สวัสดีครับ.. ผมชื่อเเบมเเบม เป็นเด็กผู้ชายอายุ18 ปี ธรรมดาๆคนหนึ่ง.. ที่มีเพื่อนเป็นลูกชายเจ้าพ่อ อยู่สองคน ชื่อยองเเจ เเละมาร์คครับ..
ตอนนี้ผมอาศัยอยู่ที่บ้าน(วัง)ของไอ้มาร์คเพราะ
ตอนนี้ผมอาศัยอยู่ที่บ้าน(วัง)ของไอ้มาร์คเพราะ
มันอยากให้ผมไปอยู่ด้วย.. อืม เพราะมันอยากให้
มันอยากให้ผมไปอยู่ด้วย.. อืม เพราะมันอยากให้
ผมไปอยู่ด้วยนั่นเเหละ (มาร์ค: ก็กูลูกเจ้าพ่อซะอย่าง ใครจะทำไม? // ทำหน้าเหนือ)
ผมไปอยู่ด้วยนั่นเเหละ (มาร์ค: ก็กูลูกเจ้าพ่อซะอย่าง ใครจะทำไม? // ทำหน้าเหนือ)
เเต่ผมรู้สึกอึดอัดมารครับที่ต้องมาอยู่กับมัน
เเต่ผมรู้สึกอึดอัดมารครับที่ต้องมาอยู่กับมัน
เพราะมีสายตานับร้อยคู่ที่คอยจ้องมองผมอยู่ภาย
เพราะมีสายตานับร้อยคู่ที่คอยจ้องมองผมอยู่ภาย
ในวังของมันนี่เเหละ.. เเล้วอีกอย่างที่ทำให้ผมอึดอัดคือ..
ในวังของมันนี่เเหละ.. เเล้วอีกอย่างที่ทำให้ผมอึดอัดคือ..
มาร์ค : ไอ้เเบม!!
มาร์ค : ไอ้เเบม!!
เเบม : ห้ะ?
เเบม : ห้ะ?
เสียงมันตะโกนออกมาจากห้องน้ำ
เสียงมันตะโกนออกมาจากห้องน้ำ
มาร์ค : ถูหลังให้กูที!
มาร์ค : ถูหลังให้กูที!
เเบม : มึงก็ถูเอาเองดิ่
เเบม : มึงก็ถูเอาเองดิ่
มาร์ค : สัส เดี๋ยวนี้ใช้ไม่ได้นะมึง..
มาร์ค : สัส เดี๋ยวนี้ใช้ไม่ได้นะมึง..
คือ.. มันชอบทำเหมือนผมเป็นเมียมัน..
คือ.. มันชอบทำเหมือนผมเป็นเมียมัน..