อกโกแลตรูปหัวใจที่เธอเอามาด้วยให้แชมเปญ

คิ้วหนาเข้มของแชมเปญขมวดเข้าหากันอีกรอบพร้อมกับมองอีกฝ่ายด้วยความหงุดหงิด

"หึ! ช็อกโกแลตงั้นหรอ สารภาพรักงั้นหรอ"

แชมเปญรับกล่องช็อกโกแลตของต้นหนาวพร้อมกับชูมันขึ้น

"ร..รุ่นพี่แชมเปญ"

ต้นหนาวมองแชมเปญอย่างมีความหวังแต่สิ่งที่ไม่คาดคิดดันเกิดขึ้น

"ฉันเกลียดของหวานและฉันก็ไม่มีวันชอบยัยเซ่อร์อย่างเธอด้วย!!"

แชมเปญพูดจบพร้อมกับขว้างกล่องช็อกโกแลตลงบนพื้นพร้อมกับ

เหยียบซํ้าลงไปที่กล่องช็อกโกแลตของต้นหนาวจนเละไม่มีชิ้นดี

"อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกนะยัยเซ่อร์!!"

แชมเปญตวาดออกมาก่อนที่จะเดินจากไปทำให้ร่างกายต้นหนาวทรุดลงกับพื้นเธอหันไปมองซากกล่องช็อกโกแลตของเธอนํ้าใสๆในตาของต้นหนาวได้ไหลรินลงมาอาบแก้มของเธอ

"ฮ..ฮืออ ฉันทำอะไรผิดงั้นหรอ"

ต้นหนาวกอดกล่องช็อกโกแลตแน่นก่อนที่จะปล่อยโหออกมา

"กล้าดียังไงมาสารภาพรักกับรุ่นพี่

แชมเปญของฉันย่ะ!!"

"ใช่ๆแกกล้าดียังไงยัยต้นหนาว"

"อยากเป็นศัตรูกับพวกเราใช่ไหม!"

จู่ๆก็มีกลุ่มนักเรียนหญิงกลุ่มกนึ่งเจ้ามารุมล้อมต้นหนาว

"พูดมาสิย่ะ ปากนะมีไหม เป็นใบ้หรอ!"

หนึ่งในกลุ่มนักเรียนหญิงตวาดใส่ต้นหนาวก่อนที่จะเข้าไปกระชากผมของต้นหนาวอย่างแรง

"ฮ..ฮือออ"

"ไม่ยอมพูดงั้นหรอ ได้!"

พูดจบก็ตบเข้าไปที่หน้าของต้นหนาวอย่างแรงพร้อมกับกระชากผมของต้นหนาวไปด้วย ต้นหนาวปล่อยโฮ ด้วยความเจ็บปวดใบหน้าของเธอนั้นชาไปข้างนึง

"ย...หยุดนะฮือออ"

"หยุดงั้นหรอ แกอยากมายุ้งกับรุ่นพี่ของฉันเองนะ นี้มันยังน้อยไป"

พูดจบก็กระชากผมต้นหนาวอย่างแรงพร้อมกับตบไปที่หน้าของต้นหนาวอีกข้างอย่างแรงจนเกิดรอยแดง สติของต้นหนาวเริ่มเลือนลาง

"จำไว้อย่ามายุ้งกับรุ่นพี่ของฉันอีกไม่งั้นแกไม่โดนแค่นี้แน่!!!"

"ป..ปล่อนฉันน่ะ..."

ต้นหนาวโดนกระชากคอเสื้ออย่างแต่ต้นหนาวไม่สามารถขยับร่างกายของเธอได้จนในที่สุดต้นหนาวก็ไม่สามารถยื้อสติของเธอได้

ฝากติดตามด้วยน้าาาไรท์พึ่งหัดแต่งถ้าพิมพ์ผิดก็ขออภัยด้วยนะค่ะ ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้าาา